چه تفاوتی است بین فشار (استرس) و اضطراب؟
28 دی 1402 ساعت: 14:10
28 دی 1402 ساعت: 14:10
دانستن تفاوت بین فشار (استرس) و اضطراب کمک میکند از درستی کمک¬های روان درمانی اطمینان داشته باشید.
بسیاری از مردم استرس و اضطراب را یکی میدانند، اما درواقع مرز باریکی بین استرس و اضطراب وجود دارد گه شناختنشان باعث میشود بتوانیم به درستی اختلالات یا مشکلات روانی را درمان کنیم. اضطراب و استرس هر دو واکنشهای احساسی هستند، اما در استرس نقش یک محرک خارجی برجسته است.
محرک میتواند کوتاه مدت باشد، مانند ضرب الاجل کاری یا دعوا با یکی از عزیزان یا طولانی مدت، مانند ناتوانی در کار، تبعیض یا بیماری مزمن. افراد تحت استرس علائم روحی و جسمی مانند تحریک پذیری، عصبانیت، خستگی، درد عضلانی، مشکلات گوارشی و مشکل در خواب را دارند.
از سوی دیگر، اضطراب با نگرانیهای مداوم و بیش از حد تعریف میشود که حتی در غیاب عامل استرسزا هم از بین نمی روند. اضطراب منجر به مجموعهای از علائم تقریباً مشابه استرس میشود؛ یعنی بی¬خوابی، مشکل در تمرکز، خستگی، تنش عضلانی و تحریک پذیری.
هم استرس خفیف و هم اضطراب خفیف به مکانیسم¬های مقابلهای مشابه به خوبی پاسخ می-دهند. برای مقابله با استرس و اضطراب خفیف فعالیت بدنی، رژیم غذایی مغذی و متنوع، و بهداشت خواب خوب نقطه شروع خوبی هستند، اما روش¬های مقابلهای دیگری نیز وجود دارد.
اگر نمیتوانید با روش¬های تغییر سبک زندگی استرس یا اضطراب خود را مدیریت کنید، یا اگر احساس میکنید استرس یا اضطراب بر عملکرد یا خلق و خوی روزانهتان تاثیر میگذارد، با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید که میتواند به شما در درک اتفاقی که برای شما دارد میافتد، کمکتان کند و ابزارهای مقابلهای اضافی را در اختیار شما قرار دهد.
به عنوان مثال، یک روانشناس میتواند بفهمد شما اختلال اضطرابی دارید یا نه. اختلالات اضطرابی از نظر شدت و مدت طولانی با احساس اضطراب کوتاه مدت متفاوت است: این اضطراب معمولاً برای ماه¬ها ادامه پیدا میکند و بر خلق و خو و عملکرد تاثیر منفی می¬گذارد. برخی از اختلالات اضطرابی، مانند آگورافوبیا (ترس از فضاهای عمومی یا باز)، ممکن است باعث شود فرد از فعالیتهای لذت بخش اجتناب کند یا نتواند شغل خود را حفظ کند.
یکی از شایعترین اختلالات اضطرابی، اختلال اضطراب فراگیر است. برای تشخیص اینکه آیا فردی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است، پزشک به دنبال علائمی مانند نگرانی بیش از حد و غیرقابل کنترل میگردد که در بیشتر روزها در طول شش ماه رخ میدهد. نگرانی ممکن است از موضوعی به موضوع دیگر بپرد. اختلال اضطراب فراگیر نیز با علائم جسمانی اضطراب همراه است.
نوع دیگری از اختلال اضطراب، اختلال هراس است که با حملات ناگهانی اضطراب مشخص می¬شود و ممکن است باعث تعریق، سرگیجه و نفس نفس زدن در فرد شود. اضطراب همچنین ممکن است به شکل فوبیای خاص (مانند ترس از پرواز) یا به صورت اضطراب اجتماعی باشد که با ترس فراگیر و شدید از موقعیتهای اجتماعی مشخص میشود.
اختلالات اضطرابی را می¬توان با روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از این دو درمان کرد. یکی از پرکاربردترین رویکردهای درمانی، درمان شناختی رفتاری است که بر تغییر الگوهای فکری ناسازگار مرتبط با اضطراب تمرکز دارد. درمان شناختی رفتاری درحقیقت نوعی گفتار¬درمانی است که می¬تواند با تغییر طرز فکر و رفتارتان به شما در مدیریت مشکلاتتان کمک کند.
از این روش بیشتر برای درمان اضطراب و افسردگی استفاده می شود، اما می¬تواند برای سایر مشکلات سلامت روحی و جسمی مفید باشد. به عنوان مثال، خود را در معرض موقعیت هایی قرار میدهید که باعث اضطرابتان می¬شود، مانند رفتن به یک فضای عمومی شلوغ. بعد، در طول روز افکار و نوع نگرش خود به منبع خارجی ترس که در این مثال فضای عمومی است را خود یادداشت و احساسات خود را در مورد افکار خود ثبت میکنید.
با کمک شناختی که از طرز فکر خود پیدا کرده¬اید، روان¬درمانگر کمک¬تان می-کند، رفتارها و افکار اضطرابی خود را به تدریج کنار بگذارید. درمان بالقوه دیگر، مواجهه درمانی است که شامل روبرو شدن با محرک¬های اضطراب به روشی ایمن و کنترل¬شده به منظور شکستن چرخه ترس در اطراف محرک است. این روش هم درواقع نوعی رفتاردرمانی شناختی است.
مترجم: ندا سهیلی
منبع: انجمن روانشناسی آمریکا. ژانویه 2023
محرک میتواند کوتاه مدت باشد، مانند ضرب الاجل کاری یا دعوا با یکی از عزیزان یا طولانی مدت، مانند ناتوانی در کار، تبعیض یا بیماری مزمن. افراد تحت استرس علائم روحی و جسمی مانند تحریک پذیری، عصبانیت، خستگی، درد عضلانی، مشکلات گوارشی و مشکل در خواب را دارند.
از سوی دیگر، اضطراب با نگرانیهای مداوم و بیش از حد تعریف میشود که حتی در غیاب عامل استرسزا هم از بین نمی روند. اضطراب منجر به مجموعهای از علائم تقریباً مشابه استرس میشود؛ یعنی بی¬خوابی، مشکل در تمرکز، خستگی، تنش عضلانی و تحریک پذیری.
هم استرس خفیف و هم اضطراب خفیف به مکانیسم¬های مقابلهای مشابه به خوبی پاسخ می-دهند. برای مقابله با استرس و اضطراب خفیف فعالیت بدنی، رژیم غذایی مغذی و متنوع، و بهداشت خواب خوب نقطه شروع خوبی هستند، اما روش¬های مقابلهای دیگری نیز وجود دارد.
اگر نمیتوانید با روش¬های تغییر سبک زندگی استرس یا اضطراب خود را مدیریت کنید، یا اگر احساس میکنید استرس یا اضطراب بر عملکرد یا خلق و خوی روزانهتان تاثیر میگذارد، با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید که میتواند به شما در درک اتفاقی که برای شما دارد میافتد، کمکتان کند و ابزارهای مقابلهای اضافی را در اختیار شما قرار دهد.
به عنوان مثال، یک روانشناس میتواند بفهمد شما اختلال اضطرابی دارید یا نه. اختلالات اضطرابی از نظر شدت و مدت طولانی با احساس اضطراب کوتاه مدت متفاوت است: این اضطراب معمولاً برای ماه¬ها ادامه پیدا میکند و بر خلق و خو و عملکرد تاثیر منفی می¬گذارد. برخی از اختلالات اضطرابی، مانند آگورافوبیا (ترس از فضاهای عمومی یا باز)، ممکن است باعث شود فرد از فعالیتهای لذت بخش اجتناب کند یا نتواند شغل خود را حفظ کند.
یکی از شایعترین اختلالات اضطرابی، اختلال اضطراب فراگیر است. برای تشخیص اینکه آیا فردی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است، پزشک به دنبال علائمی مانند نگرانی بیش از حد و غیرقابل کنترل میگردد که در بیشتر روزها در طول شش ماه رخ میدهد. نگرانی ممکن است از موضوعی به موضوع دیگر بپرد. اختلال اضطراب فراگیر نیز با علائم جسمانی اضطراب همراه است.
نوع دیگری از اختلال اضطراب، اختلال هراس است که با حملات ناگهانی اضطراب مشخص می¬شود و ممکن است باعث تعریق، سرگیجه و نفس نفس زدن در فرد شود. اضطراب همچنین ممکن است به شکل فوبیای خاص (مانند ترس از پرواز) یا به صورت اضطراب اجتماعی باشد که با ترس فراگیر و شدید از موقعیتهای اجتماعی مشخص میشود.
اختلالات اضطرابی را می¬توان با روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از این دو درمان کرد. یکی از پرکاربردترین رویکردهای درمانی، درمان شناختی رفتاری است که بر تغییر الگوهای فکری ناسازگار مرتبط با اضطراب تمرکز دارد. درمان شناختی رفتاری درحقیقت نوعی گفتار¬درمانی است که می¬تواند با تغییر طرز فکر و رفتارتان به شما در مدیریت مشکلاتتان کمک کند.
از این روش بیشتر برای درمان اضطراب و افسردگی استفاده می شود، اما می¬تواند برای سایر مشکلات سلامت روحی و جسمی مفید باشد. به عنوان مثال، خود را در معرض موقعیت هایی قرار میدهید که باعث اضطرابتان می¬شود، مانند رفتن به یک فضای عمومی شلوغ. بعد، در طول روز افکار و نوع نگرش خود به منبع خارجی ترس که در این مثال فضای عمومی است را خود یادداشت و احساسات خود را در مورد افکار خود ثبت میکنید.
با کمک شناختی که از طرز فکر خود پیدا کرده¬اید، روان¬درمانگر کمک¬تان می-کند، رفتارها و افکار اضطرابی خود را به تدریج کنار بگذارید. درمان بالقوه دیگر، مواجهه درمانی است که شامل روبرو شدن با محرک¬های اضطراب به روشی ایمن و کنترل¬شده به منظور شکستن چرخه ترس در اطراف محرک است. این روش هم درواقع نوعی رفتاردرمانی شناختی است.
مترجم: ندا سهیلی
منبع: انجمن روانشناسی آمریکا. ژانویه 2023
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد