سلامت

از رفتار نادرست به‌عنوان یک لحظه آموزنده استفاده کنید

متخصصان نظرات مختلفی درباره مساله عذرخواهی دارند، اما به‌طور کلی با این اصل موافق هستند که کودکان باید به رفتار نادرست خودشان فکر کنند، دلیل اشتباه بودن رفتارشان را پیدا کنند و درک واضحی از اثرات رفتار نادرستشان بر دیگر کودکان یا انسان‌های دیگر به‌دست بیاورند، بنابراین در این مسیر به فرزندتان کمک کنید و از او بخواهید که برای جبران اشتباهش، راهکار یا ایده مناسبی پیدا کند. اگر ایده عذرخواهی و جبران اشتباه توسط خود کودکان مطرح شود، قطعا اثرگذاری بهتری بر رفتار آنها خواهد داشت. 

رفتار اشتباه را همیشه اشتباه توصیف کنید 

والدین و دیگر مراقبان بچه‌ها در صورت مواجهه با رفتارهای اشتباه آنها باید رفتار اشتباه را همیشه «اشتباه» توصیف کنند و واقعیت را دستکاری نکنند. با این کار به بچه‌ها می‌آموزید که گاز گرفتن، کتک زدن، سرقت اسباب‌بازی دیگران و... قطعا رفتار اشتباهی است و تحت هیچ شرایطی نمی‌تواند پذیرفته شود. اگر رفتار اشتباه را اشتباه توصیف نکنید، این پیام را به فرزندتان انتقال می‌دهید که رفتارهای اشتباه و بد واقعا اهمیت خاصی ندارند و لزوما با پیامدهای منفی همراه نیستند. 

نمونه رفتارهای خوب و درست را به کودکان نشان بدهید 

بعضی از بچه‌ها واقعا نمی‌دانند که چگونه باید اوضاع روابط خودشان را بهتر کنند و به همین دلیل هم به کمک والدین نیاز دارند. بنابراین والدین باید نمونه رفتارهای خوب و درست را به بچه‌ها نشان بدهند، درباره رفتارهای درست با آنها صحبت کنند و همچنین نحوه حل مشکلات در موقعیت‌های سخت را به آنها بیاموزند. 

فرزند شما باید به سطحی برسد که در صورت اشتباه کردن بتواند اوضاع را تغییر بدهد و اشتباه خودش را با سخاوتمندی جبران کند. بسیاری از کودکان نمی‌توانند کلمات مناسب را برای بیان احساسات خودشان نسبت به اشتباهاتشان پیدا کنند، تا زمانی که بالاخره والدین در این موضوع به آنها کمک کنند. فراموش نکنید که بچه‌ها همیشه از بزرگسالان می‌آموزند که چگونه روابط اجتماعی خودشان را ترمیم کنند. بنابراین والدین هم باید به بچه‌ها بیاموزند که روابط بین انسان‌ها می‌تواند با گسست‌ها و تلاش‌های جدی برای ترمیم روابط همراه باشد. 

درباره احساسات انسانی با کودکان صحبت کنید 

کودکان با رسیدن به سن پیش‌دبستانی کم‌کم همدلی را می‌آموزند. وقتی که بچه‌ها به‌درستی دریابند که چگونه رفتارهایشان باعث ناراحتی یا عصبانیت دیگر بچه‌ها می‌شود، درک بهتری از رفتار اشتباه به‌دست می‌آورند و از قرار گرفتن در موقعیت‌های دردسرساز دوری می‌کنند. 

نقش والدین بیشتر اینجا خودش را نشان می‌دهد: بچه‌ها با کمک والدین باید درک کنند که رفتارشان چگونه باعث آسیب‌دیدگی فیزیکی یا عاطفی بچه‌های دیگر شده است. وقتی که چنین درکی شکل بگیرد، فرایند پذیرش مسئولیت و تلاش برای جبران رفتارهای اشتباه هم شروع می‌شود. 

ترجمه: ندا احمدلو

منبع: verywellfamily