آیا ویتیلیگو (پیسی) قابل درمان است؟
20 تیر 1402 ساعت: 22:4
20 تیر 1402 ساعت: 22:4
به عنوان یک اختلال خود‌ایمنی قابل درمان نیست. اما با وجود اینکه تهدید‌کننده زندگی نیست، می‌تواند آن را تغییر دهد. از آنجایی که لکه‌های سفید پوستی که مشخصه این بیماری هستند بسیار واضح هستند، می‌تواند منجر به اعتماد به نفس پایین، افسردگی و اضطراب برای بسیاری از افراد شود.
اختلالات خود‌ایمنی مانند پیسی زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی سلول‌های سالم را با سلول‌های خطرناک اشتباه گرفته و به آنها حمله می‌کند.
در مورد پیسی، سلول‌های مورد حمله ملانوسیت‌ها هستند که مسئول رنگ پوست هستند. با از بین رفتن آنها، رنگ از نواحی آسیب دیده پوست تخلیه می‌شود. اگرچه یک بیماری کشنده نیست، اما با تعدادی از شرایط دیگر مرتبط است که می‌تواند جدی باشد.
بنابراین مهم است که از این موارد آگاه باشید و مراقب علائم باشید. بنابراین، اگر مبتلا به این بیماری هستید، مهم است که به علائمی مانند خستگی، کاهش یا افزایش ناگهانی وزن، تغییرات در بینایی یا شنوایی، درد عضلانی و مفاصل و بثورات توجه داشته باشید.
درست است که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما روش‌های مختلفی برای مدیریت آن وجود دارد.
کورتیکواستروئیدها و مهارکننده‌های کلسینورین
این داروها به طور مستقیم در مناطق آسیب‌دیده پوست اعمال می‌شوند. آنها با مسدود کردن سیستم ایمنی و تقویت رنگدانه عمل می‌کنند. اغلب برای تکه‌های کوچک پیسی استفاده می‌شوند.
مهارکننده‌های ژانوس کیناز (جی‌آ‌ک)
این مهارکننده‌ها پروتئین‌های خاصی را که سلول‌های ایمنی برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند متوقف می‌کنند و این داروها را به رویکرد درمانی هدفمندتری نسبت به استروئیدهای موضعی تبدیل می‌کند.
استروئیدهای خوراکی
وقتی این بیماری خیلی سریع گسترش می‌یابد و مهارکننده‌های جی‌آ‌ک کار نمی‌کنند، پزشک ممکن است استروئیدهای خوراکی را به طور موقت برای سرکوب سیستم ایمنی تجویز کند. اما، به دلیل عوارض جانبی بالقوه شدید، آنها را می‌توان تنها تا سه ماه در یک زمان استفاده کرد و در بهترین حالت آنها را به یک راه‌حل کوتاه‌مدت تبدیل می‌کند.
درمان UVB با باند باریک
این نوع فتوتراپی (نور‌درمانی) قدیمی‌ترین درمان برای پیسی است. در دوران مدرن، فتوتراپی برای پیسی شامل هدایت اشعه ماوراء‌بنفش B به نواحی آسیب دیده پوست در یک محیط پزشکی، به مدت 5 تا 10 دقیقه در یک زمان است.
بسته به شدت بیماری ممکن است به یک جلسه در هفته یا سه جلسه در هفته نیاز باشد تا لکه‌های موجود را کوچک کرده و از ایجاد لکه‌های جدید جلوگیری کند.
جراحی پیوند ملانوسیت
برای افرادی که پیسی آنها پایدار است، پزشک می‌تواند ملانوسیت‌های برداشت‌شده از پوست سالم را با عمل جراحی به پوست فاقد رنگدانه پیوند بزند تا رنگ را بازیابی کند.
دپیگمانتاسیون
یک داروی موضعی به نام مونوبنزون برای روشن کردن نواحی آسیب‌دیده از پوست که در مجاورت لکه‌های ویتیلیگو قرار دارند استفاده می‌شود تا تفاوت‌ها در رنگ کمتر مشخص شود.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: everydayhealth
در مورد پیسی، سلول‌های مورد حمله ملانوسیت‌ها هستند که مسئول رنگ پوست هستند. با از بین رفتن آنها، رنگ از نواحی آسیب دیده پوست تخلیه می‌شود. اگرچه یک بیماری کشنده نیست، اما با تعدادی از شرایط دیگر مرتبط است که می‌تواند جدی باشد.
بنابراین مهم است که از این موارد آگاه باشید و مراقب علائم باشید. بنابراین، اگر مبتلا به این بیماری هستید، مهم است که به علائمی مانند خستگی، کاهش یا افزایش ناگهانی وزن، تغییرات در بینایی یا شنوایی، درد عضلانی و مفاصل و بثورات توجه داشته باشید.
درست است که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما روش‌های مختلفی برای مدیریت آن وجود دارد.
کورتیکواستروئیدها و مهارکننده‌های کلسینورین
این داروها به طور مستقیم در مناطق آسیب‌دیده پوست اعمال می‌شوند. آنها با مسدود کردن سیستم ایمنی و تقویت رنگدانه عمل می‌کنند. اغلب برای تکه‌های کوچک پیسی استفاده می‌شوند.
مهارکننده‌های ژانوس کیناز (جی‌آ‌ک)
این مهارکننده‌ها پروتئین‌های خاصی را که سلول‌های ایمنی برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند متوقف می‌کنند و این داروها را به رویکرد درمانی هدفمندتری نسبت به استروئیدهای موضعی تبدیل می‌کند.
استروئیدهای خوراکی
وقتی این بیماری خیلی سریع گسترش می‌یابد و مهارکننده‌های جی‌آ‌ک کار نمی‌کنند، پزشک ممکن است استروئیدهای خوراکی را به طور موقت برای سرکوب سیستم ایمنی تجویز کند. اما، به دلیل عوارض جانبی بالقوه شدید، آنها را می‌توان تنها تا سه ماه در یک زمان استفاده کرد و در بهترین حالت آنها را به یک راه‌حل کوتاه‌مدت تبدیل می‌کند.
درمان UVB با باند باریک
این نوع فتوتراپی (نور‌درمانی) قدیمی‌ترین درمان برای پیسی است. در دوران مدرن، فتوتراپی برای پیسی شامل هدایت اشعه ماوراء‌بنفش B به نواحی آسیب دیده پوست در یک محیط پزشکی، به مدت 5 تا 10 دقیقه در یک زمان است.
بسته به شدت بیماری ممکن است به یک جلسه در هفته یا سه جلسه در هفته نیاز باشد تا لکه‌های موجود را کوچک کرده و از ایجاد لکه‌های جدید جلوگیری کند.
جراحی پیوند ملانوسیت
برای افرادی که پیسی آنها پایدار است، پزشک می‌تواند ملانوسیت‌های برداشت‌شده از پوست سالم را با عمل جراحی به پوست فاقد رنگدانه پیوند بزند تا رنگ را بازیابی کند.
دپیگمانتاسیون
یک داروی موضعی به نام مونوبنزون برای روشن کردن نواحی آسیب‌دیده از پوست که در مجاورت لکه‌های ویتیلیگو قرار دارند استفاده می‌شود تا تفاوت‌ها در رنگ کمتر مشخص شود.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: everydayhealth
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد