سلامت

اما چرا؟ چطور این اتفاق در بدن می افتد؟ اینها پرسش هایی هستند که در ادامه این مطلب به آنها پاسخ داده ایم.

تاثیر گِرلین بر اشتها

گرلین هورمونی است که در معده تولید می ­شود و مسئول ایجاد گرسنگی است. به ­طور­ طبیعی، مقدار این هورمون درست پیش از وعده­ های غذا بالا می ­رود و پس از صرف­ غذا کاهش پیدا می کند. در واقع، ترشح این هورمون، گرسنگی را نشان می­ دهد و فرد تمایل به غذا خوردن پیدا می­ کند. نتایج مطالعات دانشمندان نشان می ­دهد که ترشح گرلین تحت­ تاثیر ریتم بیولوژیک بدن و ساعتی است که به­ طور معمول غذا میل می­ شود. سلول­ های تولیدکننده این هورمون ریتم بیولوژیکی دارند که با پیش­بینی ساعت دریافت غذا، اشتها را تحریک می­ کنند. 

اگر فرد در تمام ساعت های روز به­ طور نامنظم غذا بخورد، ترشح گرلین تنظیم نمی شود و زمینه بروز گرسنگی مداوم وجود دارد. اما اگر برنامه غذایی منظم باشد، از بروز گرسنگی و ضعف مداوم نیز پیشگیری می­ شود. البته با تغییر عادت های غذایی، ترشح گرلین نیز تغییر می­ کند؛ درست مانند حالتی که در ماه رمضان اتفاق می­ افتد. در کل، تاثیر کاهش دریافت غذا بر کاهش ­اشتها یکباره ظاهر نمی­ شود و پس از 4 تا 7 روز، ترشح گرلین تغییر می­ کند. به این ترتیب که طی اولین هفته روزه ­داری، تمایل مداوم به غذا خوردن و گرسنگی در ساعت های روز اغلب مشکل است و از هفته دوم احساس گرسنگی کاهش پیدا کرده و ترشح گرلین طی چرخه 24 ساعته شبانه­ روز به روال ­جدید عادت می­ کند. 

تاثیرهای گرلین بر دیگر عملکردهای بدن

گرلین علاوه­ بر­ تنظیم اشتها، تاثیر مثبتی بر دیگر اندام­ ها به ­خصوص تحریک قابلیت­ های مغز مرتبط با ادراک سه بعدی و حافظه دارد. مقابله با علائم مرتبط با اضطراب و افسردگی در شرایط استرس­ زا هم از دیگر تاثیرات گرلین است. 

به همین دلیل، روزه­ داری همراه با روش­ های مراقبه و کسب آرامش یکی از بهترین راهکارهای رفع استرس است. در رابطه با فواید جسمی ترشح گرلین، این هورمون در تحریک تولید هورمون رشد نقش دارد و به چربی­ سوزی، عضله­ سازی، کسب نیرو و مقابله با پیری نیز کمک می­ کند. برخلاف ­تصور، روزه­ داری تاثیر منفی بر هوش و رشد ندارد بلکه ترشح ثابت و طولانی­ مدت گرلین به­ جای دوره­ های پیک و افت هورمون، با فواید جسمی و روانی همراه است. پس مطمئن باشید که کاهش اشتها نشان دهنده اثرات مثبتی بر سلامت تان خواهد بود. 

ترجمه: مریم سادات کاظمی

منبع:remi-raher.com