21 اردیبهشت 1402 ساعت: 22:2
اینکه بچهها پدر یا مادرشان را بزنند، دلایل مختلفی دارد. گاهی اوقات این اتفاق به این موضوع برمیگردد که بچهها از مهارتهای لازم برای مدیریت احساسات و بیان آنها به شیوههای مناسب برخوردار نیستند. ناتوانی در صحبت کردن یا اختلال در کنترل تکانههای هیجانی هم از عوامل دیگر هستند. بچهها بدون اینکه به پیامدهای کارشان فکر کنند، پدر یا مادر را میزنند تا از این طریق به نیازها و خواستههای خودشان دست پیدا کنند.
گاهی اوقات هم زدن پدر و مادر توسط بچهها، ابزاری برای سوءاستفاده از آنها است زیرا بعضی بچهها تصور میکنند با پرخاشگری میتوان نظر والدین را تغییر داد. با اینحال، نحوه واکنش والدین در مقابل حمله بچهها، بسیار مهم است. راهکارهای زیر به شما کمک میکنند تا هم خودتان شرایط بهتری پیدا کنید و هم به بچهها در کنترل رفتارشان کمک کنید.
1. قوانین مناسب و قاطعانهای برای خانواده وضع کنید
والدین در درجه اول باید قوانین مناسبی برای خانواده وضع کنند که بر مبنای احترام شکل گرفته باشند. بنابراین بچهها باید بدانند که زدن، حمله فیزیکی، گاز گرفتن یا هر نوع رفتار فیزیکی پرخاشگرانه دیگری بههیچوجه در خانه و از سوی اعضای خانواده پذیرفتنی نیست.
هروقت هم که برایتان امکانپذیر است، توصیههای مثبت را به بچهها ارائه کنید. مثلا بهجای اینکه صرفا بگویید «نزن!»، به بچهها بگویید که «حرکتهای دست و بدنت باید محترمانه و دوستانه باشد!». صحبت کردن درباره قوانین اصلی خانواده به بچهها کمک میکند تا درک بهتری از نقض قوانین پیدا کنند.
وقتی که بچهها شما را میزنند، حتما با قاطعیت به آنها بگویید که «نزن! من دارم درد میکشم!». انتقال چنین پیامهایی به بچهها به آنان میآموزد که کتک زدن والدین و دیگر انسانها بههیچوجه صحیح نیست و از سوی هیچکس تحمل نخواهد شد.
2. رفتار مناسب را به بچهها بیاموزید
اینکه فقط از جملات و عبارات مختلف برای مواجهه با حمله فیزیکی بچهها استفاده کنید، کافی نیست، زیرا شما در جایگاه والدین باید مهارتهای مدیریت خشم را هم به بچهها بیاموزید. پس بچهها را تشویق کنید که اگر عصبانی شدند، حتما بهجای حمله فیزیکی به والدین باید بروند کتاب بخوانند، نقاشی کنند، تنفس عمیق را برای کسب آرامش تمرین کنند یا اصلا به اتاق خودشان بروند.
والدین همچنین باید درباره احساسات مختلف مثل ناراحتی و ناامیدی با بچهها صحبت کنند. تلاش والدین برای آموختن راهکارهای عملی مناسب برای مواجهه با چنین احساسهایی به بچهها باعث میشود که آنها بهتر با احساسات منفی خودشان کنار بیایند.
3. از تنبیه بدنی بچهها خودداری کنید
اگر از تنبیه بدنی برای برخورد با بچههایی که شما را میزنند، استفاده کنید، بچهها قطعا درباره مجاز بودن یا غیرمجاز بودن کتک زدن انسانها دچار سردرگمی و آشفتگی میشوند. بنابراین تنبیه بدنی بچهها بهجای آموختن خودـکنترلی به آنان، فقط میزان پرخاشگری و خشم آنها را افزایش میدهد و نادرست بودن حمله فیزیکی را در ذهن آنان بیارزش میکند.
بچهها همیشه از رفتار والدین بیشتر از گفتار والدین میآموزند. بنابراین اگر میخواهید که فرزند خوشرفتاری داشته باشید، در درجه اول باید خودتان یک الگوی موفق و درست رفتاری باشید. پس ابتدا شما در جایگاه پدر یا مادر باید شیوههای صحیح برای مواجهه با ناراحتی، خشم و ناامیدی را اجرا کنید.
4. از مراجعه به پزشک نترسید
اگر فرزند شما دیگر خردسال نیست ولی همچنان شما را میزند، حتما باید برای رسیدگی به این مساله به متخصصان سلامت روان کودکان و نوجوانان مراجعه کنید. گاهی اوقات عوامل زمینهای باعث پرخاشگری در بچهها میشوند، درحالی که مقابله با این عوامل زمینهای حتما به مداخله پزشک نیاز دارد.
برای مثال، بچههای مبتلا به ADHD یا اختلال نافرمانی مقابلهای بیشتر به والدین حمله میکنند. تاخیر شناختی یا رشدی در بچهها هم میتواند چنین مشکلی را بهوجود بیاورد چون بچهها در این شرایط برای استفاده از زبان یا مدیریت تکانهها دچار مشکل هستند.
ترجمه: ندا احمدلو
منبع: verywellfamily