دید تونلی (از دست دادن دید محیطی) چیست؟
29 آذر 1401 ساعت: 20:9
29 آذر 1401 ساعت: 20:9
این اصطلاح برای توصیف یک میدان دید محدود استفاده می‌شود که در آن شما می‌توانید مستقیماً رو به جلو را ببینید، اما دید به طرفین یا دید محیطی از بین می‌رود. بسیار شبیه نگاه کردن به یک لوله کوچک است. افرادی که این مشکل را دارند، اغلب در نور کم، مانند زمانی که در یک سینمای تاریک هستند، برای حرکت مشکل دارند.
بسیاری از شرایط می‌توانند منجر به آن شوند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• جداشدگی شبکیه: یک وضعیت اورژانسی است زمانی رخ می‌دهد که لایه‌ای از بافت در پشت چشم از رگ‌های خونی که اکسیژن آن را تامین می‌کند جدا شود.
• گلوکوم: گروهی از شرایط که می‌تواند منجر به نابینایی شود و اغلب به دلیل فشار بیش از حد طبیعی چشم ایجاد می‌شود.
• رتینیت پیگمانتوزا: یک بیماری نادر ارثی چشم که باعث آسیب به پشت چشم یا شبکیه می‌شود.
• از دست دادن خون قسمت‌های خاصی از مغز یا چشم.
• یک تومور یا رشد غیرطبیعی بافت که بر روی عصب بینایی فشار می‌آورد.
• استرس و اضطراب که می‌تواند دید تونلی موجود را بدتر کند یا باعث آن شود.
• ضربه مغزی.
• سکته مغزی.
• میگرن: یا نوعی سردرد که می‌تواند باعث حساسیت به نور و صدا شود.
یک علت اغلب کمتر گزارش شده برای دید تونلی، تومور کاذب مغزی است. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که فشار در اطراف مغز به دلیل تجمع مایع در اطراف مغز و نخاع افزایش می‌یابد. ممکن است باعث مشکلات بینایی و سردرد شود.
موقعیت‌های بسیار استرس‌زا، مانند حمله پانیک، گاهی اوقات می‌تواند منجر به دید تونلی شود. تجربه شتاب بالا، که می‌تواند بر خلبانان جنگنده و کسانی که در برخی ورزش‌های شدید شرکت می‌کنند تاثیر بگذارد، همچنین ممکن است باعث دید تونلی شود.
هر نوع از دست دادن بینایی یا اختلال بینایی می‌تواند کاملاً هشدار‌دهنده باشد. شروع ناگهانی دید تونلی می‌تواند بسیار خطرناک باشد و باید به عنوان یک اورژانس پزشکی درمان شود.
با این حال، زمانی که دید تونلی در ارتباط با از دست دادن تدریجی بینایی مرتبط با برخی بیماری‌های چشمی مانند گلوکوم ایجاد می‌شود، یک اورژانس پزشکی محسوب نمی‌شود. چشم پزشک شما تغییرات بینایی را در زمانی که تحت درمان هستید به دقت زیر نظر خواهد داشت.
در برخی موارد، از دست دادن بینایی می‌تواند دائمی باشد. با این حال، هنوز راه‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی وجود دارد. بسته به شرایط زمینه‌ای، دید تونلی ممکن است با موارد زیر درمان شود:
• عینک و لنزهای منشوری
• لیزر درمانی که ممکن است به جداشدگی شبکیه کمک کند و به اصلاح کاهش دید محیطی کمک کند یا نکند.
• داروهای خوراکی و بینی که التهاب مرتبط با میگرن را کاهش می‌دهند، و همچنین درمان‌های پیشگیرانه مانند تزریقات و دستگاه‌های پزشکی که نحوه پردازش درد را در مغز هدف قرار می‌دهند.
• داروهای ضد اضطراب و روان‌درمانی برای کمک به کاهش علائم اضطراب و استرس
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellhealth
• جداشدگی شبکیه: یک وضعیت اورژانسی است زمانی رخ می‌دهد که لایه‌ای از بافت در پشت چشم از رگ‌های خونی که اکسیژن آن را تامین می‌کند جدا شود.
• گلوکوم: گروهی از شرایط که می‌تواند منجر به نابینایی شود و اغلب به دلیل فشار بیش از حد طبیعی چشم ایجاد می‌شود.
• رتینیت پیگمانتوزا: یک بیماری نادر ارثی چشم که باعث آسیب به پشت چشم یا شبکیه می‌شود.
• از دست دادن خون قسمت‌های خاصی از مغز یا چشم.
• یک تومور یا رشد غیرطبیعی بافت که بر روی عصب بینایی فشار می‌آورد.
• استرس و اضطراب که می‌تواند دید تونلی موجود را بدتر کند یا باعث آن شود.
• ضربه مغزی.
• سکته مغزی.
• میگرن: یا نوعی سردرد که می‌تواند باعث حساسیت به نور و صدا شود.
یک علت اغلب کمتر گزارش شده برای دید تونلی، تومور کاذب مغزی است. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که فشار در اطراف مغز به دلیل تجمع مایع در اطراف مغز و نخاع افزایش می‌یابد. ممکن است باعث مشکلات بینایی و سردرد شود.
موقعیت‌های بسیار استرس‌زا، مانند حمله پانیک، گاهی اوقات می‌تواند منجر به دید تونلی شود. تجربه شتاب بالا، که می‌تواند بر خلبانان جنگنده و کسانی که در برخی ورزش‌های شدید شرکت می‌کنند تاثیر بگذارد، همچنین ممکن است باعث دید تونلی شود.
هر نوع از دست دادن بینایی یا اختلال بینایی می‌تواند کاملاً هشدار‌دهنده باشد. شروع ناگهانی دید تونلی می‌تواند بسیار خطرناک باشد و باید به عنوان یک اورژانس پزشکی درمان شود.
با این حال، زمانی که دید تونلی در ارتباط با از دست دادن تدریجی بینایی مرتبط با برخی بیماری‌های چشمی مانند گلوکوم ایجاد می‌شود، یک اورژانس پزشکی محسوب نمی‌شود. چشم پزشک شما تغییرات بینایی را در زمانی که تحت درمان هستید به دقت زیر نظر خواهد داشت.
در برخی موارد، از دست دادن بینایی می‌تواند دائمی باشد. با این حال، هنوز راه‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی وجود دارد. بسته به شرایط زمینه‌ای، دید تونلی ممکن است با موارد زیر درمان شود:
• عینک و لنزهای منشوری
• لیزر درمانی که ممکن است به جداشدگی شبکیه کمک کند و به اصلاح کاهش دید محیطی کمک کند یا نکند.
• داروهای خوراکی و بینی که التهاب مرتبط با میگرن را کاهش می‌دهند، و همچنین درمان‌های پیشگیرانه مانند تزریقات و دستگاه‌های پزشکی که نحوه پردازش درد را در مغز هدف قرار می‌دهند.
• داروهای ضد اضطراب و روان‌درمانی برای کمک به کاهش علائم اضطراب و استرس
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellhealth
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد