10 اردیبهشت 1399 ساعت: 16:2
اعتماد کردن به بچه‌ها برای تنها ماندن در خانه برای هر والدینی چالش‌برانگیز است، خصوصا اگر بچه‌ای در سنین خاکستری 9 تا 12 سالگی قرار داشته باشد که دیگر کودک نیست اما هنوز هم نمی‌توان او را یک نوجوان کامل تلقی کرد.
بسیاری از والدین می‌خواهند بدانند که آیا می‌توان به بچه‌های 9 تا 12 ساله اجازه داد که تنها در خانه بمانند یا در غیاب والدین از بچه کوچک‌تر خانواده مراقبت کنند؟
۱- بررسی بلوغ
والدین در مرحله اول باید این موضوع را بررسی کنند که آیا فرزندشان به بلوغ لازم برای تنها ماندن در خانه رسیده است یا نه. بسیاری از متخصصان می‌گویند که از سن 10 یا 11 سالگی می‌توان بچه‌ها را برای مدت‌زمان کوتاهی (کمتر از یک ساعت) در خانه تنها گذاشت، اما به شرطی که آنان از این اتفاق نترسند و به بلوغ لازم برای مدیریت اوضاع هم رسیده باشند. ضمن این‌که نباید بچه‌های 9 تا 12 ساله را شب‌ها در خانه تنها گذاشت.
والدین در مرحله اول ابتدا باید به سوالات زیر نزد خودشان پاسخ دهند:
- محل سکونت شما کاملا آرام و خلوت است، شلوغی متوسط دارد یا بسیار شلوغ است؟
- آیا میزان ارتکاب به جرم در محل سکونت شما زیاد است یا کم؟
- آیا فرزند شما می‌تواند قواعد مهمی مانند قفل کردن درِ خانه پس از ورود به آن و باز نکردن در برای غریبه‌ها را رعایت کند؟
- آیا دوستی، آشنایی، فامیلی یا همسایه‌ای دارید که بتواند در مواقع ضروری سریعا وارد خانه شود؟
- آیا توانایی قضاوت و مسئولیت‌پذیری را در فرزندتان تایید می‌کنید؟ (خصوصا درباره انجام دادن تکالیف مدرسه و انجام ندادن کارهای پُرخطر)
۲- قوانین خانه
اگر در مرحله قبلی مشکلی نداشتید، فرزندتان می‌تواند در خانه تنها بماند، اما شما باید قوانین اساسی و واضحی برای زندگی در خانه و در موقعیت‌های مختلف مشخص کنید. پس فرزندتان باید بداند در صورت مواجهه با موقعیت‌های زیر چه واکنشی نشان دهد:
- اگر کسی زنگ خانه را زد، چه کاری انجام دهد؟
- اگر تلفن خانه زنگ زد، چه کاری انجام دهد؟
- کدام یک از دوستانش برای ورود به خانه اجازه دارند؟
- چه نوع تنقلات و خوراکی‌هایی را می‌تواند بخورد؟
- محدودیت زمانی برای تماشای تلویزیون یا بازی با رایانه یا پلی‌استیشن چقدر است؟
۳- آماده‌سازی فرزند بزرگ‌تر برای مراقبت از فرزند کوچک‌تر
بعضی از بچه‌ها در سنین ۱۲ تا ۱۳ سالگی برای مراقبت از بچه‌های کوچک‌تر به بلوغ لازم می‌رسند. البته بعضی از بچه‌ها نیز همچنان به گذر زمان نیاز دارند تا بتوانند برای این کار آماده شوند. اما قبل از این‌که از فرزند ۱۲ تا ۱۳ ساله خود بخواهید که از خواهر یا برادر کوچک‌ترش مراقبت کند، ابتدا همه ویژگی‌هایی که از یک پرستار بچه انتظار دارید را در مورد فرزند خودتان بررسی کنید. مهم‌ترین این ویژگی‌ها عبارتند از مسئولیت‌پذیری، توانایی تصمیم‌گیری صحیح، توانایی پیروی از قوانین خانه و عدم سوءاستفاده از موقعیت برای زورگویی به بچه کوچک‌تر.
علاوه بر این‌ها، وقتی که شما در جایگاه والدین در خانه هستید و به امور فرزند کوچک‌تر رسیدگی می‌کنید، می‌توانید از فرزند بزرگ‌تر کمک بخواهید تا او بتواند در این روند با جزئیات این کارها آشنا شود. والدین در این مرحله می‌توانند فرزند بزرگ‌تر را راهنمایی کنند یا بر روند رفتارهای او نظارت داشته باشند.
۴. آماده‌سازی خانه برای فرزندان
اگر قرار است بچه‌ها را در خانه تنها بگذارید، باید شرایط خانه را برای آنها به‌خوبی فراهم کنید. مثلا باید یک فهرست از شماره تلفن‌های فوری در اختیار بچه‌ها بگذارید که شامل این موارد باشد: شماره تلفن خودتان، اعضای خانواده، همسایه‌های نزدیک، یک متخصص کودکان، پلیس و آتش‌نشانی.
در کنار این‌ها، بچه‌ها باید بدانند که در موارد اضطراری مانند آتش‌سوزی، قطع برق یا شرایط آب‌وهوایی متلاطم چه کاری انجام دهند، بنابراین وسایلی مانند چراغ قوه، کیف کمک‌های اولیه و دیگر وسایل لازم را در دسترس بچه‌ها قرار دهید.
ترجمه: یوسف صالحی
منبع: WebMD