سلامت

گاهی اوقات این‌طور به نظر می‌رسد که کودکان پیش‌دبستانی (3 تا 5 ساله)، این توانایی درونی را دارند که کاسه صبر والدین را لبریز کنند، اما والدین نباید از این وضعیت بترسند، زیرا کودکان در این سن می‌خواهند استقلال خودشان را به‌دست بیاورند. از طرف دیگر، آنان به توجه جدی و عشق والدین خودشان نیاز دارند. به‌گفته متخصصان، سنین ۳ تا ۵ سالگی کودک برای والدین، هم بسیار ناامیدکننده است و هم فعالیت زیادی را از والدین می‌طلبد. به همین دلیل والدین در این دوران ناخواسته اشتباهاتی را مرتکب می‌شوند که اغلب از آنها آگاه نیستند.

۱. تغییر زیاد برنامه‌های روزمره

به‌گفته متخصصان، وجود ثبات در زندگی کودکان پیش‌دبستانی بسیار کلیدی است. اگر والدین برنامه روزمره را دائما تغییر بدهند و روال مشخصی را دنبال نکنند، این کودکان هم سریعا دچار سردرگمی می‌شوند یا بدخلقی می‌کنند. پس اگر شما یک روز اجازه بدهید که کودک فلان کار را انجام بدهد و روز بعد دقیقا همان کار را ممنوع کنید، کودک را سردرگم خواهید کرد.

۲. تمرکز بر کارهای منفی کودک

ناله کردن از دست کارهای منفی بچه‌ها مثل فریاد زدن و جیغ و داد کردن و نادیده گرفتن کارهای مثبت آنان بسیار راحت است. متخصصان می‌گویند والدین تمایل دارند روی کارها و مسائلی تمرکز کنند که کودکان پیش‌دبستانی قادر به انجامش نیستند، بنابراین فراموش نکنید که رفتار مثبت کودک هم باید مورد توجه قرار بگیرد و رفتارهای خوب و قابل توجه هم با پاداش صحیح و مناسب همراه باشند. این پاداش‌ها می‌توانند شامل کارهایی مانند در آغوش گرفتن کودک یا بیان کردن حس خودتان درباره رفتار مثبت او باشد.

۳. غفلت از علائم هشداردهنده

والدین اغلب سعی می‌کنند اوقات‌تلخی کودک را با تکرار عبارت‌هایی مثل «آروم باش، آروم باش» به پایان برسانند، اما گفتن چنین چیزی با متقاعد کردن یک ماهی قرمز فرقی ندارد! درواقع والدین باید زمانی که هنوز اوضاع به مرحله اوقات‌تلخی نرسیده است،‌ حواس کودک را از تنش احتمالی پرت کنند یا بتوانند واکنش‌های احتمالی او را پیش‌بینی نمایند.

اگر کودک به مرحله اوقات‌تلخی و کج‌خلقی برسد، دیگر به حرف شما گوش نخواهد کرد. مهم‌ترین علائم هشداردهنده در میان کودکان پیش‌دبستانی عبارتند از گرسنگی، خستگی و بی‌حوصلگی.

۴. بها دادن به گریه و زاری بی‌جای کودک

آیا گریه و زاری کودک واقعا صبر شما را هم لبریز کرده است؟! مثل اوقاتی که کودک دقیقا قبل از شروع شام و موقع چیدن میز شروع می‌کند به گریه و زاری و می‌گوید که باید او را به پارک ببرید! متخصصان می‌گویند که والدین اغلب در مقابل این گریه و زاری‌ها تسلیم می‌شوند و خواسته کودک را برآورده می‌کنند، اما نمی‌دانند که با این کار فقط رفتارهای نادرست کودک با هدف جلب توجه را تشدید می‌کنند.

در این حالت کودک متوجه می‌شود که برای گرفتن خواسته‌اش باید به چه کاری دست بزند و سپس بارها و بارها همان رفتار را تکرار می‌کند.

۵. دست‌کم گرفتن اهمیت بازی

بسیاری از والدین احساس می‌کنند که باید همیشه برنامه‌های خاص و پیچیده‌ای برای کودک داشته باشند تا او به‌خوبی تکامل پیدا کند، اما واقعیت این است که بازی‌های ساده و آزادانه بیشتر از هر چیزی برای تکامل کودکان اهمیت دارند. کودکان از طریق بازی به‌طور طبیعی خودشان را وارد چالش‌هایی می‌کنند که با شرایط آنها تناسب دارد، بنابراین هرگز فرصت بازی کردن ساده و آزادانه را از کودک سلب نکنید. جنبه انتخابی بودن بازی‌ها نیز اهمیت زیادی دارد. درنتیجه سعی نکنید که در زمینه انتخاب بازی‌ها نیز خودتان به‌جای کودک تصمیم بگیرید.

ترجمه: یوسف صالحی
منبع: WebMD