تومور مغزی مننژیوم چگونه درمان میشود؟
28 خرداد 1401 ساعت: 11:3
28 خرداد 1401 ساعت: 11:3
مننژیوم نوعی تومور با رشد آهسته است که در مغز و نخاع یافت میشود. بیشتر مننژیومها خوشخیم یا غیرسرطانی هستند، اما در موارد نادری میتوانند سرطانی باشند.
خوشبختانه، اکثر افراد مبتلا به مننژیوم میتوانند پس از درمان، زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. میزان بقای 10 ساله پس از درمان تومور خوشخیم 84 درصد است و افراد مبتلا به مننژیوم سرطانی نرخ بقای 10 ساله 62 درصدی دارند.
درمان مننژیوم بسته به اندازه و محل تومور، علائم و سلامت کلی متفاوت است. رایجترین گزینههای درمانی عبارتند از: جراحی، پرتودرمانی، مراقبت هوشیارانه (فعال) یا ترکیبی از اینها.
مراقبت هوشیارانه (فعال)
اگر مننژیوم علائم دردسرساز ایجاد نمیکند، پزشک ممکن است رویکردی به نام مراقبت هوشیارانه را توصیه کند. این روش بیشتر در بیمارانی با رشد کوچکتر از 3 سانتیمترکه به اندازه یک انگور است و هیچ علامتی ندارند استفاده میشود.
اگر علائمی دارید اما به شدت زندگی شما را تحت تاثیر قرار نمیدهند، همچنان میتوانید این رویکرد را در نظر بگیرید.
عمل جراحی
رایجترین گزینه درمانی بعدی برای مننژیوم است. در حالی که تهاجمیترین گزینه است و با خطراتی همراه است، اما بهترین شانس برای از بین بردن کل رشد و کاهش فرصت بازگشت تومور است.
اکثر مننژیومها با استفاده از یک روش جراحی به نام کرانیوتومی برداشته میشوند. در طول کرانیوتومی، جراح مغز و اعصاب برشی را در پوست سر ایجاد میکند. سپس تکهای از جمجمه را برمیدارند تا بتوانند مغز و همچنین تومور را ببینند. در طول این عمل، جراح تا حد امکان تومور را برمیدارد.
هدف کلی از جراحی برداشتن هر چه بیشتر تومور بدون آسیب رساندن به مغز است. اگر تومور بدخیم یا سرطانی در نظر گرفته شود، پس از جراحی نیز به پرتودرمانی نیاز خواهید داشت.
پرتودرمانی
بیشتر به عنوان یک درمان بعدی بعد از جراحی استفاده میشود. هدف تخریب سلولهای تومور باقی مانده و جلوگیری از عود تومور است.
در حالی که پرتودهی عمدتاً پس از جراحی انجام میشود، پرتودرمانی نیز میتواند اولین و تنها درمان مورد استفاده برای برخی باشد. برای کسانی که تومورهای بسیار کوچک دارند، ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد.
در کسانی که تومورهای غیرقابل جراحی دارند، ممکن است از پرتو برای کاهش رشد تومور استفاده شود. کسانی که تومورهای بسیار بزرگ دارند ممکن است نیاز داشته باشند قبل از جراحی، برای کاهش خطر آسیب مغزی با پرتودرمانی شروع کنند.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellhealth
درمان مننژیوم بسته به اندازه و محل تومور، علائم و سلامت کلی متفاوت است. رایجترین گزینههای درمانی عبارتند از: جراحی، پرتودرمانی، مراقبت هوشیارانه (فعال) یا ترکیبی از اینها.
مراقبت هوشیارانه (فعال)
اگر مننژیوم علائم دردسرساز ایجاد نمیکند، پزشک ممکن است رویکردی به نام مراقبت هوشیارانه را توصیه کند. این روش بیشتر در بیمارانی با رشد کوچکتر از 3 سانتیمترکه به اندازه یک انگور است و هیچ علامتی ندارند استفاده میشود.
اگر علائمی دارید اما به شدت زندگی شما را تحت تاثیر قرار نمیدهند، همچنان میتوانید این رویکرد را در نظر بگیرید.
عمل جراحی
رایجترین گزینه درمانی بعدی برای مننژیوم است. در حالی که تهاجمیترین گزینه است و با خطراتی همراه است، اما بهترین شانس برای از بین بردن کل رشد و کاهش فرصت بازگشت تومور است.
اکثر مننژیومها با استفاده از یک روش جراحی به نام کرانیوتومی برداشته میشوند. در طول کرانیوتومی، جراح مغز و اعصاب برشی را در پوست سر ایجاد میکند. سپس تکهای از جمجمه را برمیدارند تا بتوانند مغز و همچنین تومور را ببینند. در طول این عمل، جراح تا حد امکان تومور را برمیدارد.
هدف کلی از جراحی برداشتن هر چه بیشتر تومور بدون آسیب رساندن به مغز است. اگر تومور بدخیم یا سرطانی در نظر گرفته شود، پس از جراحی نیز به پرتودرمانی نیاز خواهید داشت.
پرتودرمانی
بیشتر به عنوان یک درمان بعدی بعد از جراحی استفاده میشود. هدف تخریب سلولهای تومور باقی مانده و جلوگیری از عود تومور است.
در حالی که پرتودهی عمدتاً پس از جراحی انجام میشود، پرتودرمانی نیز میتواند اولین و تنها درمان مورد استفاده برای برخی باشد. برای کسانی که تومورهای بسیار کوچک دارند، ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد.
در کسانی که تومورهای غیرقابل جراحی دارند، ممکن است از پرتو برای کاهش رشد تومور استفاده شود. کسانی که تومورهای بسیار بزرگ دارند ممکن است نیاز داشته باشند قبل از جراحی، برای کاهش خطر آسیب مغزی با پرتودرمانی شروع کنند.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellhealth
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد