بهبودی از سرطان به چه معناست؟
28 خرداد 1401 ساعت: 10:3
28 خرداد 1401 ساعت: 10:3
غالباً بین دو واژه "درمان" و "بهبودی" سردرگمی وجود دارد، اما مهم است که بدانیم معنی آنها یکسان نیست. درمان به این معنی است که هیچ اثری از سرطان پس از درمان باقی نمانده و هرگز عود نخواهد کرد، در حالی که بهبودی به این معنی است که علائم و نشانه‌های سرطان به طور جزئی یا کامل از بین رفته است.
بهبودی از سرطان به معنای کاهش یا ناپدید شدن علائم سرطان پس از انواع مختلف درمان‌ها مانند جراحی یا شیمی‌درمانی است. تعریف بسته به نوع سرطان مورد نظر می‌تواند کمی متفاوت باشد.
در موارد تومورهای جامد (مانند سرطان ریه یا سرطان سینه)، بهبودی به این معنی است که تومور به طور قابل توجهی کوچک شده یا به طور کامل ناپدید شده است. برای سرطان‌های خون مانند لوسمی، بهبودی به معنای کاهش قابل توجه یا عدم وجود شواهدی از سلول‌های سرطانی است.
دو نوع بهبودی وجود دارد:
• بهبودی نسبی: سرطان هنوز قابل تشخیص است، اما کاهش حداقل 50 درصدی در اندازه تومور (در سرطان‌های تومور جامد) وجود دارد. در موارد سرطان خون، به این معنی است که سلول‌های سرطانی کمتری در بدن گردش می‌کنند. در این مرحله، پزشکان اغلب می‌گویند که بیماری کنترل شده است.
• بهبودی کامل: آزمایش‌ها، اسکن‌ها و معاینات قادر به تشخیص آثار سرطان در بدن نیستند. پزشکان همچنین آن را به عنوان نبود مدرکی از بیماری توصیف می‌کنند. با این حال، برخی از سلول‌های سرطانی ممکن است هنوز وجود داشته باشند اما با آزمایش‌ها شناسایی نشده باشند.
اگر بهبودی حاصل نشود، این وضعیت ممکن است به عنوان بیماری پایدار یا بیماری پیشرونده طبقه‌بندی شود.
سرطان‌هایی که تغییر نمی‌کنند ممکن است بیماری پایدار نامیده شوند. زمانی که سرطان رشد می‌کند، گسترش می‌یابد یا بدتر می‌شود، بیماری پیشرونده نامیده می‌شود. وقتی سرطان از حالت بهبودی خارج می‌شود، گفته می‌شود که پیشرفت کرده است. در مورد سرطان‌های مزمن، عود و پیشرفت می‌تواند معنای مشابهی داشته باشد.
اگر بهبودی کامل برای پنج سال یا بیشتر ادامه یابد، برخی از پزشکان به طور منطقی از کلمه "درمان" استفاده می‌کنند. بدین دلیل است که بیشتر عود سرطان در عرض پنج سال اتفاق می‌افتد. با این وجود، هیچ تضمینی وجود ندارد که سرطان عود نکند.
میزان بهبودی می‌تواند بر اساس نوع، مرحله و درجه سرطان و همچنین سن بیمار و سایر عوامل متفاوت باشد.
سرطان در مراحل اولیه اغلب بسیار قابل درمان است و شانس بهبودی بیشتری دارد. سرطان مرحله پیشرفته نسبت به درمان مقاوم‌تر است. سرطان‌های در مراحل پایانی غیر‌قابل درمان در نظر گرفته می‌شوند، و به این ترتیب، هدف پزشکان بهبودی کامل نیست، بلکه کاهش اندازه تومور و به دنبال آن یک دوره پایدار بقای بدون پیشرفت است. در این شرایط، پزشکان اغلب درمان‌های تسکینی را با هدف تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی پیشنهاد می‌کنند.
میزان بهبودی ممکن است بسته به نوع درمان نیز متفاوت باشد. به عنوان مثال، از جراحی که معمولاً برای اهداف درمانی استفاده می‌شود، ممکن است در مراحل پیشرفته زمانی که خطرات بیشتر از فواید آن باشد، اجتناب شود.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellhealth
در موارد تومورهای جامد (مانند سرطان ریه یا سرطان سینه)، بهبودی به این معنی است که تومور به طور قابل توجهی کوچک شده یا به طور کامل ناپدید شده است. برای سرطان‌های خون مانند لوسمی، بهبودی به معنای کاهش قابل توجه یا عدم وجود شواهدی از سلول‌های سرطانی است.
دو نوع بهبودی وجود دارد:
• بهبودی نسبی: سرطان هنوز قابل تشخیص است، اما کاهش حداقل 50 درصدی در اندازه تومور (در سرطان‌های تومور جامد) وجود دارد. در موارد سرطان خون، به این معنی است که سلول‌های سرطانی کمتری در بدن گردش می‌کنند. در این مرحله، پزشکان اغلب می‌گویند که بیماری کنترل شده است.
• بهبودی کامل: آزمایش‌ها، اسکن‌ها و معاینات قادر به تشخیص آثار سرطان در بدن نیستند. پزشکان همچنین آن را به عنوان نبود مدرکی از بیماری توصیف می‌کنند. با این حال، برخی از سلول‌های سرطانی ممکن است هنوز وجود داشته باشند اما با آزمایش‌ها شناسایی نشده باشند.
اگر بهبودی حاصل نشود، این وضعیت ممکن است به عنوان بیماری پایدار یا بیماری پیشرونده طبقه‌بندی شود.
سرطان‌هایی که تغییر نمی‌کنند ممکن است بیماری پایدار نامیده شوند. زمانی که سرطان رشد می‌کند، گسترش می‌یابد یا بدتر می‌شود، بیماری پیشرونده نامیده می‌شود. وقتی سرطان از حالت بهبودی خارج می‌شود، گفته می‌شود که پیشرفت کرده است. در مورد سرطان‌های مزمن، عود و پیشرفت می‌تواند معنای مشابهی داشته باشد.
اگر بهبودی کامل برای پنج سال یا بیشتر ادامه یابد، برخی از پزشکان به طور منطقی از کلمه "درمان" استفاده می‌کنند. بدین دلیل است که بیشتر عود سرطان در عرض پنج سال اتفاق می‌افتد. با این وجود، هیچ تضمینی وجود ندارد که سرطان عود نکند.
میزان بهبودی می‌تواند بر اساس نوع، مرحله و درجه سرطان و همچنین سن بیمار و سایر عوامل متفاوت باشد.
سرطان در مراحل اولیه اغلب بسیار قابل درمان است و شانس بهبودی بیشتری دارد. سرطان مرحله پیشرفته نسبت به درمان مقاوم‌تر است. سرطان‌های در مراحل پایانی غیر‌قابل درمان در نظر گرفته می‌شوند، و به این ترتیب، هدف پزشکان بهبودی کامل نیست، بلکه کاهش اندازه تومور و به دنبال آن یک دوره پایدار بقای بدون پیشرفت است. در این شرایط، پزشکان اغلب درمان‌های تسکینی را با هدف تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی پیشنهاد می‌کنند.
میزان بهبودی ممکن است بسته به نوع درمان نیز متفاوت باشد. به عنوان مثال، از جراحی که معمولاً برای اهداف درمانی استفاده می‌شود، ممکن است در مراحل پیشرفته زمانی که خطرات بیشتر از فواید آن باشد، اجتناب شود.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellhealth
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد