چگونه با فرزندان خود در مورد جنگ در اوکراین صحبت کنیم؟
24 اسفند 1400 ساعت: 13:12



وقتی اخبار حمله به اوکراین به گوشم رسید، قلبم فرو ریخت. شنیدن در مورد خانوادههایی که از هم پاشیده شده بودند و پدر و مادر به جنگ رفتند، قلبم را شکست. نگران تلفات جانی و بچه‌های وحشت زده پنهان شده در پناهگاه‌های موقت بودم.



همچنین نگران بچه‌های خودم بودم، می‌دانستم که حتی اگر بخواهم از آنها محافظت کنم، آنها در مورد آنچه اتفاق می‌افتد می‌شنوند. می‌خواستم مطمئن شوم که آنها از داستان‌ها و تصاویری که در تلویزیون و رسانه‌های اجتماعی نشان داده می‌شوند نمی‌ترسند. چگونه بین اطلاع‌رسانی به آنها تعادل برقرار کنم و در عین حال مطمئن شوم که سلامت روان آنها دست نخورده باقی می‌ماند. 


ممکن است بخواهید که فقط موضوع را نادیده بگیرید و امیدوار باشید که فرزندتان چیز زیادی در مورد آن نشنود، اما این احتمالا بهترین رویکرد نیست. اکثر بچه‌ها به رسانه‌های اجتماعی دسترسی دارند، درباره رویدادها از دوستان خود می‌شنوند یا اخبار را از تلویزیون می‌شنوند. داشتن یک بزرگسال ایمن برای کمک به آنها در پردازش همه این اتفاقات مهم است. 


مهم این است که سعی کنیم احساسات خود را در مورد موضوعات مورد بررسی قرار دهیم و راهی پیدا کنیم تا آن را با فرزندانمان مطرح کنیم. کودکان به والدین خود نگاه می‌کنند تا یاد بگیرند که چگونه احساسات چالش‌برانگیز را مدیریت کنند، بنابراین تمایل به صحبت با آنها حتی اگر ناراحت هستید می‌تواند راهی برای الگوبرداری از رویکردهای سالم برای احساسات سخت باشد.


کودک پیش دبستانی توانایی متفاوتی در درک جنگ نسبت به کودک دبستانی خواهد داشت. به همین ترتیب، صحبت درباره موضوع با نوجوان به رویکردی بسیار متفاوت نسبت به بچه‌های کوچکتر نیاز دارد.


بهتر است زمانی را برای صحبت انتخاب کنید، که فرزندتان آرام است. بعضی از بچه‌ها صبح‌ها، در ماشین در راه خانه از مدرسه یا هنگام شام بیشتر پذیرای بحث هستند. زمان‌بندی بحث در مورد جنگ، یا هر چیز دشوار، همه چیز به نیازهای منحصربه‌فرد فرزند شما مربوط می‌شود.


هر چقدر که جنگ می‌تواند وحشتناک باشد، همیشه داستان هایی از امید، سخاوت، قدرت و استقامت روح انسان وجود دارد. داستان‌های مثبتی را برای به اشتراک گذاشتن با بچه‌هایتان پیدا کنید.


به جای اینکه فرزندتان را با اطلاعات غرق کنید، می‌توانید از او در این مورد بپرسید تا بفهمید چقدر آگاهی دارد. این باعث می‌شود که مکالمه یک طرفه نباشد. همچنین می‌توانید روی چیزهایی که آنها قبلاً می‌دانند تمرکز کنید و از آنجا شروع کنید.


همه بچه‌ها نسبت به این مکالمات واکنش متفاوتی نشان می‌دهند، و ممکن است نتوانند صریح به شما بگویند که آیا چیزی آنها را می‌ترساند یا آنها را ناراحت می‌کند. سعی کنید تا حد امکان مراقب احساسات آنها باشید. و سعی کنید در معرض قرار گرفتن فرزندان، درباره موضوعات خشونت و جنگ را محدود کنید.


مترجم: نرگس قاسمی پناه

منبع: verywellfamily

 
دیدگاه کاربران

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد

طراحی و اجرا توسط: هیاهو