سلامت

با شیوع کرونا انواع و اقسام اقدامات پیشگیرانه پیشنعاد شد. در این میان، اقداماتی هستند که در مقابله با همه‌گیری‌ ویروس‌های تنفسی پایهٔ علمی ندارند مانند پاشیدن مواد گندزدا. شستن خیابان‌ها و میادین با محلول‌های حاوی هیپوکریت سدیم یا همان وایتکس، نه تنها راه موثری در مهار انتقال ویروس کرونا نیست بلکه علاوه بر آلودگی‌های جدی زیست محیطی و احتمال آسیب تنفسی، موجب اتلاف نیروی انسانی و مواد ضدعفونی‌ای می‌شوند که می‌شد به روش درست برای گندزدایی موثر مکان‌های عمومی مانند اتوبوس‌، قطار، فروشگاه‌ها و اداره‌های دولتی استفاده شوند.

کجاها باید ضدعفونی شوند؟

عفونت‌زدایی مکان‌های عمومی باید به جاهایی تمرکز پیدا کند که نقش مستقیم در گسترش عفونت دارند، مانند پایانه‌های مسافربری، فروشگاه‌ها و رستوران‌ها، حمل و نقل عمومی، ادارات و بانک‌ها و مدارس و دانشگاه‌ها. در این فضاهای بستهٔ عمومی، عامل اصلی انتقال سطوح آلوده هستند که یا با تماس مستقیم یا احتمالا از راه ذرات معلق موجب سرایت بیماری می‌شوند

برای گند‌زدایی مکان‌های بسته به چند مورد باید دقت داشت:

- این مواد باید مستقیم روی سطوح آلوده، مثل دستگیره و پیشخوان و غیره پاشیده و بعد با دستمال پاک شوند.

- ممکن است لازم باشد سطوح کثیف، مانند کفپوش، ابتدا با مواد شوینده تمیز شوند چون ممکن است مواد ضد‌عفونی در آلودگی نفوذ کافی نکنند.

- پاشیدن مواد ضدعفونی در هوا روش مناسبی برای گندزدایی سطوح نیست چون ممکن است با غلظت کافی روی سطوح ننشینند.

- مواد ضدعفونی کننده‌ باید مناسب گندزدایی عمومی بوده و غلظت آنها برای از بین بردن میکرب و ویروس کافی باشد. معمولا سازمان‌های بهداشتی و نهادهای ناظر ملی مانند آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا لیستی از مواد مجاز و غلظت مناسب آنها منتشر می‌کنند.

- از استفادهٔ مستقیم مواد گندزدا روی انسان و حیوانات باید خودداری شود. استنشاق آنها یا تماس با چشم و پوست ممکن است اثرات سوء حاد یا دراز مدت داشته باشد. این مواد را افراد با پوشش حفاظتی مناسب باید در مکان‌های خالی استفاده کنند.