سلامت

داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا مهارکننده ACE مانند داروی کاپتوپریل رگ‌های خونی را گشاد می‌کنند و جریان خون را افزایش می‌دهند. این گروه‌ها ندرتا و در کمتر از یک درصد بیماران عارضه جانبی جنسی ایجاد می‌کنند. چندین دارو در این رده قرار می‌گیرند و به نظر می‌رسد نداشتن عارضه جانبی جنسی در مورد همه آنها مصداق دارد.

یک رده دیگر داروهای ضد فشار خون داروهای مسدودکننده کانال کلسیم مانند آملودیپین، دیلتیازم یا وراپامیل هستند. این گروه داروها ندرتا اختلال نعوظ ایجاد می‌کنند. اما ممکن است مشکلات نعوظ در برخی از داروهای این گروه کمتر از دیگر داروهای این گروه باشد. پزشک‌تان می‌تواند در این باره به شما توضیح دهد.

به طور کلی، داروهای مسدودکننده گیرنده آلفا نیز مشکلات نعوظ ایجاد نمی‌کنند. در واقع در یک بررسی، شمار اندکی از مردانی که یکی از این داروها به نام دوکسازوسین را مصرف می‌کردند، پس از ۲ سال مصرف دارو اختلال نعوظشان ۱۰۰ درصد بهبود یافت.

داروهای ضد فشار خونی که با نام مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II شناخته می‌شوند مانند داروی لوسارتان نه تنها مشکلات نعوظ ایجاد نمی‌کنند، ممکن است کارکرد جنسی را در مردان دارای فشار خون بالا بهبود بخشند.

اگر داروی شما باعث اختلال نعوظ شد

به دکترتان بگویید که فکر می‌کنید داروی ضد فشار خونتان احتمالا باعث اختلال کارکرد جنسی شما شده است.

اگر دارو و نه خود فشار خون بالا باعث مشکل نعوظ شده باشد، تجویز دارویی دیگر ممکن است مشکل را حل کند. هیچگاه داروی ضد فشار خونتان را بدون مشورت با دکترتان قطع نکنید.

دکترتان همچنین ممکن است داروهای بهبوددهنده نعوظ مانند ویاگرا یا سیالیس را برای شما تجویز کند. البته توجه داشته باشید که داروهای بهبوددهنده نعوظ برای مردانی که فشار خون بالای درمان نشده دارند، ایمن نیستند. همچنین این داروها برای مردانی که داروهای ضد فشار خون مسدودکننده گیرنده آلفا مانند پرازوسین دریافت می‌کنند یا مردانی که داروهای نیتراتی برای بیماری قلبی مصرف می‌کنند، ایمن نیستند.