سلامت

درمان بی‌اختیاری استرسی

در وهله اول، تغییرات رفتاری و شیوه زندگی، مانند محدودیت مایعات را امتحان کنید. تخلیه به موقع-رفتن به دستشویی در فواصل زمانی مشخص به جای زمانی که احساس می‌کنید نیاز به رفتن دارید-می‌تواند به پر نشدن مثانه شما کمک کند، یک برنامه معمول این است که اولین دستشویی را صبح انجام دهید، حداقل هر دو ساعت یکبار هنگامی که بیدار هستید و یک بار دیگر قبل از خواب، اما پزشک تعیین می‌کند که چه برنامه‌ای برای شما مناسب است.

تمرین کگل‌ را انجام دهید

کگل فشار و سپس شل کردن ماهیچه‌های لگن است تا بتوانید ادرار را بهتر نگه دارید. هیچ عدد جادویی از تعداد کگل و تعداد دفعات انجام آن وجود ندارد. یک قاعده خوب این است که هشت تا دوازده انقباض را انجام دهید، تا 10 ثانیه نگه دارید و بین 1 تا 2 ثانیه استراحت کنید و این کار را سه بار در روز به مدت شش ماه تکرار کنید.

وزن کم کنید

کاهش وزن حتی چند کیلوگرم می‌تواند علائم بی‌اختیاری ادرار و استرس را بهبود بخشد. افزایش وزن می‌تواند مثانه را تحریک کند و فشار بیشتری بر آن وارد کند و باعث ایجاد علائم شود.

دستگاه‌های درمان بی‌اختیاری

اگر شیوه زندگی و تغییرات رفتاری بر علائم شما تاثیر نمی‌گذارد، می‌توانید از وسایل بی‌اختیاری استفاده کنید، دستگاهی انعطاف‌پذیر که در واژن قرار می‌گیرد تا از مجرای ادراری بهتر پشتیبانی کند، یا دستگاه‌های یکبار مصرف مانند تامپون. این دستگاه‌ها درمان نیستند، اما می‌توانند نشتی‌ها را قبل از شروع متوقف کنند و اگر به جراحی بی‌اختیاری استرسی مایل نیستید، بسیار مفید خواهند بود.

تزریق‌های حجیم

در مرحله بعد تزریق‌هایی وجود دارد که باعث افزایش حجم مجرای ادرار می‌شود تا از نشت جلوگیری شود. پزشکان این تزریقات را در مطب خود با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام می‌دهند. می‌توانند یک درمان باشند، اما بخشی از بیماران وجود دارد که باید بعد از آن درمان بیشتری انجام دهند.

عمل جراحی

اگر به دنبال راه‌حل دائمی‌تری هستید، «جراحی‌های اسلینگ» می‌تواند یک زنجیر زیر مجرای ادرار یا مثانه ایجاد کند. این زنجیر از مجرای ادراری پشتیبانی می‌کند و به بسته شدن آن هنگام سرفه یا عطسه کمک می‌کند. این یک درمان است. اگرچه برای هر زنی مناسب نیست. 

مترجم: نرگس قاسمی پناه

منبع: thehealthy.com