6 تیر 1400 ساعت: 12:4
براساس تحقیقی که اخیراً در کشور نروژ انجام شده است، محققان دریافتند که به چه علت نوشتن با دست در مقایسه با تایپ کردن، در تحریک هوش کودکان موثرتر است و بالطبع همان تاثیر را در افراد بزرگسال دارد. دانشمندان اصرار دارند که بههیچ عنوان این یادگیری مهم را سرکوب نکنید.
در عصر حاضر که عصر اینترنت و فراگیری فناوریهای جدید در زندگی روزمره محسوب میشود، یادگیری نوشتن با دست ممکن است کاری بیهوده جلوه کند و چه بسا در اغلب مواقع وقتگیر باشد اما با تمام این تفاصیل محققان هشدار میدهند که تحت هیچ شرایطی نوشتن با دست در مدارس نادیده گرفته نشود چون این عمل در رشد ذهنی کودکان تاثیر چشمگیری دارد.
در یک مطالعه علمی جدید، منتشر شده در مجله Frontiers in Psychology، پروفسور آدری ون درمیرAudrey van der Meer و تیم وی در دانشگاه علم و صنعت نروژ بر این باورند که نوشتن با دست باعث میشود که ذهن فعالتر از زمانی باشد که شما فقط از ابزارهای دیجیتالی برای نوشتن استفاده میکنید.
این تیم نروژی، آزمایشاتی را با 12 کودک و 12 جوان انجام داد. این تحقیق با استفاده از الکتروآنسفالوگرام (EEG) انجام شد بهطوریکه بیش از 250 الکترود، فعالیت الکتریکی مغز را حس میکردند.
طی جلسهای که به نوشتن با دست اختصاص داده شده بود، فعالیت عصبی مغز این دو گروه سنی مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه کار به محققان اثبات کرد که یادگیری کودکان و بزرگسالان بهتر از زمانی است که برای نوشتن از صفحه کلید استفاده کرده بودند.
استفاده از قلم و کاغذ به مثابه قلابی است که به مغز این امکان را میدهد تا خاطرات را روی آن آویزان کند. وقتی کودک یا بزرگسال با دست مینویسید، درقسمتهای حسی-حرکتی مغز فعالیت بیشتری ایجاد میشود.
وقتی قلم را روی کاغذ فشار میدهید، وقتی حروفی که مینویسید را میبینید و صدایی که هنگام نوشتن حروف تولید میشود را میشنوید، در عمل راهی برای فعال شدن بسیاری از حسها باز میشود. این تجربیات حسی باعث ایجاد ارتباط بین قسمتهای مختلف مغز شده و آن را به یادگیری دعوت میکند. درنتیجه فرد بهتر یاد میگیرد و مسائل مختلف را بهتر به یاد میآورد.
پروفسور آدری ون درمیر، محقق ارشد این تحقیق، بر این باور است که با پیشرفت فناوری در سالهای اخیر، جهان با یک خطر بزرگ مواجه است و آن از دست دادن توانایی نوشتن دستی است که بالطبع تبعات خاص خود را به همراه خواهد داشت.
به گفته این محقق، این نتیجه بسیار ناگوار از فراگیر بودن ابزارهای دیجیتالی در عصر حاضر ناشی میشود. البته این قضیه جنبههای مثبت فناوریهای جدید را انکار نمیکند، اما از آنجا که یادگیری دستخط مناطق مختلف مغزی را فعال میکند و بسیاری از مهارتها را توسعه میدهد، تحت هیچ شرایطی نباید نادیده گرفته شود.
درحقیقت مهارتهایی که در پی نوشتن با دست عاید فرد میشود بسیار متفاوت از مهارتهایی است که توسط ابزارهای دیجیتال بهدست میآید بنابراین درآمیختن این دو موضوع با هم، منطقی نخواهد بود.
پروفسور ون درمیر متاسف است که برخی از مدارس اسکاندیناوی، بهویژه در نروژ و فنلاند، یادگیری دستخط را کاملاً سرکوب کردهاند. تبلتها و رایانهها در بین معلمان محبوب هستند زیرا باعث کاهش ناامیدی و نارضایتی در کودکانی میشوند که سریعتر نوشتن را یاد میگیرند.
پروفسور ون درمیر میگوید: «یادگیری نوشتن با دست، کمی کند است اما مهم است که کودکان مرحله خستهکننده یادگیری نوشتن با دست را طی کنند. حرکات پیچیده دست و شکل دادن به حروف از چند جهت مفید است. اگر شما از صفحه کلید استفاده کنید، عملاً برای هر حرف از حرکت یکسانی استفاده خواهید کرد. برای نوشتن با دست، لازم است که مهارتهای حرکتی و حواس خود را کنترل نمایید و این موضوع واقعاً مهم است چون هر اندازه مغز در حالت یادگیری قرار بگیرد، بهتر و مفیدتر خواهد بود.»
درنهایت این پروفسور و محقق نروژی به همه توصیه میکند که برای کاربردهای مختلف از هر دو نوعِ نوشتن استفاده کنند: صفحه کلید برای نوشتن مقاله و قلم برای یادداشتبرداری.
ترجمه: عفت عباسیان
منبع: santemagazine.fr