5 نکته امیدوار‌کننده برای مبتلایان به روان‌پریشی در بیماری پارکینسون
9 فروردین 1400 ساعت: 17:1



علائم روان‌پریشی پارکینسون در ابتدا می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. اما روشهای زیادی برای مدیریت و درمان آنها وجود دارد.

1. روان‌پریشی بیماری پارکینسون غیر معمول نیست


اگر PDP را تجربه می کنید، تنها نیستید. بیش از نیمی از مبتلایان به پارکینسون در نهایت دچار روان‌پریشی می‌شوند.نه تنها روان پریشی شایع است، بلکه از برخی جهات یک تظاهر طبیعی بیماری است.


به طور طبیعی، با پیشرفت بیماری پارکینسون، یا به عنوان یک عارضه جانبی از داروهای دوپامین، که معمولاً برای درمان پارکینسون استفاده می‌شود، رخ دهد. با افزایش سطح دوپامین، علائمی مانند لرزش و سایر اختلالات حرکتی کاهش می‌یابد. اما با افزایش سطح دوپامین، خطر توهم و هذیان نیز افزایش می‌یابد.


2. علائم این روان‌پریشی معمولاً خوش‌خیم هستند


اصطلاح روان‌پریشی ممکن است در ابتدا ترسناک به نظر برسد- خصوصاً اگر فکر می‌کنید روان‌پریشی همان اسکیزوفرنی است.(اینطور نیست.) بیشتر افراد دچار توهم بصری می‌شوند (برخلاف شنوایی که بیشتر در مبتلایان به اسکیزوفرنی دیده می‌شود)- و حتی در این صورت، معمولاً بی‌ضرر و زودگذر هستند.


به عنوان مثال، ممکن است فردی مبتلا به PDP فکر کند که در دید محیطی خود حیوانی را می‌بیند. اما وقتی آنها سر خود را برای تحقیق برگرداندند، هیچ چیز آنجا نیست.


درصد کمی از افرادی که به روان پریشی مرتبط با پارکینسون مبتلا هستند، توهم یا توهم تهدیدآمیزی را تجربه می‌کنند، مانند اینکه به اشتباه اعتقاد دارند یک متجاوز در خانه است. در این صورت، مهم است که با پزشک خود صحبت کنند.


3. شما می‌توانید- و باید- در مورد روان‌پریشی مرتبط با پارکینسون با پزشک خود صحبت کنید


اکثر افراد در مورد روان‌پریشی صحبت نمی‌کنند. فقط 10 تا 20 درصد از کسانی که PDP را تجربه می‌کنند، علائم خود را به پزشک خود می‌گویند.


ممکن است برخی افراد خجالت بکشند. دیگران به اشتباه تصور می‌کنند که روان‌پریشی از علائم پارکینسون نیست. برخی از افراد همچنین ممکن است به زوال عقل (که اغلب با روان‌پریشی اتفاق می‌افتد) مبتلا شوند، که تشخیص اتفاقات را برای آنها و دیگران دشوار می‌کند.


اما مهم است که زودتر به دنبال کمک باشید. با پیشرفت بیماری، علائم حرکتی پارکینسون (مانند لرزش و سفتی) ممکن است بدتر شود- و به نوبه خود، پزشک ممکن است افزایش داروهای تقویت‌کننده دوپامین را توصیه کند. اما این داروها ممکن است توهمات شما را تشدید کنند- تا جایی که واقعاً ناراحت‌کننده باشند. اگر کادر پزشکی شما آگاه نیست که شما دچار روان‌پریشی هستید، با تنظیم داروی شما نمی‌توانند این علائم را در نظر بگیرند.


4. روان‌پریشی بیماری پارکینسون قابل درمان است


پزشکان می‌توانند PDP را به چندین روش درمان کنند، یا با تنظیم داروی فعلی یا با افزودن داروی جدید به رژیم شما.


اگر شما دچار توهمات قابل توجهی هستید، پزشک ممکن است به فکر ساده‌سازی داروهای شما باشد- به عنوان مثال، اگر سه تا چهار دارو مصرف می‌کنید، ممکن است پزشک این میزان را به دو یا سه کاهش دهد.


از نظر تئوری خلاص شدن از توهم آسان است- شما از شر دارو خلاص می‌شوید. اما اگر از شر داروها خلاص شوید،(علائمی مانند) لرزش بدتر می‌شود. و قطع حتی برخی از داروها می‌تواند باعث بازگشت علائم حرکتی شود. در این صورت- اگر توهم آزاردهنده باشد- ممکن است پزشک تجویز داروی ضد‌روان‌پریشی را در نظر بگیرد. 


5. بعضی اوقات، درمان روان‌پریشی بیماری پارکینسون حتی ضروری نیست


همه موارد PDP نیاز به درمان فعال ندارند. اگر توهم بسیار جزئی است، یا فقط گاهی اتفاق می‌افتد، ممکن است پزشک به شما بگوید که آنها را به راحتی نادیده بگیرید. 


گاهی اوقات این تنها چیزی است که لازم است. فقط وقتی قادر به ساده‌سازی دارو نباشیم و روان‌پریشی آزاردهنده باشد، ما به طور فعال آن را درمان می‌کنیم. در غیر این صورت، می‌توانیم آن را رها کنیم.


صرف نظر از این، مهم است که با پزشک خود در مورد علائمی که تجربه می‌کنید صحبت کنید تا بتوانید با همکاری یکدیگر بهترین راههای کنترل آنها را شناسایی کنید.


مترجم: نرگس قاسمی پناه

منبع: everydayhealth
دیدگاه کاربران

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد

طراحی و اجرا توسط: هیاهو