نمک زیادی سیستم ایمنی را ضعیف می‌کند
16 فروردین 1399 ساعت: 09:1
16 فروردین 1399 ساعت: 09:1
مدت هاست که ثابت شده، خوردن نمک فراوان با ابتلا به فشار خون بالا در ارتباط است اما این سم سفید چه تاثیری بر سیستم ایمنی بدن ما دارد؟! نتایج تحقیقات جدید حاکی از این موضوع است که مصرف نمک اضافی می‌تواند بدن را در مقابل عفونت آسیب پذیرتر کند. جالب است بدانید صرف ۲ وعده غذای پرنمک مانند انواع فست فودها در طول روز به کاهش قابل توجه واکنش آنتی باکتریایی سلول‌های ایمنی بدن می‌انجامد.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) مصرف بیش از ۵ گرم نمک را در روز منع کرده است. این در حالی است که طبق گفته آژانس ملی ایمنی مواد غذایی، در فرانسه آقایان به طور متوسط روزانه ۹ گرم و خانم‌ها ۷ گرم نمک مصرف می‌کنند. مصرف بالای نمک سبب افزایش احتباس آب، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی عروقی می‌شود. همچنین، نمک خطر ابتلا به پوکی استخوان و کاهش توانایی‌های مغزی در افراد سالمند را افزایش می‌دهد. نتایج مطالعه‌ای جدید از دانشگاه بن که مشروح آن در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است از تاثیرات جدید و مضر نمک بر سیستم ایمنی پرده برداشته است. به گفته این محققان نمک موجب افزایش حساسیت بدن به عفونت‌های باکتریایی و تضعیف سیستم ایمنی می‌شود.
جالب است که نتایج مطالعات قبلی دقیقا خلاف این موضوع را ثابت کرده بود. طبق نتایج این تحقیقات نمک با تحریک تولید ماکروفاژها و لنفوسیت‌هایT به بدن در مبارزه با بیماری‌های انگلی پوستی مانند لیشمانیوز یا اگزمای آتوپیک کمک می کند. نمک برای باکتری‌ها نیز سمی است. اما به گفته کاترینا جابین، نویسنده اصلی مطالعات اخیر، این مشاهده‌ها که شاید برای پوست موثر و معتبر باشد، نمی‌تواند به سطح کل ارگانیسم‌ها تعمیم پیدا کند.
بر اساس مطالعات جدید غلظت نمک تا حد زیادی در خون و در اندام‌های مختلف ثابت نگه داشته می شود. در غیر این صورت، فرآیندهای مهم بیولوژیکی تغییر پیدا می کند. تنها استثناء پوست است که به عنوان "مخزن نمکی" برای بدن کار می کند. در باقی اندام‌ها نمک اضافی توسط کلیه فیلتر شده و از طریق ادرار دفع می‌شود. مشکل اینجاست که کلیه که به عنوان یک "حسگر برای حفظ تعادل نمک و آب در خون عمل می‌کند، هنگام خوردن نمک زیاد دچار تجمع گلوکوکورتیکوئیدها می‌شود. گلوکوکورتیکوئیدها به نوبه خود عملکرد گرانولوسیت‌های نوتروفیل که نوعی از سلول‌های ایمنی هستند که به باکتری‌ها حمله می‌کنند، را مهار می‌کنند. اگرچه تعداد این سلول‌ها ثابت می‌ماند اما از میزان تاثیرگذاری‌شان کاسته خواهد شد. به همین دلیل است که از داروهای کورتیکوستروئیدی به عنوان داروهای ضدالتهابی استفاده می‌شود.
محققان برای اثبات این مکانیسم، به موش‌های آلوده به لیستریا رژیم غذایی پر نمک داده و آنها را در معرض ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر غلظت باکتری‌های بیماری زای بیشتر از موش‌های معمولی قرار دادند. همین بررسی روی موش‌های مبتلا به عفونت ادراری E. coli انجام شد و نتایج نشان داد هر ۲ نوع از عفونت در موش‌هایی که با رژیم غذایی بسیار شور تغذیه می‌شوند بسیار کندتر، بهبود پیدا می‌کنند.
محققان تحقیقات خود را در انسان ادامه دادند و ۱۰ داوطلب برای یک هفته از رژیم غذایی پرسدیم (۶ گرم نمک اضافی در روز، معادل ۲ همبرگر بزرگ) پیروی کردند. نتایج از افزایش هورمون‌های گلوکوکورتیکوئیدی تا ۵۰۰ درصد در بدن شان حکایت داشت. بنابراین این طور نتیجه گیری می‌شود که گرچه نمک باعث افزایش پاسخ ایمنی بویژه در عفونت‌های پوستی می‌شود اما عملکرد گرانولوسیت‌های نوتروفیل را که در فاگوسیتوز یا بیگانه خواری باکتری‌ها تخصص دارند، تضعیف می‌کند.
ترجمه: سمیه مقصودعلی
منبع: futura-sciences.com
جالب است که نتایج مطالعات قبلی دقیقا خلاف این موضوع را ثابت کرده بود. طبق نتایج این تحقیقات نمک با تحریک تولید ماکروفاژها و لنفوسیت‌هایT به بدن در مبارزه با بیماری‌های انگلی پوستی مانند لیشمانیوز یا اگزمای آتوپیک کمک می کند. نمک برای باکتری‌ها نیز سمی است. اما به گفته کاترینا جابین، نویسنده اصلی مطالعات اخیر، این مشاهده‌ها که شاید برای پوست موثر و معتبر باشد، نمی‌تواند به سطح کل ارگانیسم‌ها تعمیم پیدا کند.
بر اساس مطالعات جدید غلظت نمک تا حد زیادی در خون و در اندام‌های مختلف ثابت نگه داشته می شود. در غیر این صورت، فرآیندهای مهم بیولوژیکی تغییر پیدا می کند. تنها استثناء پوست است که به عنوان "مخزن نمکی" برای بدن کار می کند. در باقی اندام‌ها نمک اضافی توسط کلیه فیلتر شده و از طریق ادرار دفع می‌شود. مشکل اینجاست که کلیه که به عنوان یک "حسگر برای حفظ تعادل نمک و آب در خون عمل می‌کند، هنگام خوردن نمک زیاد دچار تجمع گلوکوکورتیکوئیدها می‌شود. گلوکوکورتیکوئیدها به نوبه خود عملکرد گرانولوسیت‌های نوتروفیل که نوعی از سلول‌های ایمنی هستند که به باکتری‌ها حمله می‌کنند، را مهار می‌کنند. اگرچه تعداد این سلول‌ها ثابت می‌ماند اما از میزان تاثیرگذاری‌شان کاسته خواهد شد. به همین دلیل است که از داروهای کورتیکوستروئیدی به عنوان داروهای ضدالتهابی استفاده می‌شود.
محققان برای اثبات این مکانیسم، به موش‌های آلوده به لیستریا رژیم غذایی پر نمک داده و آنها را در معرض ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر غلظت باکتری‌های بیماری زای بیشتر از موش‌های معمولی قرار دادند. همین بررسی روی موش‌های مبتلا به عفونت ادراری E. coli انجام شد و نتایج نشان داد هر ۲ نوع از عفونت در موش‌هایی که با رژیم غذایی بسیار شور تغذیه می‌شوند بسیار کندتر، بهبود پیدا می‌کنند.
محققان تحقیقات خود را در انسان ادامه دادند و ۱۰ داوطلب برای یک هفته از رژیم غذایی پرسدیم (۶ گرم نمک اضافی در روز، معادل ۲ همبرگر بزرگ) پیروی کردند. نتایج از افزایش هورمون‌های گلوکوکورتیکوئیدی تا ۵۰۰ درصد در بدن شان حکایت داشت. بنابراین این طور نتیجه گیری می‌شود که گرچه نمک باعث افزایش پاسخ ایمنی بویژه در عفونت‌های پوستی می‌شود اما عملکرد گرانولوسیت‌های نوتروفیل را که در فاگوسیتوز یا بیگانه خواری باکتری‌ها تخصص دارند، تضعیف می‌کند.
ترجمه: سمیه مقصودعلی
منبع: futura-sciences.com
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد