سلامت

سلینوم یکی از ریزمغذی‌های ضروری برای بدن است که باید از طریق تغذیه تامین شود. انواع مغزها مانند گردو، سبزیجات سبز و قارچ، همچنین ماهی، میگو، گوشت گاو و ماکیان بهترین منایع غذایی سلنیوم هستند. سلنیوم در بسیاری از واکنش‌های متابولیکی بدن نقش دارد و کمبود یا دریافت بیش از نیاز حتما عوارض جدی برای سلامت بدن دارد. 

سلنیوم با شرکت در روند تشکیل آنتی‌اکسیدان‌ها در مقابله با رادیکال‌های آزاد نقش دارد. البته به بازسازی ویتامین‌C و آنتی‌اکسیدان‌های دیگر در بدن نیز کمک می‌کند. تنظیم هورمون‌های تیروئید، تشکیل اسپرماتوزوئیدها، مقابله با التهابات و تقویت ایمنی بدن از دیگر تاثیرات سلنیوم بر سلامت است. در کل، سلنیوم جزء ریزمغذی‌هایی ست که مطالعات مختلف تاثیر آن در پیشگیری از بروز سرطان‌های مختلف را تایید می‌کند. این ماده معدنی همچنین در روند درمان این بیماری نیز نقش دارد.

به علاوه، دریافت کافی سلنیوم موجب تقویت ایمنی بدن می‌شود. در این حالت توانایی بدن برای مقابله با عفونت‌های ویروسی افزایش پیدا می کند و به‌خصوص می‌تواند در بهبود سلامت مبتلایان به HIV موثر باشد. خصوصیت آنتی‌اکسیدانی سلنیوم نیز در مقابله با استرس اکسایشی و در نتیجه بیماری‌های مرتبط با پیری سلولی ثابت شده ‌است. در واقع، سلنیوم از مدت‌ها پیش به‌عنوان ترکیب ضدپیری شهرت دارد. البته محققان براین باورند که تایید دقیق این مسئله نیاز به بررسی‌های بیشتر دارد.

اما نباید فراموش کرد که ضعف سیستم ایمنی بدن، آریتمی قلب، تحلیل عضلانی، کم‌خونی، افسردگی، اضطراب و احساس کلافگی از جمله علائم کمبود سلنیوم هستند. البته کمبود سلنیوم همراه ید می‌تواند منجر به علائم کم‌کاری تیروئید شود. 

نیاز روزانه بدن به سلنیوم، 70 میکروگرم است و مصرف مکمل آن برای سالمندان بالای 60 سال، افرادی تحت‌درمان داروهای تضعیف‌کننده ایمنی بدن و ورزشکاران توصیه می‌شود. البته این مکمل برای خانم‌های باردار و شیرده همچنین مبتلایان به گواتر و سرطان پروستات ممنوعیت مصرف دارد. 

ترجمه: مریم سادات کاظمی

منبع:www.lanutrition.fr

 علائم کمبود ویتامین B12 کدامند؟