سلامت

لوله‌های استاش لوله‌های کوچکی هستند که از هر گوش مستقیم به پشت گلو می‌روند.  

علل انسداد لوله استاش عبارتند از:

• آلرژی

• سرماخوردگی

• عفونت‌های سینوسی

• مخاط بیش از حد

• سیگار کشیدن

• آدنوئیدهای آلوده یا متورم (بافت نزدیک لوزه‌ها که باکتری‌ها و ویروس‌های مضر را به دام می‌اندازد)

• تغییر در فشار هوا

عوامل خطر برای عفونت گوش

عفونت گوش معمولاً در کودکان اتفاق می‌افتد زیرا آنها دارای لوله ‌ای باریک و نازک استاش هستند. در نوزادانی که از شیشه شیر تغذیه می‌کنند میزان عفونت گوش نسبت به نوزادان شیرخوار بیشتر است. عوامل دیگری که خطر ابتلا به عفونت گوش را افزایش می‌دهد عبارتند از:

• تغییر ارتفاع

• تغییرات آب و هوایی

• قرار گرفتن در معرض دود سیگار

• استفاده از پستانک

• بیماری اخیر یا عفونت گوش

علائم عفونت گوش چیست؟

برخی از علائم رایج عفونت گوش شامل موارد زیر است:

• درد یا ناراحتی خفیف در داخل گوش

• احساس فشار در داخل گوش که همچنان ادامه دارد

• سر و صدا در نوزادان 

• تخلیه گوش مانند چرک

• از دست دادن شنوایی

این علائم ممکن است باقی بمانند یا بیایند و بروند. علائم ممکن است در یک گوش یا هر دو گوش مشاهده شود. درد معمولاً با عفونت دو گوش (شدت عفونت در هر دو گوش) شدیدتر است. علائم مزمن عفونت گوش ممکن است کمتر از علائم عفونت حاد گوش باشد.

در کودکان زیر 6 ماه که تب یا علائم عفونت گوش دارند باید به پزشک مراجعه کنند. اگر کودک شما تب بیش از 102 درجه فارنهایت (38.88 سانتیگراد) یا گوش درد شدید دارد به دنبال درمان باشید.

چگونه عفونت گوش تشخیص داده می‌شود؟

کادر درمان گوش‌های شما را با ابزاری به نام اتوسکوپ که دارای یک لنز سبک و بزرگنمایی است معاینه می‌کنند. معاینه ممکن است موارد زیر را نشان دهد:

• قرمزی، حباب هوا یا مایع چرک مانند در داخل گوش میانی

• تخلیه مایعات از گوش میانی

• سوراخ شدن در لاله گوش

• لاله گوش برآمده یا فرو ریخته

اگر عفونت شما پیشرفته باشد، پزشک ممکن است از مایعات داخل گوش شما نمونه گرفته و آن را آزمایش کند تا مشخص کند آیا انواع خاصی از باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک وجود دارد یا خیر. 

آنها همچنین می‌توانند از طریق توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن سر شما را تعیین کنند تا مشخص شود آیا عفونت از گوش میانی گسترش یافته است یا خیر. سرانجام، ممکن است به آزمایش شنوایی نیاز داشته باشید، به خصوص اگر از عفونت‌های مزمن گوش رنج می‌برید.

پزشک می‌تواند برای کمک به شما آنتی‌بیوتیک، قطره گوش یا داروی دیگری تجویز کند.

عفونت گوش چگونه درمان می‌شود؟

بیشتر عفونت‌های خفیف گوش بدون درمان از بین می‌روند. برخی از روش‌های زیر در تسکین علائم عفونت خفیف گوش موثر است:

• استفاده از پارچه گرم روی گوش آسیب دیده

• مصرف داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن

• استفاده از قطره گوش بدون نسخه پزشک برای تسکین درد

• مصرف داروهای ضد احتقان بدون نسخه مانند سودوافدرین

اگر علائم شما بدتر شد یا بهبود نیافت، باید با پزشک خود صحبت کنید. اگر عفونت گوش شما مزمن باشد یا به بهبودی نرسد، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کنند. 

اگر کودک زیر 2 سال با علائم عفونت گوش مواجه شود، پزشک احتمالاً به او آنتی‌بیوتیک نیز می‌دهد. در صورت تجویز آنتی‌بیوتیک ها، مهم است که کل دوره خود را به پایان برسانید.

اگر عفونت گوش شما با درمان‌های معمول پزشکی برطرف نشود یا اگر عفونت گوش زیادی در مدت زمان کوتاهی داشته باشید ممکن است نیاز به جراحی باشد. 

غالباً لوله‌هایی در گوش قرار می‌گیرد تا مایعات تخلیه شود. در مواردی که شامل آدنوئیدهای بزرگ شده باشد، برداشتن آدنوئیدها با جراحی ممکن است لازم باشد.

در بلند مدت چه انتظاری می‌توان داشت؟

عفونت گوش معمولاً بدون درمان از بین می‌رود، اما ممکن است عود کند. عوارض نادر اما جدی زیر ممکن است به دنبال عفونت گوش باشد:

• از دست دادن شنوایی

• تاخیر گفتاری یا زبانی در کودکان

• ماستوئیدیت (عفونت استخوان ماستوئید در جمجمه)

• مننژیت (عفونت باکتریایی غشای پوشاننده مغز و نخاع)

• لاله گوش شکسته شده است

چگونه می‌توان از عفونت گوش جلوگیری کرد؟

اقدامات زیر ممکن است خطر عفونت گوش را کاهش دهد:

• شستن مرتب دست‌ها

• اجتناب از مناطق بیش از حد شلوغ

• کنار گذاشتن پستانک نوزادان و کودکان 

• اجتناب از دود سیگار

• به روز نگه داشتن ایمنی‌ها (واکسیناسیون)

مترجم: نرگس قاسمی پناه

منبع: doktorz.org