27 دی 1399 ساعت: 21:10
نکات کلیدی
• کودکان ممکن است در درک حمله به مجلس نمایندگان مشکل داشته باشند. که میتواند منجر به احساس ترس و اضطراب شود.
• والدین نقش مهمی در اطمینان کودکان از ایمنی آنها و کمک به آنها در پردازش حوادث ترسناکی دارند که به شدت در اخبار پوشش داده شده است.
در اخبار با احظات ترسناک مواجه میشویم. هنگامی که گروهی به دستور رئیس جمهور مستقر با عجله خود را به مجلس نمایندگان ایالات متحده رساندند، جمعیت خشونتآمیز نه تنها به مقدسات، بلکه به احساس امنیت کشور نیز خدشه وارد کردند.
در پی این حوادث، افراد در هر سنی احساس ناامنی فزایندهای داشتهاند. و گرچه سیاست اغلب "امور مربوط به بزرگسالان" تلقی میشود، واقعیت این است که کودکان در مورد آنچه نمیفهمند سردرگمی و ترس بیشتری را تجربه میکنند.

گرچه نمیتوانید کاملاً فرزندان خود را در برابر زشتیهای جهان محافظت کنید، اما میتوانید به آنها کمک کنید تا این وقایع را پردازش کنند و اعتماد به نفس آنها را در مورد بیخطر بودن بازگردانند.
حتی قبل از اینکه کودکان تماشگر فعال رسانه شوند، برای آنها مهم است که یاد بگیرند چگونه منابع نادرست را دقیق تشخیص دهند و با یک بزرگسال به تماشای رسانه بنشینند.
سواد رسانهای را ارتقا دهید
نظارت بر تماشای اخبار کودک میتواند در اینجا نقش مهمی داشته باشد. اما اگر آنها تلفن همراه دارند یا به شبکههای اجتماعی دسترسی دارند، به احتمال زیاد از آنچه اتفاق افتاده است مطلع هستند. حتی ممکن است آنها سوال بپرسند. ممکن است که آنها از هجوم اطلاعات و تصاویری که از رسانه ها، اشخاص و حسابها به دست میآید، تحت فشار قرار گرفته باشند.
امی مورین، روان درمانگر، نویسنده و سردبیر مجله Verywell Mind میگوید: "از بچههای خود بپرسید چه شنیدهاند یا چه چیزی ممکن است از قبل بدانند. آنها ممکن است برخی اطلاعات داشته باشند و ممکن است در مورد آنچه میشنوند گیج شوند."
اگر منبع اصلی خبر آنها رسانههای اجتماعی باشد، آنها ترکیبی از واقعیت، نظر انفجاری و اطلاعات غلط را بدست آوردهاند. سواد رسانهای بسیار مهم است.
ماهیت سایتهایی مانند فیس بوک، اینستاگرام، توییتر و تیک تاک را به آنها یادآوری کنید: کاربران آزاد هستند بدون در نظر گرفتن کاذب یا خطرناک بودن، هر آنچه را که بخواهند ارسال کنند.
تام کرستینگ، دکترای روان درمانی و نویسنده میگوید: "برای فرزندتان توضیح دهید که هر آنچه در شبکههای اجتماعی میآموزند واقعیتش بررسی نمیشود و آنها نباید عقاید خود را بر اساس آنچه رسانههای اجتماعی سعی میکنند آنها را ترغیب به باور کنند، قرار دهند."
اگر فرزندتان از شما درباره آنچه اتفاق افتاده است سوال نکرده است، او را از مدار خارج نکنید. ممکن است بخواهید با سوال از آنها در مورد اینکه آیا پرسشی در این زمینه دارند شروع کنید. شما میتوانید به عنوان منبع اطلاعاتی که آنها میتوانند به آنها اعتماد کنند عمل کنید.
در انتقال اطلاعات پیرامون آنچه در مجلس نمایندگان رخ داده است، صادق باشید. با این حال، به یاد داشته باشید که شما لزوماً نیازی به ارائه تمام جزئیاتی که فقط باعث افزایش اضطراب و ترس در ذهن فرزندتان میشود، ندارید. آن را ساده بگیرید.
مورین میگوید: "اطلاعات خود را مختصر و متناسب با سن آنها بیان کنید. اگر کودک شما سوالاتی بپرسد، میدانید که او علاقهمند است بیشتر بشنود."
بدون اینکه فرزندان خود را با احساسات ومشکلات بزرگسالان درگیر کنید، به آنها آگاهی دهید. به آنها بگویید که برای مراقبت از احساسات خود چه کاری انجام میدهید و از مهارتهای مقابله سالم الگو بگیرید.
ارتباط برقرار کنید و اطمینان دهید
مهم است که به خاطر داشته باشید که حمله به مجلس نمایندگان به لیست طولانی از حوادث طاقت فرسای سال گذشته میپیوندد. طبیعی است که خودتان ترسیده باشید، و در مورد چگونگی صحبت در مورد آن با فرزندان خود مطمئن نیستید. به اشتراک گذاشتن احساسات خود، تا حدی، با کودک میتواند لحظهی ارزشمند صداقت و پیوند باشد. آنها احتمالاً احساسات خود را از نوع واکنش شما الگو میگیرند.
تقویت تفکر مثبت، تاکید بر احتمال بیش از امکان، و کمک به فرزندتان در تولید جملات مقابلهای مانند "بیایید فکر کنیم - در سال جاری چند بار حمله شده است؟" برخی از راهکارهایی است که والدین میتوانند برای کاهش اضطراب کودک در مورد اخبار استفاده کنند.
اگرچه که دشوار است به افرادی که رفتار نادرست ندارند تمرکز نکنیم، اما یادآوری افرادی که برای کمک به دیگران تلاش میکنند به فرزندانتان یادآوری میکند که میتوانند اطمینان کنند. به زمینههای حرفه ای اشاره کنید مانند پزشکان و پرستاران، معلمان، مددکاران اجتماعی، آتش نشانان و غیره.
مورین میگوید: "توضیح دهید که اگرچه برخی از بزرگسالان در حال حاضر انتخابهای نادرستی انجام میدهند، اما افراد بالغ دیگری نیز هستند که بر حفظ امنیت همه متمرکز هستند."
در واقع، میتوانید به آنها اطمینان دهید که یکی از آن افراد هستید.
پارکر هوستون، دکترای روانشناسی کودکان و مدیر بالینی در بیمارستان کودکان میگوید: "به آنها یادآوری کنید که وظیفه شما به عنوان والدین یا بزرگسالان در زندگی آنها حفظ امنیت آنهاست. به آنها بگویید که شما آنجا هستید تا به آنها کمک کنید شرایط را درک کنند و از این طریق عبور کنند."
بیان کنید که عصبانی بودن و اختلاف نظر در مسائل سیاسی اشکالی ندارد. اما انجام چنین احساسی به گونهای که به دیگران آسیب برساند، اشکال دارد.
احساسات را از رفتار متمایز کنید
اگر کودک شما در مورد زمینه این حوادث کنجکاو است، میتوانید از این فرصت استفاده کنید و صادقانه و صریح درباره احساسات و رفتار صحبت کنید. و ایجاد تفاوت بین این دو مهم است.
برای آنها توضیح دهید که بزرگسالان همیشه با احساسات ناراحت کننده به روشی سالم برخورد نمیکنند و وقایع رخ داده نمونه ای از آن است.
توانمند سازی
در نهایت، تقویت احساس ایمنی کودک شما یک عمل توانمندسازی است. و اگر کودک شما کنجکاو و درگیر باقی مانده است، آنها را هدایت کنید یا در یافتن منابعی با آنها همراه شوید که به جای تداوم چرخههای ترس و اضطراب، باعث ارتقا خواهد شد.
هاستون میگوید: "شما میتوانید روشهای ایجاد تغییر در جامعه آنها را با روشهای مناسب برجسته کنید.کتابهایی درباره فعالانی که تحسینشان میکنید بخوانید، یا فیلمهایی را در این مورد تماشا کنید. به آنها نشان دهید که میتوانند بدون اعمال خشونت یا پرخاشگری در فشار برای تغییر فعال باشند."
با این حال، مهم است نظارت کنید که آیا کودک شما به دلیل تماشای رسانهها، بیش از حد احساس اضطراب یا ترس می کند یا خیر. شما میتوانید تنظیماتی را انجام دهید که به کودک شما اجازه میدهد طرز فکر بیدغدغهای را که لیاقت همه بچهها است، تجسم کند.
کرستینگ میگوید: "بچهها را تشویق کنید تا به لذت بردن از بچه بودن تمرکز کنند. آنها میتوانند در بزرگسالی با سیاست کنار بیایند."
معنی این برای شما چیست
احساس غرق شدن در حوادث اخبار طبیعی است، اما کودک شما آینه شما خواهد بود. برگزاری گفتگوی آزاد و صادقانه، بدون جزئیات بیش از حد، میتواند احساس ایمنی را بازگرداند و اضطراب کودک را تسکین دهد.
مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellfamily