سلامت

اما چرا برخی افراد چنین عادت غذایی دارند؟ در ادامه این مطلب به 4 دلیل از مهم ترین دلایلی که زمینه این عادت را فراهم می کنند، اشاره کرده ایم. 

1. عدم‌توجه به نیازهای بدن

یکی از مهم‌ترین دلایل پرخوری، عدم‌توانایی در تشخیص نیازهای واقعی بدن است. در زمان تولد، بدن طوری تنظیم شده که نسبت به گرسنگی واکنش نشان داده و با گریه‌ کردن به این نیاز پاسخ دهد. اما به‌تدریج، این ارتباط واقعی تغییر می‌کند زیرا غذاخوردن فرصتی برای ارتباط با دیگران، تماشای تلویزیون، لذت از یک اتفاق خوشایند و... می شود و از پاسخگویی به یک نیاز جسمانی به فرایندی اجتماعی، دوستانه و خوشایند تبدیل می‌شود. از طرفی، ریتم سریع زندگی امروز به‌خصوص شرایط استرس‌زا نیز در شناخت این نیاز اختلال ایجاد می‌کند و غذا خوردن نامنظم، ریزه‌خوری، حذف وعده‌های غذایی و غذاخوردن‌های هیجانی را درپی دارد.

2. غذا خوردن هیجانی

پناه‌بردن به غذا برای دوری از هیجانات درونی نیز از دیگر عوامل تمایل به غذاخوردن‌های مداوم است. در واقع، بعضی خوراکی‌ها با آزاد کردن بعضی ناقل‌های عصبی که مسئول ایجاد احساس سرخوشی و نشاط هستند، چرخه لذت را در مغز فعال می‌کنند. از همین‌رو، در شرایط هیجانات روانی برای ایجاد آرامش، ناخودآگاه تمایل به چنین خوراکی‌هایی افزایش پیدا می کند. اما متاسفانه این حالت موقتی است و هیچ تاثیر مداوم و موثری ندارد و پس از مدت کوتاهی، این تاثیرات خوشایند از بین رفته و هیجانات آزاردهنده دوباره تشدید می‌شود. البته احساس گناه از عدم‌کنترل غذا خوردن نیز به این هیجانات اضافه شده و اوضاع را بدتر می‌کند.

3. رژیم‌های سختگیرانه

شاید رژیم سخت و محدود کننده در کوتاه‌مدت باعث کاهش وزن شود اما براساس مطالعات علمی، در 80 تا 95 درصد موارد، وزن طی 6 ماه تا 2 سال به حالت قبل و حتی بیشتر برمی‌گردد. این نوع رژیم‌ها با اختلال در متابولیسم پایه بدن و مرکز ادراک گرسنگی و سیری، اشتها را بیشتر می‌کند. محرومیت شدید از انواع خوراکی‌ها عموما اضطراب شدیدی نسبت به غذا خوردن ایجاد می‌کند و بنابراین، پیروی از چنین رژیم غذایی بدون بروز رفتارهای اجباری نظیر ولع غذاخوردن غیرممکن است. پس از دوره رژیم، بدن برای جلوگیری از محرومیت‌های شدید مرتب پیام گرسنگی اعلام می‌کند تا حجم بیشتری غذا ذخیره شود.

4. خواب ناکافی

خواب ناکافی با بروز چاقی ارتباط دارد زیرا در ریتم غذا خوردن اختلال ایجاد می‌کند. زمانی که بدن از خواب کافی و مطلوب محروم شود، سطح هورمون تنظیم اشتها به‌نام لپتین کاهش پیدا می کند. در این شرایط، هورمون دیگری به‌نام گرلین که مسئول ارسال پیام گرسنگی است، زیاد می‌شود. بدتر اینکه چنین اختلال هورمونی تمایل به خوراکی‌های چرب را افزایش می‌دهد اما میل به میوه‌ها و سبزیجات کم می‌شود.

ترجمه: مریم سادات کاظمی

منبع:Ameliore ta sante.fr

تربچه؛ منبع غنی ویتامین‌C که کمتر می‌شناسید!