سلامت

1. فهرست تماس‌های موبایل/پیام‌های متنی

اجماع عمومی متخصصان بر این است که والدین نباید فهرست‌ تماس‌های موبایل یا محتوای پیام‌های متنی فرزندانشان را بررسی کنند، ‌مگر این‌‌که آنان با خطر جدی مواجه باشند مانند نرفتن به مدرسه، فرار از مدرسه یا مصرف مواد مخدر.

استیو اشلوزمن، استاد روان‌پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد می‌گوید: «نوجوانان باید از اعتماد والدین نسبت به خودشان مطمئن باشند تا بتوانند تصمیم‌های خوب و صحیحی بگیرند. اگر والدین استقلال و حریم خصوصی نوجوانان را نپذیرند، ممکن است فرزندان‌شان به رفتارهای پُرمخاطره‌تری روی بیاورند».

این‌که چطور درباره این موضوع با فرزندتان رفتار کنید، به رویکرد فرزندپروری شما بستگی دارد. مثلا آیا شما باور دارید که بچه‌ها نیز مانند بزرگسالان حق دارند که حریم خصوصی داشته باشند؟ با این‌حال، اگر مجبور شدید که فهرست تماس‌های موبایل یا پیام‌های متنی را بررسی کنید، فقط به‌دنبال مسائل خطرناک باشید و نه مسائل ریز و جزئی.

2. ردیابی با GPS

نصب تراشه رایانه‌ای در خودرو یا موبایل فرزندان برای ردیابی مکان‌های عبور و مرور آنان یا حتی تلاش برای خبردار شدن از سرعت خودرو هنگام رانندگی فرزندان 18 ساله فقط به معنای بی‌احترامی است. اثرگذاری وارونه هم بخش دیگر ماجراست.

دکتر جِی لِبو، استاد روان‌شناسی دانشگاه نورث‌وسترن ایلینویز می‌گوید: «فرزندان برای مقابله با این نوع از دخالت‌ها، میزان پنهان‌کاری‌های خود را افزایش می‌دهند، بنابراین تجسس روش خوبی برای شکل دادن به روابط مثبت و آزادانه نیست». به‌علاوه، بچه‌های امروزی که با تکنولوژی سر و کار دارند، می‌توانند با ترفندهایی مانند غیرفعال‌سازی GPS یا فریب ساختار نظارتی موبایل تمام تلاش‌های این‌چنین والدین را بی‌ثمر کنند.

بنابراین ردیابی رایانه‌ای را در موارد ضروری به ماموران نیروی انتظامی بسپارید، مگر این‌که اقدامات خطرناک فرزندتان شما را به ردیابی مجبور کند، مانند زمانی که همسایه‌ها به شما خبر می‌دهند که فرزندتان را با خودروی شخصی شما در حال مسابقه خیابانی دیده‌اند.

دکتر اشلوزمان می‌گوید: «اگر فرزندتان درگیر چنین مشکلات مهمی شد، به او توضیح بدهید که تا زمانی که او بتواند اعتماد شما را دوباره به خودش جلب کند، چاره‌ای جز نظارت با کمک ردیابی رایانه‌ای یا راه‌های جدی‌تر دیگر ندارید».

3. کتاب‌ها/مجله‌ها/اتاق

بسیاری از والدین می‌خواهند از جزئیات شخصی زندگی فرزندانشان به‌خصوص در اتاق شخصی آنان سر دربیاورند، اما متخصصان می‌گویند که در مقابل چنین وسوسه‌ای مقاومت کنید. به‌گفته دکتر لِبو، «دست زدن به وسایل شخصی و خصوصی فرزندان واقعا غیرمودبانه و توهین‌آمیز است و در صورتی که فرزندتان از این اتفاق خبردار شود، می‌تواند به اعتبار شما در مقام والدین شدیدا آسیب برساند». ضمن این‌که سر درآوردن از این امور خصوصی معمولا به دغدغه ذهنی و نگرانی والدین منتهی می‌شود، بدون این‌که این نگرانی ضرورتی داشته باشد.
بنابراین تا زمانی که مدرک یا شواهدی مبنی بر وجود مشکلات اساسی نداشتید مانند موارد خبردار شدن از مصرف مواد مخدر یا الگوهای غذایی نامناسب که می‌تواند به اختلالات خوردن منتهی شود، هرگز تجسس در جای‌جای اتاق شخصی فرزندتان را انتخاب نکنید. خیلی از چیزهایی که شما از دفترچه خاطرات فرزندتان متوجه می‌شوید، معمولا در گفت‌وگوهای صمیمانه و صادقانه هم آشکار خواهد شد.

4. ایمیل‌ها/وب‌سایت‌ها/پیام‌رسان‌های رایانه‌ای

حدود عادی برای نظارت والدین بر این قلمروها شامل چنین مواردی می‌شود: در نظر گرفتن محدودیت زمانی برای صفحه نمایش رایانه، تبلت یا موبایل، مسدود کردن امکان دسترسی به وب‌سایت‌های نامناسب و فعال‌سازی فیلترهای مناسب برای مسدود کردن اسپم‌ها یا هرزنامه‌های ارسال‌شده به ایمیل. به نظر بسیاری از متخصصان، هر کاری فراتر از این کارهای ذکرشده به والدین توصیه نمی‌شود.

به‌گفته دکتر لِبو، «تلاش والدین برای دسترسی کامل به ایمیل فرزندان یا حساب‌های کاربری در فیس‌بوک و غیره نهایتا حاصلی جز بی‌اعتمادی و تلاش فرزندان برای پنهان‌کاری بیشتر ندارد. اگر فرزندان شما نتوانند در مورد رعایت اصول برخورد محترمانه به شما اعتماد کنند، در موارد حساس نیز برای کمک سراغ شما نخواهند آمد».

البته بعضی از متخصصان هم نظارت کامل بر حساب‌های کاربری فرزندان در فیس‌بوک و غیره را مجاز می‌دانند چراکه از نظر آنان این حساب‌های کاربری در حوزه عمومی فعال هستند و روی همه اعضای خانواده تاثیر می‌گذارند. با این‌حال، آنان هم توصیه می‌کنند که اگر پس از مدتی هیچ مشکلی به چشم‌تان نخورد، نظارت مستقیم و کامل را لغو کنید.

اگر نسبت به مشاهده وب‌سایت‌های ممنوعه توسط فرزندتان یا دریافت پیام‌های نامناسب در ایمیل یا پیام‌رسان‌های او شک کردید، می‌توانید فعالیت آنلاین او را با اطلاع خودش بررسی کنید. البته ضرورتی ندارد که همه چیز را خط به خط بخوانید. فقط به‌دنبال مسائل خطرناک باشید.

ترجمه: یوسف صالحی
منبع: parents.com