سلامت

- ترک‌هایی که به شکل زخم هستند:

اگر پوست در مدت زمانی کوتاهی کشیده شود مثلا در دوران بارداری یا طی مراحل رشد کودک، الیاف الاستیک در پوست ممکن است دچار پارگی شود.
به این مناطق آسیب‌دیده که باعث ایجاد زخم‌های بلند و نازک می‌شوند، ترک‌های پوستی می‌گویند که می‌تواند به صورت رگه‌های صورتی، قرمز یا بنفش ظاهر شوند. 

- در کدام نواحی ظاهر می‌شوند:

ترک‌های پوستی در روی صورت، دست‌ها یا پاها دیده نمی‌شود، اما تقریباً در هر جای دیگری ظاهر می‌شوند و به احتمال زیاد در جایی که چربی ذخیره می‌شود؛ مانند شکم، باسن، ران، سینه و پهلوها. همچنین ممکن است در قسمت تحتانی کمر یا پشت بازوها نیز ایجاد شود. ژنتیک هم ممکن است در ایجاد ترک‌های پوستی نقش داشته باشد. به طور مثال، اگر مادرتان در دوران بارداری بر روی ران‌های خود ترک پوستی داشته باشد، احتمالاً شما هم در دوران بارداری آن را خواهید داشت. 

- همه ممکن است به آن دچار شوند:

از 5 درصد تا 90 درصد در خانم‌ها، این عارضه تخمین زده شده است اما مردان نیز ممکن است آن را داشته باشند. معمولا ترک‌های پوستی ً در حین رشد در دختران نوجوان(قسمت سینه، ران، باسن یا پهلوها) و در پسران(قسمت تحتانی کمر یا باسن) به وجود می‌آید. 

- ترک‌های پوستی از بین نمی‌رود:

مانند هر زخم دیگری، ترک‌های پوستی دائمی هستند اما با گذشت زمان، آنها معمولاً محو می‌شوند و کمی کمرنگ‌تر از بقیه قسمت‌های پوست هستند و ممکن است سفیدرنگ یا نقره‌ای رنگ به نظر برسد. اگر بخواهید دقیق‌تر بدانید، بیش از نیمی از بزرگسالان آن را دارند.

- به علت اضافه وزن:

در جوانی اگر وزن بدن خیلی زود تغییر کند، ممکن است موجب ظهور ترک‌های پوستی شود. هر چه وزن بیشتر شود و سریع‌تر وزن افزایش یابد، ترک‌های پوستی به احتمال نیز زیاد ظاهر خواهد شد. افزایش حجم عضلات در بدنسازان که عضله‌شان پیوسته در حال رشد است، همچنین می‌تواند باعث ایجاد ترک‌های پوستی شود. 

- به علت بارداری:

در دوران بارداری در شش ماهگی و بعد از شش ماهگی بیشتر ظاهر می‌شود. شکم فرد با بزرگ شدن جنین بزرگ‌تر می‌شود اما ممکن است تنها دلیل ترک پوستی نباشد. تغییر هورمون‌ها در دوران بارداری بر روی پوست اثر می‌گذارد و باعث پارگی آن می‌شود. 

- به علت مصرف برخی داروها:

برخی از داروها باعث افزایش وزن، تورم، نفخ یا سایر تغییرات جسمانی می‌شوند که در آن پوست کشیده شده و ترک پوستی ایجاد می‌شود. هورمون‌هایی(مانند قرص‌های ضدبارداری) و کورتیکواستروئیدها (که نواحی ملتهب بدن را تسکین می‌دهد) دو موردی هستند که می‌توانند ترک پوستی را ایجاد کنند. اگر دارویی را مصرف می‌کنید و نگران عارضه ترک پوستی هستید، با پزشک خود در مورد پیشگیری آن صحبت کنید.

- به علت بیماری:

هر مشکلی که منجر به افزایش وزن، رشد ناگهانی یا مشکلات پوستی شود، ممکن است موجب ترک پوستی نیز باشد. برخی از بیماری‌ها منجر به تغییرات جسمی می‌شود و ترک پوستی ایجاد می‌کنند. به طور مثال، بیماری‌های مربوط به غدد آدرنال، مانند بیماری کوشینگ و موارد نادری مانند سندرم مارفان و اِلرز دانلوس (که روی بافت‌های قسمت‌های متصل‌کننده اعضا اثر می‌گذارد) و باعث ایجاد ترک پوستی می‌شود. 

- آیا می‌توان پیشگیری کرد؟

کارشناسان فکر می‌کنند ژنتیک در ترک پوستی نقش دارد اما اگر والدین شما آن را داشته باشند، به این معنی نیست که شما نیز آن را خواهید داشت. یکی از بهترین راه‌های پیشگیری، ثابت نگه داشتن وزن است. نوشیدن مقدار زیادی آب هم می‌تواند مانع آن شود. غذاهایی که به سلامت پوست کمک می‌کند هم می‌تواند احتمال آن را کاهش دهد. غذاهای سرشار از روی، مانند آجیل‌ها و ماهی و غذاهای حاوی ویتامین A ، C و D مانند مرکبات، شیر و سیب‌زمینی را  مصرف کنید.

- مراجعه به متخصص پوست:

یک متخصص پوست دارای مجوز، بهترین فردی است که می‌توانید در مورد مسائل پوستی از جمله ترک پوست با او مشورت کنید. 
او می‌تواند در مورد بهترین روش‌های درمانی و با توجه به نوع پوست و روش‌های کاهش و پیشگیری توصیه‌هایی را داشته یاشد. حتماً در ارتباط با داروهای مصرفی خود (از جمله ویتامین‌ها و داروهای بدون نسخه) و همچنین اگر بیماری دیگری دارید، با وی در میان بگذارید.

درمان: آیا محصولات رتینول می‌تواند راه درمان باشد؟

رتینول که از ویتامین A تامین می‌شود، ممکن است کمتر موجب پدیدار شدن ترک باشد و باعث شود تا سلول‌های پوستی سریع‌تر ریخته یا روشن شود و پوست جدید سریع‌تر رشد کند.
 باید بلافاصله پس از ظهور ترک پوستی، استفاده از آن را شروع کنید و سپس به طور مرتب مصرف کنید تا اثر آن را ببینید. نوع رتینول مصرفی (ترتینوئین) فقط با نسخه پزشک موجود است. در مورد تجویز آن باید با متخصص پوست خود مشورت کنید.

 - درمان با لیزر:

انجمن جراحی پوست آمریکا می‌گوید که لیزر یا پرتودرمانی باعث می‌شود تا ترک‌ها کمتر دیده شود. پرتوتراپی باعث ایجاد تغییراتی در پوست می‌شود تا اثر ترک‌ها را محو کند. تحقیقات نشان می‌دهد که لیزر برای پوست‌های متوسط (نه تیره و نه روشن) موثر هستند. درمان با لیزر ممکن است پرهزینه باشد و برای رسیدن به نتیجه مطلوب 20 جلسه به طول بینجامد. اگر می‌خواهید لیزر کنید، به یک متخصص پوست یا جراح پلاستیک دارای مجوز مراجعه کنید.
 
- درمان با کرم‌های برنز کننده.

 این لوسیون‌ها و اسپری‌ها پوست را تیره می‌کند و رنگ پوست را یکدست می‌کند. انجام این عمل می‌تواند آن را به وضوح کمتر نشان دهد، به خصوص اگر سفیدرنگ یا خیلی روشن باشد.  شاید قبل از یافتن راه‌حل مناسب، محصولات و راه‌های مختلفی را امتحان کرده باشید تا بهترین و موثرترین آن را پیدا کنید.

 - لایه‌برداری پوست ممکن است راه‌حل مناسبی نباشد‌:

تبلیغات مربوط به درمان از طریق لایه‌برداری ممکن است ادعا کند که ترک پوستی را کمرنگ‌تر می‌کند. اسکراب و لایه‌برداری و میکرودرم ابریژن (باعث می‌شود لایه بیرونی پوست با ابزاری از بین برود) و ممکن است پوست را نازک‌تر کند. اما هیچ مدرکی مبنی بر تاثیر هر یک از این روش‌های درمانی وجود ندارد و برخی از متخصصان پوست فکر می‌کنند که میکرودرم ابریژن ممکن است ترک پوستی را تشدید کند.
- لوسیون‌ها و کرم‌ها هم ممکن است موثر در درمان نباشد:
بسیاری از سازندگان محصولات پوستی ادعا می‌کنند که ترک پوست را محو می کنند اما شواهد کمی وجود دارد که محصولات بدون نسخه بتواند الیاف الاستیکی پاره شده را ترمیم کند. متخصصان نمی دانند که آیا مالیدن روغن یا محصولات کره کاکائو از ترک دوران بارداری جلوگیری می‌کند یا خیر. اگرچه ممکن است که خارش پوست را کمتر کرده و فرد کمتر آسیب ببیند.

مترجم: مهتا زمانی‌نیک 
منبع: WebMD