همه چیز درباره آلرژی
26 مرداد 1399 ساعت: 23:5
26 مرداد 1399 ساعت: 23:5
آلرژی واکنشی است که بدن نسبت به غذا یا مادهای خاص دارد. آلرژیها بسیار شایع هستند و تصور میشود که بر بیش از 1 نفر از هر 4 نفر در انگلستان در طول زندگیشان اثر بگذارند.

آلرژیها به خصوص در کودکان رایج هستند. برخی از آنها با بزرگتر شدن کودک از بین میروند، ولی برخی دیگر مادامالعمر هستند. ممکن است بزرگسالان نسبت به چیزهایی آلرژی پیدا کنند که قبلا نسبت به آنها حساسیت نداشته اند. داشتن آلرژی میتواند یک دردسر باشد و بر فعالیتهای روزانه شما اثر بگذارد، اما اکثر واکنشهای آلرژیک خفیف هستند و تا حد زیادی میتوانند تحت کنترل قرار بگیرند. واکنشهای شدید نیز گاهی اتفاق میفتند، اما رایج نیستند.
- گرد و غبار
- قسمتهای کوچک پوست یا موی حیوانات
- غذا- به خصوص مغزها، میوه، صدف، تخممرغها و شیر گاو
- نیش و گزیدگی حشرات
- داروها- از جمله ایبوبروفن، آسپیرین و آنتیبیوتیکهای خاص
- لاتکس- که از آن برای ساخت برخی دستکشها و کاندومها استفاده میشود.
- قالب- اینها میتوانند ذرات کوچکی را در هوایی که در آن تنفس میکنید آزاد سازند.
- مواد شیمیایی خانگی- به خصوص مواد داخل رنگ مو یا مواد شوینده
اکثر این آلرژنها عموما برای افرادی که نسبت به آنها حساسیت ندارند بیضرر هستند.
- عطسه
- آبریزش یا گرفتگی بینی
- خارش و آب آمدن از چشمها و قرمز شدن آنها
- خسخس و سرفه
- قرمز شدن پوست به شکل دانه و خارش آن
- بدتر شدن علائم آسم و اگزما.
اکثر واکنشهای آلرژیک خفیف هستند، ولی گاهی اوقات واکنشی شدید به نام آنافیلاکسی یا شوک آلرژیک نیز ممکن است اتفاق بیفتد؛ که فوریتی پزشکی محسوب میشود و نیاز به درمان فوری دارد.
اگر آلرژی شما به طرز بهخصوصی شدید باشد یا مشخص نباشد که به چه چیزی آلرژی دارید، پزشکان عمومی شما را به یک متخصص آلرژی برای آزمایش و مشاوره در مورد درمان ارجاع میدهند.
همچنین چندین دارو برای کمک به کنترل علائم واکنشهای آلرژیک در دسترس هستند؛ که عبارت اند از:
- آنتیهیستامینها- اینها میتوانند هنگام مشاهده علائم واکنش، یا قبل از قرار گرفتن در معرض آلرژن، برای جلوگیری از وقوع واکنش، مصرف شوند.
- دکونژستانت(ضد احتناق)ها- قرصها، کپسولها، مایعات یا اسپریهای بینی که میتوانند به عنوان درمانی موقتی برای گرفتگی بینی استفاده شوند.
- لوسیونها و کرمها، مانند کرمهای مرطوبکننده (نرمکننده)- اینها میتوانند خارش و قرمز شدن پوست را کاهش دهند.
- داروهای استروئیدی- اسپریها، قطرهها، کرمها، افشانهها و قرصهایی که میتوانند به کاهش قرمزی و التهاب ناشی از واکنش آلرژیک کمک کنند.
برای برخی از مردم با آلرژیهای شدید، درمانی به نام ایمونوتراپی یا ایمنیدرمانی ممکن است توصیه شود؛ که این روش مستلزم قرار گرفتن در معرض آلرژن طی چند سال به روشی کنترلشده میباشد، تا بدن شما به آن عادت کند و دیگر واکنش خیلی شدیدی به آن نشان ندهد.
آلرژیهای شایع
موادی که سبب واکنشهای آلرژیک میشوند، آلرژن نامیده میشوند.آلرژنهای رایجتر عبارت اند از:
- چمن و گرده درخت- آلرژیها به این موارد به عنوان تب یونجه (رینیت آلرژیک) شناخته میشوند.- گرد و غبار
- قسمتهای کوچک پوست یا موی حیوانات
- غذا- به خصوص مغزها، میوه، صدف، تخممرغها و شیر گاو
- نیش و گزیدگی حشرات
- داروها- از جمله ایبوبروفن، آسپیرین و آنتیبیوتیکهای خاص
- لاتکس- که از آن برای ساخت برخی دستکشها و کاندومها استفاده میشود.
- قالب- اینها میتوانند ذرات کوچکی را در هوایی که در آن تنفس میکنید آزاد سازند.
- مواد شیمیایی خانگی- به خصوص مواد داخل رنگ مو یا مواد شوینده
اکثر این آلرژنها عموما برای افرادی که نسبت به آنها حساسیت ندارند بیضرر هستند.
علائم یک واکنش آلرژیک
واکنشهای آلرژیک معمولا به سرعت و در طی چند دقیقه در معرض آلرژن قرار گرفتن اتفاق میفتند. آنها میتوانند باعث این موارد شوند:- عطسه
- آبریزش یا گرفتگی بینی
- خارش و آب آمدن از چشمها و قرمز شدن آنها
- خسخس و سرفه
- قرمز شدن پوست به شکل دانه و خارش آن
- بدتر شدن علائم آسم و اگزما.
اکثر واکنشهای آلرژیک خفیف هستند، ولی گاهی اوقات واکنشی شدید به نام آنافیلاکسی یا شوک آلرژیک نیز ممکن است اتفاق بیفتد؛ که فوریتی پزشکی محسوب میشود و نیاز به درمان فوری دارد.
کمک گرفتن برای آلرژیها
اگر فکر میکنید که شما یا فرزندتان تا به حال به چیزی واکنش آلرژیک داشته اید، به پزشک عمومی مراجعه کنید. علائم یک واکنش آلرژیک همچنین ممکن است از شرایطی دیگر ناشی شود. یک پزشک عمومی میتواند در تشخیص احتمال این که شما آلرژی دارید یا خیر، کمک کند. اگر آنها فکر کنند که شما ممکن است آلرژی خفیفی داشته باشید، میتوانند برای کمک به مدیریت شرایط، مشاوره یا درمان ارائه دهند.اگر آلرژی شما به طرز بهخصوصی شدید باشد یا مشخص نباشد که به چه چیزی آلرژی دارید، پزشکان عمومی شما را به یک متخصص آلرژی برای آزمایش و مشاوره در مورد درمان ارجاع میدهند.
چگونگی مدیریت آلرژی
در بسیاری از موارد، موثرترین راه مدیریت آلرژی، دوری کردن در هر زمان ممکن از آلرژنی است که باعث واکنش میشود. برای مثال، اگر شما آلرژی غذایی دارید، قبل از خوردن هر غذا، باید لیست مواد اولیه آن را برای آلرژنها بررسی کنید.همچنین چندین دارو برای کمک به کنترل علائم واکنشهای آلرژیک در دسترس هستند؛ که عبارت اند از:
- آنتیهیستامینها- اینها میتوانند هنگام مشاهده علائم واکنش، یا قبل از قرار گرفتن در معرض آلرژن، برای جلوگیری از وقوع واکنش، مصرف شوند.
- دکونژستانت(ضد احتناق)ها- قرصها، کپسولها، مایعات یا اسپریهای بینی که میتوانند به عنوان درمانی موقتی برای گرفتگی بینی استفاده شوند.
- لوسیونها و کرمها، مانند کرمهای مرطوبکننده (نرمکننده)- اینها میتوانند خارش و قرمز شدن پوست را کاهش دهند.
- داروهای استروئیدی- اسپریها، قطرهها، کرمها، افشانهها و قرصهایی که میتوانند به کاهش قرمزی و التهاب ناشی از واکنش آلرژیک کمک کنند.
برای برخی از مردم با آلرژیهای شدید، درمانی به نام ایمونوتراپی یا ایمنیدرمانی ممکن است توصیه شود؛ که این روش مستلزم قرار گرفتن در معرض آلرژن طی چند سال به روشی کنترلشده میباشد، تا بدن شما به آن عادت کند و دیگر واکنش خیلی شدیدی به آن نشان ندهد.
چه عواملی باعث آلرژیها میشوند؟
آلرژیها زمانی اتفاق میفتند که سیستم ایمنی بدن به ماده خاصی که به نظر میرسد مضر است، واکنش نشان میدهد. شفاف نیست که این موضوع چرا اتفاق میفتد؛ اما اکثر افراد مبتلا، یا سابقه خانوادگی آلرژیها و یا شرایط مرتبط و نزدیک به آن، مانند آسم و اگزما، دارند. تعداد مبتلایان به آلرژی هر ساله در حال افزایش است. دلایل این موضوع هنوز کشف نشده است؛ اما یکی از تئوریهای اصلی، نتیجه زندگی کردن در محیطی تمیزتر و بدون میکروب است، که سبب میشود سیستم ایمنی بدن با میکروبهای کمتری سروکار داشته باشد. تصور میشود که این موضوع باعث واکنش بیش از حد سیستم ایمنی شود هنگامی که در تماس با مواد بیضرر قرار میگیرد.آیا این یک آلرژی یا حساسیت یا عدم تحمل است؟
آلرژی
واکنش سیستم ایمنی بدن هنگامی که در معرض مادهای نرمال و بیضرر قرار میگیرد.حساسیت
اغراق در اثرات نرمال یک ماده؛ برای مثال، کافئین در یک فنجان قهوه ممکن است باعث علائم شدید، مانند تپش قلب و لرزش، شود.عدم تحمل
زمانی که یک ماده باعث علائم ناخوشآیند مانند اسهال شود، اما سیستم ایمنی را درگیر نمیکند. افراد مبتلا به عدم تحمل غذاهای خاص، به طور معمول میتوانند مقدار کمی بخورند بدون این که مشکلی به وجود بیاید.منبع: NHS
مترجم: مهسا یزدانی
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد