ورزش؛ به خودتان فشار نیاورید
21 مرداد 1399 ساعت: 18:5
21 مرداد 1399 ساعت: 18:5
علائمی که نشان می‌دهد در انجام تمرینات ورزشی، دارید خیلی سخت به خودتان فشار می‌آورید.
هنگامی که یک تمرین جدیدی را مکررا انجام می‌دهید و وسوسه‌کننده هم باشد، مانند این است که در حال انجام تمرین، به زمین ضربه وارد می‌کنید (به معنای واقعی)و دائماً تمرین می‌کنید تا خود را به سطح بالاتر ارتقا دهید.
در حالی که تقویت انگیزه بسیار خوب است و همچنین به شما این انگیزه را می‌دهد تا بسیار جدی‌تر تمرین کنید. نکته اینجاست که در تمرینات شدید ممکن است بازده کاهش یابد و حتی ممکن است به بدن آسیب وارد شود. روزهای استراحت بسیار مهم هستند و استراحت و تجدید قوای کافی باعث می‌شود بدن ما قوی‌تر و متناسب‌تر شود، بنابراین باید مطمئن شوید که به خودتان حداکثر فشار را وارد نمی کنید. حال به نظر شما آیا سخت تلاش می‌کنید و فشار بسیاری را به خود تحمیل می‌کنید؟
در اینجا چند نشانه را ذکر می‌کنیم:
- دردهای قفسه سینه یا تنگی نفس: این یک نشانه جدی است اما شاخص اصلی است که نیاز دارد، میزان تمرین خود را کاهش دهید و در مورد روال کار خود با پزشک مشورت کنید. اگر در حین تمرین، احساس تنگی نفس یا درد قفسه سینه دارید، بلافاصله تمرین را متوقف کرده و به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
- صدمه و آسیب: آسیب‌ها اغلب در نتیجه زیاده‌روی و افراط یا عدم تعادل عضلات است.
هنگامی که تعادل ماهیچه ای نداشته باشید، ممکن است متوجه الگوهای حرکتی خود شوید و بخواهید جبران کنید و با این کار، ناخواسته بیشتر به خود آسیب برسانید. اطمینان حاصل کنید که برای تقویت پایداری عضلات، به طور یکسان با تمام بدن کار می‌کنید.
- علائم افراط و زیاده‌روی: وقتی به افراط تمرینی را انجام می‌دهیم، بدن ما سعی می‌کند به ما هشدار دهد. علائم افراط ممکن است شامل ضربان قلب بالا، ضعف عضلانی، تاخیر، کاهش عملکرد، خستگی و کاهش اشتها باشد.
- شور و اشتیاق نداشتن: وقتی به انجام تمرینات سخت ادامه می‌دهید، بسیار خطرناک است که بیش از حد انجام شود (یا به اشتباه تمرینی را انجام دهید.)
اگر تمریناتی را انجام می‌دهید که دوست دارید و زمان کافی را هم برای استراحت می‌گذارید، باید بدانید که حین تمرین عرق می‌کنید. اگر می‌ترسید اشتباه کنید، پس این نشانه است تا گامی به عقب بردارید یا شرایط را تغییر دهید. برای حفظ روال متوسط و پایدار، این نکات را در نظر داشته باشید:
- اگر این کاری نیست که بخواهید برای همیشه انجام دهید، پس بهتر است بخشی از کار روزانه شما نباشد. هر زمان که یک کلاس یا روش آموزشی جدید را شروع می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که کاری باشد که بتوانید خودتان را در حال انجام طولانی‌مدت در آن ببینید.
- به اندازه کافی بخوابید و به حد کافی استراحت کنید. به این ترتیب عضلات قادر به ترمیم شده و حتی قوی‌تر می‌شود. اطمینان حاصل کنید که هر هفته یک الی 2 روز را استراحت کامل می‌کنید یا فعالیت‌های ترمیمی مانند یوگا، حرکات کششی، پیاده‌روی، خواب روزانه کوتاه، حمام و هر چیزی را که باعث شود احساس کنید که جبران قوای از دست رفته تان می‌شود.
- تمرینات را با شدت متناوب تغییر دهید. مطمئن شوید که هر هفته تمرینات کم فشار یا با شدت کم مانند تمرینات کاردیو (تمریناتی که باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و افزایش کارایی عضلات می‌شوند) حالت پایدار، شنا، دوچرخه سواری، یوگا، بارفیس یا پیلاتس انجام می‌دهید.
مترجم: مهتا زمانی‌نیک
منبع: WebMD
در حالی که تقویت انگیزه بسیار خوب است و همچنین به شما این انگیزه را می‌دهد تا بسیار جدی‌تر تمرین کنید. نکته اینجاست که در تمرینات شدید ممکن است بازده کاهش یابد و حتی ممکن است به بدن آسیب وارد شود. روزهای استراحت بسیار مهم هستند و استراحت و تجدید قوای کافی باعث می‌شود بدن ما قوی‌تر و متناسب‌تر شود، بنابراین باید مطمئن شوید که به خودتان حداکثر فشار را وارد نمی کنید. حال به نظر شما آیا سخت تلاش می‌کنید و فشار بسیاری را به خود تحمیل می‌کنید؟
در اینجا چند نشانه را ذکر می‌کنیم:
- دردهای قفسه سینه یا تنگی نفس: این یک نشانه جدی است اما شاخص اصلی است که نیاز دارد، میزان تمرین خود را کاهش دهید و در مورد روال کار خود با پزشک مشورت کنید. اگر در حین تمرین، احساس تنگی نفس یا درد قفسه سینه دارید، بلافاصله تمرین را متوقف کرده و به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
- صدمه و آسیب: آسیب‌ها اغلب در نتیجه زیاده‌روی و افراط یا عدم تعادل عضلات است.
هنگامی که تعادل ماهیچه ای نداشته باشید، ممکن است متوجه الگوهای حرکتی خود شوید و بخواهید جبران کنید و با این کار، ناخواسته بیشتر به خود آسیب برسانید. اطمینان حاصل کنید که برای تقویت پایداری عضلات، به طور یکسان با تمام بدن کار می‌کنید.
- علائم افراط و زیاده‌روی: وقتی به افراط تمرینی را انجام می‌دهیم، بدن ما سعی می‌کند به ما هشدار دهد. علائم افراط ممکن است شامل ضربان قلب بالا، ضعف عضلانی، تاخیر، کاهش عملکرد، خستگی و کاهش اشتها باشد.
- شور و اشتیاق نداشتن: وقتی به انجام تمرینات سخت ادامه می‌دهید، بسیار خطرناک است که بیش از حد انجام شود (یا به اشتباه تمرینی را انجام دهید.)
اگر تمریناتی را انجام می‌دهید که دوست دارید و زمان کافی را هم برای استراحت می‌گذارید، باید بدانید که حین تمرین عرق می‌کنید. اگر می‌ترسید اشتباه کنید، پس این نشانه است تا گامی به عقب بردارید یا شرایط را تغییر دهید. برای حفظ روال متوسط و پایدار، این نکات را در نظر داشته باشید:
- اگر این کاری نیست که بخواهید برای همیشه انجام دهید، پس بهتر است بخشی از کار روزانه شما نباشد. هر زمان که یک کلاس یا روش آموزشی جدید را شروع می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که کاری باشد که بتوانید خودتان را در حال انجام طولانی‌مدت در آن ببینید.
- به اندازه کافی بخوابید و به حد کافی استراحت کنید. به این ترتیب عضلات قادر به ترمیم شده و حتی قوی‌تر می‌شود. اطمینان حاصل کنید که هر هفته یک الی 2 روز را استراحت کامل می‌کنید یا فعالیت‌های ترمیمی مانند یوگا، حرکات کششی، پیاده‌روی، خواب روزانه کوتاه، حمام و هر چیزی را که باعث شود احساس کنید که جبران قوای از دست رفته تان می‌شود.
- تمرینات را با شدت متناوب تغییر دهید. مطمئن شوید که هر هفته تمرینات کم فشار یا با شدت کم مانند تمرینات کاردیو (تمریناتی که باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و افزایش کارایی عضلات می‌شوند) حالت پایدار، شنا، دوچرخه سواری، یوگا، بارفیس یا پیلاتس انجام می‌دهید.
مترجم: مهتا زمانی‌نیک
منبع: WebMD
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد