سلامت

شادکامی «احساس رضایت» است و نباید آن را با شادی، سرخوشی و لذت اشتباه گرفت. با وجود پیوندهای نزدیک بین لذت و شادکامی باید بین آنها تمایز قائل شویم. شادکامی، وضعیتی است که با احساس رضایت از زندگی و وضعیت فعلی، نمایان می‌شود؛ در حالی‌که لذت، یک تجربه‌ در لحظه و مبتنی بر احساسات است مانند خوردن غذای خوب، تفریح و بازی. شادکامی پایدارتر از لذت است. لذت می‌تواند به شادکامی کمک کرده و شادکامی می‌تواند احساس لذت را تقویت یا تعمیق کند.

ویژگی افراد شادکام

 در ابعاد مختلف زندگی (ازدواج، دوستی، درآمد، سلامت) موفق‌ترند.
 کمتر بیمار می‌شوند و هنگام بیماری‌ علائم کمتری را تجربه می‌کنند.
 دوستان بیشتر و سیستم حمایتی بهتری دارند.
 بخشنده‌تر و همدل‌ترند. 
 زندگی را آسان‌تر می‌گذرانند زیرا خوش‌بین‌ترند.
 تاثیر مثبتی بر دیگران دارند و آنها را ترغیب به خوشبختی می‌کنند.  
 به جای حسادت به دیگران، از آنچه دارند، خوشحال‌اند.
 مولد و خلاق‌اند. 
 عمر طولانی‌تری دارند.

منابع شادکامی

اگر چه عواملی مانند درآمد و وضعیت شغلی، سلامت جسمانی، خانواده  و  روابط اجتماعی موجب شادکامی می‌شوند اما برای شادکامی نیاز به داشتن هر آنچه که می‌خواهیم، نیست. شادکامی واقعی را با رضایت از آنچه در حال حاضر داریم، هر چقدر هم کم، می‌توان به دست آورد. مهم نیست که چقدر پول به دست بیاوریم یا کجا زندگی کنیم، اگر بتوانیم از کاری که انجام می‌دهیم احساس رضایت کنیم، شادکام و سعادتمندیم.  
یک نویسنده ممکن است در روند نوشته‌هایش شادکامی را حس کند و یک مادر هنگام تعامل با فرزندش. در شادکامی، شدت احساسات مهم نیست بلکه فراوانی احساسات مثبت اهمیت دارد. هر یک از ما چیزهای زیادی برای خوشحالی داریم. ضمن اینکه، آنچه ممکن است شما را خوشحال کند، ممکن است مرا خوشحال نکند. پس هیچ دستورالعمل و فرمول مخفی برای شادکامی وجود ندارد اما این به معنای فقدان راه‌هایی برای دستیابی به آن نیست. 

راه‌های ایجاد شادکامی

حدود 10 تا 50 درصد شادکامی ژنتیکی است و بقیه آن اکتسابی. در نتیجه، بخش زیادی از شادکامی آموختنی است. پس لازم است افراد برای کسب شادکامی، درگیر رفتارهایی شوند که احساسات مثبت‌شان در زمینه‌های مختلف زندگی تقویت شود. بنابراین:
 زمان بیشتری را صرف معاشرت کنید. 
 روابط خود را با دوستان و خانواده‌تان تقویت کنید. 
 شخصیت اجتماعی خود را توسعه دهید. 
 شفقت ورزی و مهربانی با خود را در خود افزایش دهید.
 انتظارات و آرزوهای معقول و مناسب داشته باشید. 
 تفکر مثبت و خوش‌بینی را در خود ایجاد کنید. 
 روی قدردانی و شکرگزاری متمرکز شوید. 
 درگیر کارهای معنادار شوید. 
 سازماندهی و برنامه‌ریزی داشته باشید. 
 احساسات منفی را در خود کاهش دهید. 
 دوست بهتری باشید. 
نکته آخر اینکه یادمان باشد، اجازه ندهیم شادکامی ما را تعریف کند بلکه خودمان شادکامی و خوشبختی خود را تعریف کنیم.

منبع: positivepsychology.com