14 تیر 1399 ساعت: 19:4
به گزارش سلامت به نقل از روابط عمومی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، دکتر آسا یوسفی، متخصص بیمارهای داخلی درباره دیابت بارداری گفت: «در بارداری، قندخون طبیعی ناشتا بین ۶۰ تا ۹۵ و قندخون طبیعی ۲ ساعت بعد از غذا بین ۸۰ تا ۱۲۰ است. اگر سطح قندخون از این محدوده فراتر رود، تشخیص دیابت بارداری مطرح خواهد شد.»
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا درباره علت بروز دیابت بارداری افزود: «مهم‌ترین دلیل بروز دیابت بارداری ترشح هورمون‌های جفت است که با اثرات انسولین مادر مقابله می‌کند و در نتیجه به افزایش گلوگز خون در مادر منجر می‌شود. این قند از طریق جفت به جنین می‌رسد و باعث بالا رفتن قندخون جنین و به دنبال آن افزایش انسولین در جنین می‌شود که عوارض متعددی را به دنبال دارد.»
این متخصص بیماری‌های داخلی درباره ماندگاری دیابت بارداری در مادران اظهار داشت: «دیابت بارداری معمولاً بعد از بارداری از بین می‌رود، ولی در بعضی موارد می‌تواند به شکل دیابت نوع ۲ باقی بماند. در بعضی مادران ممکن است اختلالات متابولیک تا ۳ سال پس از زایمان ادامه داشته باشد. در چنین شرایطی داشتن سبک زندگی سالم، یعنی تغذیه مناسب و ورزش منظم به کاهش عوارض متابولیک کمک می‌کند.»
دکتر یوسفی علائم دیابت بارداری را غیراختصاصی دانست و گفت: «در بارداری‌های طبیعی نیز علائمی همچون تکرر ادرار، گرسنگی زیاد، تشنگی زیاد و خستگی زیاد دیده می‌شود و چنین علائمی لزوماً به معنی دیابت بارداری نیست. تشخیص دیابت بارداری با انجام آزمایش تست تحمل گلوکز که در هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری انجام می‌شود، مشخص می‌گردد. البته در مواردی که خانم در گروه پرخطر باشد، ممکن است پزشک این تست را زودتر درخواست کند. سن بالای ۲۵ سال، سابقه دیابت بارداری، وزن بالاتر از حد طبیعی در شروع بارداری، سابقه دیابت در خانواده، سابقه به دنیا آوردن نوزاد با وزن بیش از ۴ کیلوگرم، سابقه تولد نوزاد مرده و نژاد آفریقایی یا آسیایی عوامل خطری هستند که خانم باردار را در گروه پرخطر قرار می‌دهند.»
عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن سینا عوارض دیابت بارداری را به دو گروه مادری و جنینی تقسیم‌بندی کرد و افزود: «دیابت بارداری می‌تواند برای مادر عوارضی همچون فشارخون بالا در بارداری و پره‌اکلامپسی، زایمان زودرس و عفونت‌های ادراری در نیمه دوم بارداری و برای جنین نیز وزن بالا حین تولد (وزن بیش از ۴ کیلوگرم)، افت قندخون نوزادی، افت کلسیم، زردی، تولد نوزاد نارس، کاهش رشد داخل رحمی و تولد با وزن کم را به همراه داشته باشد.»
دکتر یوسفی درمان دیابت بارداری را نیازمند همکاری متخصصان رشته‌های مختلف، به‌ویژه زنان، داخلی، غدد و تغذیه دانست و یادآور شد: «حیاتی‌ترین دوره در بارداری زمان لقاح و هفته‌های اولیه پس از لقاح است. در این زمان قندخون مادر باید به‌طور دقیق کنترل شود زیرا در صورتی که در این زمان قندخون بالاتر از حد طبیعی باشد، خطر بروز ناهنجاری‌های جنین تا ۱۰ برابر افزایش می‌یابد.
به‌طور کلی، افرادی که قبل از بارداری به دیابت مبتلا هستند، لازم است قبل از شروع بارداری به پزشک مراجعه کنند تا قندخون‌شان کنترل شود و پزشک بر اساس شرایط، داروها را تعدیل یا جایگزین کند. افرادی که سابقه دیابت ندارند نیز پیش از اقدام به بارداری باید برای کنترل سطح قندخون غربالگری شوند.»
این متخصص بیمارهای داخلی در پایان خاطرنشان کرد: «مهم‌ترین گام در کنترل قندخون اصلاح سبک زندگی است، بنابراین مشاوره‌ی تغذیه و دریافت رژیم غذایی متعادل و متناسب می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد و حتماً باید به این نکته توجه کرد که ممکن است رژیم غذایی فرد در طول بارداری با توجه به نیاز مادر و جنین تغییر کند.»
گفتنی است افزایش قندخون در بارداری، از جمله مشکلاتی است که خانم‌ها در بارداری با آن مواجه هستند. میزان شیوع این بیماری در خانم‌های باردار در ایران، حدود ۴ درصد و در جوامع مختلف ۳ تا ۱۴ درصد است. از این افراد، حدود ۱۰ درصد، از قبل به دیابت مبتلا هستند و حدود ۹۰ درصد حین بارداری به این مشکل دچار می‌شوند که این گروه دچار دیابت بارداری هستند. قندخون بالا در بارداری می‌تواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد.