30 خرداد 1399 ساعت: 23:3
روانشناسان کودک معتقدند که خوابیدن کنار بچهها، معایت و مزایای خاص خودش را دارد اما درنهایت اغلب والدین تصمیم میگیرند که کودکانشان را در حین خوابیدن همراهی کنند و بر این باورند که این تصمیم، درست و اصولی است.
معمولاً در اغلب خانوادهها دیده میشود که وقتی کودک نصف شب گریه میکند، در جستجوی آغوشی گرم است و برای آرام شدن به تخت پدر و مادرش میرود. وقتی چنین صحنهای اتفاق میافتد، بعضی از والدین از خود میپرسند: «آیا باید به او اجازه دهیم که پیش ما بخوابد؟»
تعدادی از این والدین برای اینکه زحمت بردن کودک به اتاقش را از سر خود رفع کنند، درنهایت کودک را تا صبح در تخت خود نگه میدارند تا به خواب خود ادامه دهد. اما آیا واقعاً این تصمیم عاقلانه است؟ آیا میتوان ادعا کرد که این بهترین راهحل ممکن برای چنین شرایطی است؟
در پاسخ به این سوال، موضع گیریهای مختلفی وجود دارد. افرادی که در حیطه رفتارهای کودکان مطالعه میکنند، دو گروه هستند و هر گروه، پاسخی متفاوت برای این سوال ارائه میدهد: گروه اول بر این باورند که والدین باید با کودکان بخوابند و گروه دوم مصمماند که کودک باید به تنهایی بخوابد.
مزایای خوابیدن یا نخوابیدن با کودکان
1. زمانی که شما شب را با کودکتان صبح میکنید، بدون شک برای شیردهی شبانه راحتتر خواهید بود. زمانی که کودک در تخت والدینش میخوابد، مادر به آسانی میتواند به او شیر دهد و دیگر نیازی نیست که از جایش بلند شود. به این ترتیب، مادر به خوبی استراحت میکند و فرآیند شیردهی به نوزاد، برای وی دلچسبتر خواهد بود و از همه مهمتر اینکه، وقتی کودک تمام شب سینه را میمکد، روز بعد مادر شیر بیشتری تولید میکند.
2. وقتی کودک با والدین خود میخوابد، والدین احساس آرامشخاطر بیشتری دارند. معمولاً در مورد کودک اول دیده میشود که مادر همیشه نگران است که مبادا دلبندش در طول شب نفس نکشد؛ به همین خاطر مُدام به اتاق فرزندش سر میزند تا تنفس او را چک کند. به همین دلیل، اگر شب کودک را در تخت خود بخوابانید، دیگر چنین نگرانیهایی نخواهید داشت چون همواره نفسهای او را احساس خواهید کرد و هر زمان که از خواب بیدار شوید میتوانید نحوه نفس کشیدن دلبندتان را بررسی نمایید.
3. کودک با خوابیدن در کنار والدین، این شانس را دارد که بیشتر و به حد کفایت بخوابد. ظاهراً این قضیه اثبات شده است که نوزادانی که با والدین خود میخوابند، خواب بهتری را تجربه میکنند. درحقیقت وقتی نیمههای شب کودک بیدار میشود و پدر و مادرش را در کنار خویش میبیند، انگار که ناگهان تمام دنیا را به او داده باشند، خاطرجمع میشود و سریع به خواب میرود. درعوض، اگر تنها باشد، بهطور غریضی و برای حفظ بقا، گریه میکند تا والدینش را خبر کند.
البته کودکان در بعضی سنین درک درستی از مسائل ندارند و نمیفهمند که هر کس اتاق خودش را دارد و پدر و مادر نیز باید در اتاق خودشان بخوابند و دقیقاً به همین دلیل راضی نمیشوند که شب به تنهایی در اتاق خود بخوابند.
4. خوابیدن در کنار کودک، به مادر این امکان را میدهد که مدام با او تماس داشته باشد، وی را نوازش کند و با او اُنس بگیرد. به این ترتیب کودک احساس امنیت بیشتری را تجربه میکند و ارتباط عاطفی فوقالعادهای میان او و مادر برقرار میگردد.
5. کودکانی که با والدین خود میخوابند، در بزرگسالی، عزتنفس بهتری دارند. البته این موضوع به لحاظ علمی اثبات نشده است، ولی معمولاً مشکلات رفتاری در چنین کودکانی بهندرت دیده شده است و خصوصاً این کودکان، در آینده به افرادی مسوولیتپذیر تبدیل میشوند.
معایب خوابیدن یا نخوابیدن در کنار بچهها
1. خوابیدن کنار والدین، رشد فردی کودک را به تاخیر میاندازد. البته لازم به یادآوری است که این مورد بیشتر در مورد بچههای بالای هفت یا هشت سال صادق است. یادمان باشد که بچهها باید حریم شخصی خودشان را داشته باشند، باید فضایی مخصوص به خود داشته باشند و باید به آن عادت کنند چون در غیراینصورت، رشد فردی و شخصیتی آنها به مشکل مواجه خواهد شد.
2. وقتی کنار فرزندتان میخوابید، ناخودآگاه او را بدعادت میکنید. البته در این خصوص اختلاف نظرات عدیدهای وجود دارد. عدهای بر این باورند که بینظمی در زندگی، عادتی بد محسوب میشود اما سوال این است که آیا نخوابیدن بچه کنار والدینش، یک بینظمی است؟ و حال برای نظم دادن به زندگی، باید بچه را شبها کنار خودمان بخوابانیم؟!
از سوی دیگر، عدهای دیگر معتقدند وقتی به کودک اجازه داده میشود که با والدینش بخوابد، درحقیقت راه برای بروز هر گونه هوس و خواستهای باز میشود و کودک خود را مُحق میداند که هر چه دل تنگش میخواهد، از والدینش تقاضا کند و این نه به نفع کودک است و نه والدین. به همین دلیل این گروه به والدین توصیه میکنند که فرزندانشان را عادت بدهند تا شبها به تنهایی بخوابند تا با فضای شخصی خود خو بگیرند و رشد شخصیتی بهتری داشته باشند.
3. کودکی که در کنار والدینش میخوابد، ناخودآگاه از نظر احساسی شدیداً وابسته آنها میشود. درحقیقت زمانی که کودک در تخت والدینش میخوابد، ممکن است وابسته آنها شود و دیگر نتواند آنطور که باید و شاید استقلال و فردیت خود را توسعه دهد.
همانطور که مشاهده کردید، در روزگار ما، عدهای با خوابیدن بچهها در کنار والدین موافقند و عدهای دیگر نیز نظر مخالف دارند و به نظر میرسد که نتوان نسخهای نهایی برای این موضوع به ظاهر ساده ارائه داد.
درپایان، باید بگوییم که در این مورد خاص نیز تصمیم با خود والدین است. به راستی آیا والدین با این قضیه کنار میآیند و مادر و پدر با هم توافق دارند که شب را تا صبح با کودکشان و در یک تخت مشترک به صبح برسانند؟
ترجمه: عفت عباسیان
منبع: Fetreparents.com