لوبیا سبز یکی از سبزیجات سرشار از انواع ریزمغذی ها بهخصوص کاروتنوئیدها و آنتیاکسیدانهاست. همچنین لوبیا سبز حاوی فیبر است که تاثیر عالی در سلامت سیستم گوارشی دارد. ویتامینهای K، C، فولات، ریبوفلاوین، منیزیوم، منگنز، آهن و فسفر از دیگر ترکیبات مفید در لوبیا سبز است. آنتیاکسیدانهای لوبیا سبز تاثیر خوبی در محافظت از بدن در برابر سرطان دارد. در واقع، این ترکیبات نقش پیشگیرانه ای در برابر بسیاری از سرطانها مانند سرطان سینه، کولون و پروستات دارد.
لوبیا سبز جزء خوراکیهای با شاخص گلیسمی پایین محسوب میشود. این نوع خوراکیها گلوکز را بهآرامی در بدن آزاد میکنند و در حفظ قند خون متعادل در بدن نقش دارند. مصرف خوراکیهای با شاخص گلیسمی پایین خطر ابتلا به دیابت را کاهش میدهد و به کنترل علائم بیماری کمک میکند.
لوبیا سبز با کاهش کلسترول و کنترل سندروم متابولیک در بهبود سلامت سیستم قلبیعروقی نقش دارد. محافظت از بدن در برابر کلسترول و سندروم متابولیک بسیار مهم است زیرا این عوامل باعث میشود خطر ابتلا به بیماریهای قلبیعروقی، سکتههای مغزی و دیابت افزایش یابد.
لوبیا سبز سرشار از فیبرهاست که به حفظ عملکرد مطلوب سیستم گوارش کمک میکند. گنجاندن لوبیا سبز در رژیم غذایی از بسیاری مشکلات گوارشی پیشگیری میکند و جذب آهن را افزایش میدهد.
مقدار بالای ویتامین K در لوبیا سبز در حفظ استحکام استخوانها نقش دارد و خطر شکستگیهای استخوانی را کاهش میدهد.
لوبیا سبز بیشتر اوقات سال بهطور تازه در دسترس است اما بهراحتی میتوان بهشکل منجمد برای مدت حدود 6 ماه آنرا نگهداری کرد. لوبیا سبز تازه ماندگاری حدود یک هفته را در یخچال دارد البته بهشرط اینکه لوبیاها کاملا سالم و بدون لکه و پوسیدگی باشند. لوبیا سبز پخته را میتوان علاوه بر نگهداری در فریزر بهشکل کنسرو نیز نگه داشت.
ترجمه: مریم سادات کاظمی
منبع: pressesante.com
چطور ارزش تغذیهای مواد غذایی را افزایش بدهیم؟
سوپ کدو حلوایی و لوبیا: یک شام مغذی و ضدالتهاب پاییزی