صفحه نخست چاپ
پایگاه خبری سلامت
انواع نئوپلاسم و عوامل ایجاد کننده آن‌ها

نئوپلاسم‌های خوش‌خیم

ممکن است در اواخر دوران کودکی یا در بزرگسالی ایجاد شوند. معمولاً به آهستگی رشد می‌کنند و آنها به طور کلی تهدید‌کننده زندگی نیستند. به دلیل رشد بیش از حد محدود سلول‌ها، معمولاً بدون علت شناخته شده ایجاد می‌شوند.

 اگرچه تومورهای خوش‌خیم سرطانی نیستند، اما به این معنی نیست که نمی‌توانند مشکلی ایجاد کنند. به عنوان مثال، فیبروم‌ها می‌توانند باعث خونریزی و درد قابل توجهی شوند و ممکن است نیاز به برداشتن داشته باشند. نئوپلاسم اگر نتواند از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی پخش شود و به سایر قسمت‌های بدن حمله کند، خوش‌خیم تلقی می‌شود.

تومورهای بدخیم و سایر نئوپلاسم‌های بدخیم

آنها رشد سرطانی هستند و اغلب با آسیب به DNA سلول همراه است. این آسیب منجر به جهش‌های ژنتیکی می‌شود که باعث می‌شود سلول‌های غیر‌طبیعی عملکرد طبیعی خود را از دست بدهند. 

این سلول‌ها سریعتر تکثیر می‌شوند، عمر طولانی‌تری دارند و به سلول‌ها و بافت‌های دیگر حمله می‌کنند. عوامل خاصی می‌توانند این جهش ها را تحریک کنند، از جمله:

ژنتیک

قرارگیری در معرض نور خورشید

مواد سمی

برای مثال سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را در افراد افزایش دهد. یک نئوپلاسم بدخیم می‌تواند در هر قسمتی از بدن رشد کند و تقریباً به هر قسمت دیگر گسترش یابد.

برخی از انواع رایج نئوپلاسم‌های بدخیم عبارتند از:

نئوپلاسم بدخیم پستان/سرطان سینه

لوسمی

نئوپلاسم/لنفوم بدخیم غدد لنفاوی

نئوپلاسم بدخیم استخوان

تومورهای پوستی

نئوپلاسم/میلوما سلول‌های پلاسما

نئوپلاسم‌های پیش‌سرطانی

توده‌هایی هستند که هنوز گسترش نیافته‌اند اما پتانسیل تبدیل شدن به سرطان را دارند. آنها معمولاً پس از معاینه میکروسکوپی (بیوپسی) نئوپلاسم تشخیص داده می‌شوند.

دانستن اینکه آیا یک نئوپلاسم خوش‌خیم است یا خیر می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. اغلب پزشک می‌تواند بر اساس ظاهر، بافت و تاریخچه رشد آن را تشخیص دهد. سپس با آزمایشات آزمایشگاهی و تصویربرداری می‌توان تشخیص را تایید کرد.

چشم‌انداز افراد مبتلا به نئوپلاسم بدخیم به نوع سرطان و گسترش یا عدم گسترش آن بستگی دارد. سرطان‌هایی که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند، نسبت به سرطان‌هایی که در مراحل بعدی تشخیص داده می‌شوند، پیش‌آگهی بسیار بهتری دارند.

به عنوان مثال، افراد مبتلا به ملانوم موضعی دارای نرخ بقای پنج ساله 99٪ هستند. این بدان معناست که 99 درصد از این افراد پنج سال پس از تشخیص هنوز زنده خواهند بود. با این حال، افراد مبتلا به ملانوم متاستاتیک دارای نرخ بقای پنج ساله 30٪ هستند. به همین دلیل است که در صورت مشاهده توده یا رشد در جایی از بدن خود، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

مترجم: نرگس قاسمی پناه
منبع: verywellhealth