این نوع از آب که بهواسطه تجمع فلزات مختلف (ازجمله کلسیم و منیزیم) در آن شکل میگیرد، در بعضی از مناطق جهان مورد استفاده قرار میگیرد و میتواند اثرات خاصی را برای پوست شما به دنبال داشته باشد.
تفاوت اصلی بین آب سخت و آب معمولی به pH آنها برمیگردد. مقیاس pH از صفر (اسیدیترین حالت) تا 14 (قلیاییترین حالت) متغیر است. pH پوست ما انسانها در حالت مطلوب در محدوده 5.5 قرار میگیرد؛ یعنی کمی حالت اسیدی دارد تا پوشش اسیدی پوست بتواند عملکرد مطلوبی در حفظ رطوبت و جلوگیری از ایجاد جوشهای پوستی داشته باشد. اما آب سخت از نظر مقیاس pH در محدودهای بالاتر از 8.5 قرار میگیرد و بافت قلیایی دارد.
معنای این نکته برای پوست ما چیست؟ با توجه به اینکه pH متعادل پوست باید کمی به سمت حالت اسیدی متمایل باشد، تماس پوست ما با آب سختی که حالت قلیایی غلیظی دارد، نهایتا به خشک شدن پوست منتهی میشود.
در کنار تجمع فلزات در آب سخت و pH قلیایی آن، ماده دیگری هم اغلب در آب سخت یافت میشود که کلر نام دارد. این ماده شیمیایی که در آب استخرها نیز بهکار میرود، اغلب با این هدف به آبها اضافه میشود که باکتریها را از آنها دفع کند.
امروزه روشهای مختلفی برای ازبینبردن میکروارگانیسمهای بیماریزا وجود دارند، اما استفاده از کلر بسیار رایجتر و راحتتر است. با اینحال، خود کلر دارای اثرات خشککننده برای پوست است و زمانی که با بافت قلیایی آب سخت ترکیب میشود، طبیعتا پوست ما را بیشتر در معرض خطر خشکشدگی قرار میدهد.
فرض کنید که هر روز و هر شب با همین آب دوش بگیرید و هر شب پوست صورت خودتان را با همین آب بشویید. چنین کاری میتواند به پوست شما، خصوصا پوستهای خشک و حساس، آسیب برساند.
علیرغم همه نکاتی که گفته شد، شما هنوز هم میتوانید از راهکارهای مختلفی برای خنثیسازی اثرات آب سخت برای پوست کمک بگیرید. محققان در سالهای اخیر دریافتهاند که ویتامین C میتواند به خنثیسازی اثرات پوستی ناشی از تماس با آبهای کلردار کمک کند و درنتیجه احتمال خشکشدگی پوست شما را بهعلت شستوشوی روزانه پوست با آب سخت کاهش بدهد.
استفاده از سردوشهای فیلتردار و استاندارد هم میتواند راهکار مناسبی باشد. همچنین میتوانید از پاککنندههای مخصوص صورت یا دیگر محصولات مراقبتی پوست که pH نسبتا اسیدی دارند، کمک بگیرید تا درنهایت تعادلpH را به پوست خودتان بازگردانید.
منبع: skincare