صفحه نخست چاپ
پایگاه خبری سلامت
چه چیزی از درون جوش‌ها خارج می‌شود؟!‌

کسانی که عادت دارند جوش‌های صورت را بیش از حد دستکاری کنند، بعد از ترکیدن جوش‌ها می‌بینند که ماده‌ای از درون جوش خارج می‌شود که ممکن است زردرنگ یا حتی آغشته به خون باشد. 


چنین عادتی واقعا نادرست است و متخصصان پوست‌ومو بارها تاکید کرده‌اند که نباید جوش‌های صورت یا دیگر قسمت‌های بدن را دستکاری کرد چون این کار می‌تواند به شکل‌گیری اسکارهای پوستی، عفونت یا حتی هایپرپیگمنتاسیون منتهی شود. 

 

چه فعل و انفعالاتی درون جوش‌ها جریان دارند؟‌


اگرچه ممکن است مایع شفافی را ببینید که به تراوشات چربی شباهت دارد، اما چیزی که واقعا اتفاق می‌افتد کمی پیچیده‌تر است. هر کدام از فولیکول‌های مو دارای یک غده چربی متصل به‌نام غده سباسه هستند که حالت روغنی و لیزی را به‌وجود می‌آورند. 


اگر فولیکول موها به‌ هر دلیلی مانند تجمع آلودگی‌ها و ذرات آلاینده یا حتی تحت فشار قرار گرفتن پوست (مثل خوابیدن روی یک طرف صورت) مسدود شود، سبوم پوست درون بافت فولیکول جمع می‌شود و نمی‌تواند راهی به بیرون پیدا کند. در همین سطح است که اولین مرحله از شکل‌گیری جوش شروع می‌شود. 


برای مثال اگر روزنه‌های پوستی بازتر شوند، اکسیژن وارد آنها شود و سبوم را به حالت اکسید دربیاورد، سبوم سیاه می‌شود و درنهایت یک جوش سرسیاه شکل خواهد گرفت. به‌گفته متخصصان، سبوم می‌تواند با سلول‌های پوستی مُرده هم ترکیب شود و به یک عامل جذب‌کننده برای باکتری‌های آکنه‌زا تبدیل گردد. وقتی این اتفاق رخ می‌دهد، باکتری آکنه‌زا از فرصت استفاده می‌کند و نوعی عفونت به‌وجود می‌آورد. 


همین روند است که به شکل‌گیری جوش قرمز در پوست منتهی می‌شود. درحالی که شاید این جوش‌ها در ابتدا کوچک باشند، اما قرار نیست همیشه همین‌طور باقی بمانند. پس همیشه این احتمال وجود دارد که جوش‌های قرمز دچار التهاب و تحریکات بیشتری شوند. 


مایعی که از جوش‌ها بیرون می‌آید واقعا چیست؟


حتی اگر ترکیبی از سبوم، سلول‌های پوستی مرده و باکتری‌های آکنه‌زا درون بافت جوش قرار داشته باشد، پس از دستکاری آنها لزوما همین ترکیبات از درونشان خارج نمی‌شوند، مخصوصا اگر جوش مورد نظر در قالب کیست یا نودول رشد کرده باشد. 


به عبارت ساده‌تر،‌ شما ترکیبات مرتبط با التهاب را بیرون می‌آورید چون وقتی باکتری‌های آکنه‌زا درون جوش حاضر باشند، نوعی آکنه التهابی شکل می‌گیرد. این التهاب بافتی چرک‌آلود، فشرده و آکنده از نوتروفیل (نوعی سلول التهابی) دارد و زمانی که جوش را با دستکاری می‌ترکانید، مایعی آکنده از سلول‌های التهابی بیرون می‌ریزد. 


اگر ترکیبی از مایع و خون از جوش بیرون بریزد، با مایعی به نام serosanguinous مواجه هستید. این ترکیب در همان لحظاتی شکل گرفته است که شما می‌خواستید جوش را سوراخ کنید. درحالی که دستکاری کردن جوش‌های تازه شکل‌گرفته بسیار رایج است، اما متخصصان می‌گویند که هرگز این کار را انجام ندهید. ترشحات چرکی (سفید یا زرد) شکل‌گرفته از سلول‌های التهابی فشرده نهایتا به شکل طبیعی خودشان می‌رسند و تدریجا به سمت لایه بیرونی جوش حرکت می‌کنند. 


اگر جوش در دو روز اولیه شکل‌گیری باشد و حالتی قرمز و حساس هم داشته باشد، به‌هیچ‌وجه نباید آن را دستکاری کنید چون با این کار فقط باکتری‌های روی انگشت را به جوش منتقل می‌کنید و باعث تشدید اوضاع جوش می‌شوید. برای مقابله با جوش‌ها فقط دو راه دارید: یا صبر کنید که جوش روند طبیعی خودش را پشت سر بگذارد و از بین برود یا این‌که به متخصصان پوست‌ومو مراجعه کنید. 

 

ترجمه: ندا احمدلو

منبع: skincare