دعواهای خواهر- برادری
بهجرات میتوان گفت که همه والدین تابهحال شاهد جروبحث فرزندان خود درباره مسائل مختلف؛ از مرتبکردن اتاق گرفته تا در اختیار داشتن اسباببازی، تبلت و... بودهاند. گرچه این اختلافنظر امری طبیعی و لازمهی رشد کودکان است اما گاه آنقدر مکرر یا جدی میشود که علاوه بر کلافهشدن بزرگترها ممکن است باعث بروز آسیب به بچهها نیز بشود.
این روزها که به دلیل شیوع ویروس کرونا توصیه جدی بر ماندن در منزل و پرهیز از گردش، سفر و بازی در محیط بیرون است؛ طبیعتا بروز چنین اختلافاتی بیشتر میشود. اما در کنار صبر و مهربانی، باتوجه به برخی راهکارهای ساده اما موثر، میتوان تاحد زیادی بر این مشکل غلبه کرد.
بچهها را سرگرم کنید
هرچه بچهها کلافه شوند و برنامه مشخصی نداشته باشند، بیشتر به رفتار خواهر یا برادر خود حساسشده و در نتیجه جنجال بهپا میکنند. مسلما بازی مکرر با اسباببازی نیز طی این چند هفته تکراریشده و جذابیتی ندارد. پس با کمی خلاقیت و کمکگرفتن از اینترنت، بازیهای خانگی ترتیب دهید و حتما زمانی را برای حضور در کنار آنها در نظر بگیرید. برای نظمدهی بهتر به منزل نیز از کودکان بخواهید اسباببازیهایی که فعلا تمایلی به استفاده از آنها ندارند را در کیسهای جمع کرده و در کمد یا انباری بگذارند.
همیشه میانجی نباشید
هنگامی که فرزندانتان دچار اختلافنظر میشوند، به رفتار آنها توجه داشته باشید اما بلافاصله برای رفع مشکل آنها پیشگام نشوید. در بسیاری از موارد بچهها بهخوبی از عهده مسائل خود برمیآیند اما دخالت نابهجای پدر یا مادر باعث تشدید اوضاع میشود. علاوه بر این، معمولا در این حالت به پشتیبانی از یکی محکوم خواهید شد که زمینه حسادت و تحریک فرزند دیگر را به دنبال خواهد داشت.
فقط زمانی میانجی باشید که اختلافنظر به آسیب فیزیکی یا روانی رسیده باشد؛ البته باز هم بدون طرفداری و قضاوت فقط بچهها را از هم جدا کرده و هر کدام را به یک اتاق بفرستید. مسلما این میانجیگری در مورد نوجوانان مشکلتر است و باید به شرایط سنی و تغییرات مربوط با آن نیز توجه داشت.
احساسات بچهها را درک کنید
برخلاف تصور، هنگام بروز دعوای خواهر و برادری، نباید همه چیز را مثبت دانست و با گفتن جملاتی مانند «ببین چقدر داداش کوچولو تو را دوست دارد»، «چیزی نشده، الان مدادت را میدهد» و... مانع از ابراز ناراحتی کودک شوید. پس از اینکه کمی اوضاع آرام شد، اجازه دهید فرزندتان احساسات منفی خود را بدون پرخاشگری و ناسزا بیان کند. باید به آنها کمک کنید تا بیاموزند ناراحتی خود را بدون آزار دیگران ابراز کرده و به نتیجه برسند.
توجه داشته باشید که سرکوب اختلافنظرها گاهی میتواند منشا رنجی عمیق و واقعی باشد. همچنین باید بدانید که بچهها شخصیت متفاوت و در نتیجه نیازهای متفاوتی دارند؛ پس نباید رفتار یکسانی با آنها داشت. علاوه بر این درنظرگرفتن استرس، خستگی، کمخوابی، گرسنگی و دیگر عوامل زمینهساز بروز اختلاف نیز در کنترل و کاهش این شرایط ضروری است.
با خود صادق باشید
مراقب باشید هنگام بروز جروبحث بین فرزندانتان، بهطور ناخودآگاه الگوهای ذهنی یا رفتارهایی که در کودکی تجربه کردهاید را اِعمال نکنید. بهعنوان مثال، اگر در دوران کودکی غالبا نظر برادرتان مورد تایید بود، به رفتار خود دقت کنید؛ رویکرد انتقام یا ترحم را کنار بگذارید، عادلانه با فرزند دختر و پسر خود رفتار کنید و از قضاوت در این شرایط بپرهیزید.
آرامشتان را حفظ کنید
بسیاری از اوقات با بلند شدن صدای داد و فریاد بچهها، کلافه میشوید و تمرکز برای انجام کارهای خود را از دست میدهید، اما داد زدن شما سر آنها اوضاع را بهتر نمیکند. گرچه ممکن است در این لحظه بچهها ساکت شده و در گوشهای مشغول کار خود شوند اما اختلاف آنها مانند آتش زیرخاکستر خواهد بود و خیلی زود دوباره شعلهور میشود. از طرفی آنها از طرز برخورد شما الگوبرداری میکنند و داد زدن را راهی برای متقاعد کردن دیگران میدانند.
در حضور بچهها جروبحث نکنید
تقلید خیلی زود از سنین پایین در بچهها ایجاد میشود. زمانی که بچهها ببینند والدین هنگام هر نوع اختلاف سلیقهای با هم دعوا و پرخاشگری میکنند، روش دیگری برای حل مشکلات نمیآموزند. در چنین خانوادهای داد زدن امری طبیعی برای کسب نظر است و نگرانی از رنجیدن طرف مقابل و حتی ترک او کمرنگ میشود. سعی کنید اختلافنظر با همسر را با کلام مودبانه و منطقی برطرف نمایید و در شرایطی که کنترل اعصاب ندارید از صحبت با یکدیگر پرهیز کنید.
مترجم: مریمسادات کاظمی
منبع: www.magicmaman.com