با توجه به اینکه نوشیدن آب کرفس عمدتا در فصل تابستان و بهدلیل گرمای آبوهوا افزایش پیدا می کند، در ادامه این مطلب از زوایای مختلف به بررسی این نوشیدنی میپردازیم.
ارزش تغذیهای آب کرفس
از آنجایی که بیشتر فیبرهای گیاهی از آب کرفس حذف میشوند، هر وعده مصرفی از این نوشیدنی طبیعتا مواد مغذی بیشتری را نسبت به خود کرفس وارد بدن میکند. ارزش تغذیهای هر فنجان آب کرفس (حدود 240 میلیلیتر) به ترتیب زیر است:
البته مواد مغذی دیگری مانند مس، زینک (روی)، فولات، بیوتین و ویتامین B6 نیز در آب کرفس یافت میشوند.
فواید آب کرفس
اگر آب کرفس بهعنوان بخشی از یک رژیم غذایی روزانه و سالم استفاده شود، میتواند فواید متعددی برای بدن داشته باشد.
1. آبرسانی به بدن: این نوشیدنی بیشتر از آب تشکیل شده و بنابراین میتواند به تامین آب مورد نیاز بدن کمک کند. با اینکه حفظ تعادل آب برای بدن حیاتی است اما افراد بسیاری هنوز هم روزانه آب کافی دریافت نمیکنند. تنظیم حرارت بدن، عملکرد مطلوب مغز، تنظیم فشار خون، حفظ سلامت کلیهها و دفع مواد زائد از مزیتهای مصرف آب کرفس بهمنظور تامین آب مورد نیاز بدن هستند.
2. رساندن حداقل قند به بدن: آب کرفس قطعا گزینه سالمتری نسبت به نوشیدنیهای شیرین است. هر فنجان آب کرفس تقریبا 5 گرم قند به بدن میرساند که تازه آن هم از نوع طبیعی است درحالی که میزان قندهای افزودنی در نوشیدنیهای شیرین و گازدار در محدودهای بسیار بالاتر قرار میگیرد. بنابراین، انتخاب آب کرفس بهعنوان نوشیدنی روزانه میتواند قند و کالری دریافتی را بهطور چشمگیری کاهش دهد.
3. داشتن خاصیت ضدالتهابی: آب کرفس سرشار از ترکیبات گیاهی خاصی بهنام فیتونوترینت (مواد مغذی گیاهی) است که میتوانند التهاب احتمالی در بدن را کاهش دهند. این ترکیبات عملکرد آنتیاکسیدانی دارند و به کاهش استرس اکسیداتیو کمک میکنند. مطالعات متعددی نشان دادهاند که رژیم غذایی سرشار از آنتیاکسیدانها با کاهش نرخ ابتلا به بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی، دیابت، چاقی و بعضی از سرطانها مرتبط است. ارتقای سلامت پوست هم از دیگر مزیتهای خاصیت ضدالتهابی آب کرفس است.
ادعای قدرت پاکسازی آب کرفس
اگرچه این روزها زیاد درباره قدرت پاکسازی آب کرفس میشنویم اما واقعیت این است که باید نسبت به این ادعاها با دیده شک نگاه کنیم، چراکه اکثر این ادعاها اغراقشده هستند و مبنای علمی هم ندارند.
بخشی از محبوبیت این ادعاها به فعالیتهای شخصی بهنام آنتونی ویلیام برمیگردد که اتفاقا هیچ تحصیلات رسمیای هم در زمینه تغذیه یا پزشکی ندارد. ویلیام و همفکرانش مدعی هستند که آب کرفس نوعی نوشدارو است که همه بیماریهای مزمن را درمان میکند چون نمکهای خوشهای ویژهای در کرفس وجود دارند که باکتریهای مضر را در روده نابود میسازند.
با اینحال، هیچ یافته علمیای تاکنون وجود چنین نمک طبی خاصی را در کرفس تایید نکرده است. تا به امروز فقط تحقیقات محدودی نشان دادهاند که آب کرفس میتواند بر آکنه، دیابت، بیماریهای کبدی و کاهش وزن تاثیرگذار باشد. علاوه بر اینها، باید تاکید کنیم که آب کرفس به این راحتیها از بدن سمزدایی نمیکند. بدن انسان دارای سیستم سمزدایی طبیعی خودش است و اندامهای مهمی مانند کلیهها، کبد، ریهها و رودهها در راستای همین سمزدایی فعالیت میکنند.
جنبههای منفی آب کرفس
اگرچه همانطور که توضیح دادیم، آب کرفس میتواند بسیار مغذی باشد اما از جنبههای منفی آن نباید غافل شد که عبارتند از:
1. حاوی سدیم زیاد: هر فنجان آب کرفس (240 میلیلیتر) حاوی حدودا 215 میلیگرم سدیم است. با توجه به اینکه سدیم دریافتی روزانه برای افراد سالم باید حداکثر در محدوده 2300 میلیگرم قرار بگیرد، مصرف روزانه یک یا 2 فنجان آب کرفس میتواند کل سدیم دریافتی روزانه را تا حدود زیادی افزایش دهد و این مساله خصوصا برای افراد مبتلا به بیماریهای مختلف زیانبار است.
2. حاوی فیبر کم: در روند شکلگیری آب کرفس، بخش عمده فیبر این گیاه حذف میشود. اگرچه این کار میزان مواد مغذی موجود در آب کرفس را افزایش میدهد اما ما نمیتوانیم از مزیتهای فیبر بهعنوان یکی از مهمترین ترکیبات غذایی صرفنظر کنیم. بدون دریافت فیبر، بدن آب کرفس را سریعا هضم میکند و درنتیجه باعث گرسنگی خیلی سریع پس از مصرف آن میشود. بنابراین، کسانی که اصرار دارند آب کرفس را با معده خالی مصرف کنند، قطعا با مشکل گرسنگی شدید روبهرو خواهند شد.
ترجمه: ندا احمدلو
منبع: Health Line