سلامت

مدت زمان طولانی است که روانشناسان حوزه رشد به چگونگی تاثیر والدین بر رشد کودک توجه نشان می‌دهند، با این حال، یافتن روابط علت و معلولی بین اعمال والدین و رفتار متقابل فرزندان بسیار دشوار است. برخی از کودکانی که در محیط‌های بسیار متفاوت بزرگ می‌شوند، ممکن است در آینده به‌طرز چشمگیری شخصیت‌های مشابهی داشته باشند. برعکس، کودکانی که در یک خانه مشترک و در یک محیط بزرگ می‌شوند، امکان دارد شخصیت‌های بسیار متفاوتی از خود نشان دهند. 

والدین چطور می‌توانند بفهمند که فرزند نوجوان‌شان از مواد مخدر استفاده می‌کند یا نه؟! این یکی از سوالات رایج و پیچیده‌ای است که به‌راحتی نمی‌توان پاسخی به آن داد، زیرا والدین ابتدا باید صبر و حوصله زیادی داشته باشند و بعد هم بتوانند مجموعه‌ای از رفتارهای نوجوان را مثل قطعات پازل کنار هم بگذارند. 

پدران از همان لحظه تولد دختران، نقش کلیدی و مهمی در تکامل روان‌شناختی آنها دارند. به همین دلیل است که رشد و تکامل دخترانی که پدران مهربانی دارند با دخترانی که پدرانشان هیچ وقت در زندگی آنها نقشی نداشته‌اند، تفاوت چشمگیری دارد. 

به محض این که کودک زبان باز می‌کند، برای انتقال منظورش از کلمات کمک می‌گیرد، اما از آنجا که هیچ ذهنیتی از درست یا غلط بودن این کلمات ندارد، ممکن است که دروغ را با واقعیت و نیز خیال را با حقیقت درآمیزد. 

والدین باید تصمیم‌گیری خوب را به کودکان بیاموزند تا فرزندان مستقل‌تر، مسئولیت‌پذیرتر و محکم‌تری داشته باشند.

بدخلقی در کودکان نوپا می‌تواند چند ماه قبل از 2ساله شدن آنها شروع شود و شرایط عجیبی را در خانه به‌وجود بیاورد. این بدخلقی‌ها می‌توانند هم برای کودک و هم برای والدین استرس‌زا و دردسرساز باشند.

اعتماد کردن به بچه‌ها برای تنها ماندن در خانه برای هر والدینی چالش‌برانگیز است، خصوصا اگر بچه‌ای در سنین خاکستری 9 تا 12 سالگی قرار داشته باشد که دیگر کودک نیست اما هنوز هم نمی‌توان او را یک نوجوان کامل تلقی کرد.

به‌گفته متخصصان، سنین ۳ تا ۵ سالگی کودک برای والدین، هم بسیار ناامیدکننده است و هم فعالیت زیادی را از والدین می‌طلبد. به همین دلیل والدین در این دوران ناخواسته اشتباهاتی را مرتکب می‌شوند که اغلب از آنها آگاه نیستند.