اعتماد کردن به بچه‌ها برای تنها ماندن در خانه و مراقبت از خواهر و برادر کوچک‌تر می‌تواند به چالش بزرگی برای والدین تبدیل شود، مخصوصا اگر فرزند بزرگ‌تر در محدوده سنی 9 تا 12 سالگی قرار داشته باشد. در این دوره سنی، بچه‌ها هنوز به اندازه کافی بزرگ نشده‌اند اما دیگر مثل قبل هم کودک نیستند. بنابراین والدین چطور می‌توانند تشخیص بدهند که فرزند بزرگ‌ترشان می‌تواند به‌تنهایی در خانه بماند؟ از چه سنی به بعد می‌توان برای مراقبت از خواهر و برادر کوچک‌تر از فرزند بزرگ‌تر خانواده کمک گرفت؟
