پیادهروی اربعین، تجلی عشق و عاطفه است. مهربانی و عطوفت است که آنجا موج میزند. در مسیر رسیدن به کربلا، عشق است که قدمها را به حرکت وامیدارد. شور حسینی است که به بدنها و گامهای خسته جان میبخشد و محبت مولایمان حسین قلوب عاشقان را طراوت میدهد. لحظه به لحظه روزها و مسیرهای پیادهروی اربعین، عشق و دلدادگی است. وقتی در آن مسیر پا میگذاری، انگار حیاتی دوباره یافتهای. آنجا تازه معنی این حدیث را میفهمی که پیامبر عزیزمان(ص) فرمود: اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیهالسّلام حَرارَهً فى قُلُوبِ الْمُومنینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً؛ همانا براى شهادت حسین(ع)، حرارت و گرمایى در دلهاى مومنان است که هرگز سرد و خاموش نمىشود. صحنه عجیبی است. رنگ، زبان و نژادها مختلف و متفاوت است، اما همه همدل و همنوا، یکصدا ندا میدهند: «لبیک یا حسین». آنجاست که انگشت حیرت بر دهان میگیری و با خود میگویی این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست! اصلا عشق به او فراتر از مرزها و جغرافیاست. حتی فراتر از دین و مذهب. عشق حسین همه را پای پیاده تا کربلایش میکشاند. جاذبه محبت اربابمان تمام عادات و قوانین مادی را به هم میریزد و بر همه دلها حکمفرمایی میکند. اگر تمام عالم جمع شوند و تمام داراییشان را خرج کنند، نمیتوانند اینچنین عاشقانی را گردهم جمع کنند، اما مولایمان حسین(ع) را بنگرید که با دلها چه کرده که واله و شیدا، نه سرما میشناسند و نه گرما. نه خستگی برایشان معنا دارد و نه بیخوابی.
اگر از زاویهای دیگر نیز به همایش عظیم پیادهروی اربعین بنگریم، درمییابیم که این حرکت با ظهور امام زمان(ع) بیارتباط نیست. مگر نه اینکه وقتی مولایمان ظهور میکنند، خود را به نام حسینبنعلی(ع) معرفی میکنند و لازمه این کار نیز آن است که جهانیان حسین(ع) را بشناسند و...
برای معرفی امام حسین(ع) چه زمانی بهتر از اربعین که از سراسر جهان عاشقان را به سوی خود جذب میکند؟ از این رو، باید این فرصت بینظیر را مغتنم شمرد و تا آنجا که میتوان کمر خدمت برای برگزاری باشکوهتر این فرهنگ بست. در این میان که هر کسی و هر طیفی عاشقانه آنچه که در کف دارد تقدیم زائران مولایش میکند، واقفان سلامت نیز میتوانند در راه اعتلای فرهنگ عاشورا و اربعین گامی مهم و اساسی بردارند. برای این کار میتوان ملک، خانه یا یک مکان تجاری را به نیت خدمت به زائران اربعین وقف کرد تا از درآمد و منافع آن برای خدمت در عرصه سلامت و درمان زائران استفاده شود. میتوان با وقف برای سلامت و درمان زائران اربعین، پشتوانهای مادی برای گروههای جهادی پزشکی مهیا کرد تا آنها به راحتی بتوانند در مسیرهای پیادهروی زائران به سوی کربلا، موکبی برپا کرده و در راستای درمان و مداوای بیماران این مسیر خدمت کنند. میتوان با وقفی اینچنین، در مسیر تردد زائران، درمانگاه و بیمارستان بنا کرد. واقفان سلامت میتوانند با وقف تجهیزات پزشکی برای زائران اربعین توفیق خدمت به زوار کربلا را مهیا و نام خود را در زمره خادمان مولایمان حسین(ع) ثبت کنند.
با وقف برای درمان زائران اربعین میتوان به کمک مصدومان احتمالی این رویداد عظیم پرداخت و چتر حمایت و مهربانی خود را بر سر آنها گشود. با وقف برای سلامت و تندرستی زائران اربعین میتوان تجهیزات و لوازم بهداشتی و درمانی بسیاری از زائران این مسیر را تامین و شرایط را برای حضور افراد بیشتر آماده و حتی زمینه را برای حضور افراد کمتوان، معلول و بیماران جسمی و حرکتی فراهم کرد. میتوان از منافع چنین وقفی تعداد قابلتوجهی ویلچر برای در راه ماندگان، افراد مسن و بیماران تهیه کرد تا آنها نیز بتوانند خود را به کعبه عشق برسانند. چنین کاری پاداش عجیب و فراوانی دارد. از سویی واقف با این عمل صالحش از پاداش وقف که پاداشی همیشگی است و حتی پس از مرگ واقف نیز ادامه خواهد داشت، بهرهمند میشود و از سوی دیگر، از پاداش خدمت به بیماران منتفع میشود که خود این کار پاداش بینظیری دارد. از طرفی، نام واقف در زمره خادمان مولایمان حسین(ع) ثبت میشود که این نیز خود افتخاری بس بزرگ است که پاداشش را تنها خدا میداند. البته برای رسیدن به این افتخار، خیرین سلامت میتوانند دستدردست هم نهند و با همدیگر اقدام به وقف مشارکتی کنند؛ درمانگاه و بیمارستان بسازند یا ملکی را وقف کنند که منافعش برای خدمت در عرصه سلامت، دارو و درمان زائران اربعین هزینه شود.
حجتالاسلام حسین ژولیده کارشناس وقف