از منظر زیستشناختی، ما در دنیایی پیچیده زندگی میکنیم که نهتنها انسانها و حیوانات ساکن آن هستند، بلکه مجموعه عظیمی از اُرگانیسمهای دیگر هم در آن زندگی میکنند که برخی از آنها برای ما زیانبار یا مرگبار هستند. انگلهای گوناگونی باعث بیماری میشوند. یک گروه مهم از لحاظ پزشکی در میان آنها کرمهای انگلی (helminths) هستند که تخمین زده میشود یکسوم جمعیت جهان را مبتلا کند و بهخصوص در آفریقای زیر صحرا، آسیای جنوبی و آفریقای مرکزی و جنوبی شایع هستند. نابینایی رودخانهای و فیلاریازیس لنفاوی دو بیماری ناشی از کرمهای انگلی هستند. همچنان که از نام بیماری نابینایی رودخانهای (انکوسرکیازیس) برمیآید، در نهایت به علت ایجاد التهاب مزمن قرنیه به نابینایی میانجامد. فیلاریازیس که بیش از 100 میلیون نفر در جهان دچار آن هستند، باعث تورم مزمن اندامها میشود و به علائم بالینی درازمدت و ناتوانکنندهای مانند الفانتیازیس (آدم لنفاوی اندامها یا پیلپایی) و هیدروسل اسکروتوم (تجمع مایع در کیسه بیضه) میانجامد. مالاریا در طول تاریخ از هنگامی که ما میدانیم همیشه همراه نوع بشر بوده است. این بیماری منتقلشونده بهوسیله پشه ناشی از یک انگل تکسلولی است که به سلولهای قرمز خون تهاجم میکند و باعث تب و در موارد شدید آسیب مغزی و مرگ میشود. بیش از 3.4 میلیارد نفر از آسیبپذیرترین شهروندان جهان در معرض خطر دچار شدن به مالاریا هستند و این بیماری هر سال جان 450 هزار نفر، عمدتا در میان کودکان را میگیرد.
جایزه نوبل پزشکی 2015 به اکتشافات مربوط به درمانهای جدید برای برخی از مخربترین بیماریهای انگلی اختصاص یافت: نابینایی رودخانهای، فیلاریازیس (الفانتیازیس یا فیلپایی) و مالاریا. گستره شیوع این بیماری کاملا شبیه به هم است و با رنگ آبی روی نقشه جهان نشان داده شده است. مناطق جنوبی ایران هم جزو نوار آبیرنگ و درگیر بیماری مالاریاست.