تنهایی پدیدهای است که معمولا با سختیها و مشکلات مختلفی همراه است و این مساله ممکن است برای هر فردی پیش بیاید؛ از کودکان گرفته تا سالمندان. در این میان خانمهای باردار بنا به شرایط خاصی که دارند از تنهایی بیشتر رنج میبرند. به همین دلیل ما توصیه میکنیم خانمهای باردار حتیالامکان تنها نمانند و حتما کسی کنارشان باشد تا در زمان لازم آنها را حمایت کند. خانمهای باردار بهدلیل شرایط خاصشان بیشتر احساس ترس و ناراحتی دارند و بیشتر در فکر این مساله هستند که جنینشان را سالم به دنیا بیاورند. به همین دلیل تنهایی بیش از حد به آنها این فرصت را میدهد که بیشتر در این افکار فرو بروند و در نتیجه اضطرابشان هم بیشتر میشود. خیلی از مادران در این شرایط گریه و با این کار سعی میکنند تنهایی و غمشان را کم کنند در حالی که این مساله به شدت روی جنینشان اثر منفی میگذارد و تا سالها ممکن است آن کودک از نظر روانی افسرده و منزوی شود یا حتی پرخاشگر. به همین دلیل بهتر است خانمهای باردار از گریه کردنهای بیش از اندازه خودداری کنند و به جای این کار به کارهای مورد علاقهشان بپردازند مثلا موسیقی گوش کنند، به پیادهروی بپردازند، کتاب بخوانند، سینما بروند یا با دوستانشان صحبت کنند تا از این طریق به آرامش برسند و از استرسی که دارند، بکاهند. از طرفی دیگر، صحبت کردن با همسر بسیار در آرامش مادر تاثیر دارد. بهتر است همسر حتی اگر مجبور است بنا به دلایلی مدتی از همسر خود دور باشد و از طریق تلفن یا شبکههای اجتماعی با همسرش در ارتباط باشد و او را حمایت کند تا احساس تنهایی در این دوران به حداقل برسد چون اگر خانم باردار از این گونه حمایتها هم بینصیب بماند قطعا دچار افسردگی خواهد شد و ممکن است خودخوریهای بیش از اندازه مادر حتی باعث زایمان زودرس شود و جان مادر و جنین را به خطر بیندازد. نکته دیگری که میتوانم به آن اشاره کنم دعا کردن و ذکر گفتن است. بهتر است خانم بارداری که مجبور است مدتی را تنها زندگی کند، بیش از پیش سعی کند با دعا و ذکر گفتن قلب و روان خود را آرام کند و از خدا بخواهد تا مسافرش را به سلامت به دنیا بیاورد.
دکتر پرویز رزاقی
روانشناس و مدرس دانشگاه آزاد اسلامی