برخلاف باور عامیانه، طاسی سر مختص آقایان نیست و خانمها هم ممکن است موهایشان را از دست بدهند. در دنیا میلیونها زن هستند که از طاسی رنج میبرند. در خانمها نیز مانند آقایان، عامل پرقدرت طاسی، وراثت است و از هر 4 زن 1 نفر ممکن است نوعی از طاسی را تجربه کند. بین ریزش موی زنانه و مردانه شباهتهایی وجود دارد اما سن شروع، میزان گسترش و همچنین مدل ریزش مو در 2 جنس متفاوت است. برخلاف مردان که با ریزش مو ناحیه پیشانی وسیع میشود، تراکم در ناحیه تاج سر و موهای پیشانی زنان کمتر میشود ولی خط رویش باقی میماند. سن شیوع ریزش مو در خانمها میتواند دیرتر از آقایان باشد. 12 درصد زنان تا سن 29 سالگی معمولا درگیر هستند ولی هر چه سن بالاتر برود میزان شیوع بیشتر میشود. مثلا تا سن 69 سالگی ممکن است 41 درصد زنان، درگیر ریزش مو باشند و بیش از 50 درصد خانمها تا سن 80-79 سالگی معمولا دچار ریزش موی زنانه واضح هستند. از جمله نشانههای ریزش موی ارثی یا مردانه در خانمها نازک شدن تارهای مو و تبدیل شدن مو به حالت موی کرکی است. در این شرایط نکته حائز اهمیت بررسی آزمایشگاهی است. خانمها باید از لحاظ افزایش آندروژنهای سرم، پرولاکتین، LH و FSH و هورمونهای مردانه و استروژن و حتی قندخون ناشتا و چربی بررسی شوند. در برخی خانمها ممکن است شواهد کلینیکی افزایش آندروژن وجود نداشته باشند ولی از نظر بیوشیمیایی آندروژنها بالا باشد. برای این خانمها حتما لازم است داروهای ضدآندروژن با دوز مناسب تجویز شود.
در خصوص درمان ریزش مو، داروی ماینوکسیدیل مناسب ریزش موی تیپ مردانه یا ارثی در خانمها هم هست. البته در خانمها به دنبال افزایش رشد موی زائد در ناحیه گونه یا پیشانی باید دوز دارو را کم یا از درصدهای پایینتر دارو استفاده کرد. بعضی از درمانها مثل داروهای وابسته به آندروژن مانند فیناستراید هم در خانمها در سن باروری باید با احتیاط مصرف شود، چراکه در صورت بارداری احتمال نقص در ناحیه تناسلی جنین پسر وجود دارد. سایر داروهای آنتیآندروژنی مثل اسپیرونالاکتون نیز باید با توجه به سیستم بیوشیمیایی خون تجویز شود.
این خانم در قسمتی از توضیحاتشان اشارهای داشتند به استرس و ناامیدیشان و اینکه موهایشان را بلند کردهاند تا خالی بودن کف سر را بپوشانند اما ریزش مویشان بیشتر شد. خاطر این خانم را جمع میکنم که بلند کردن مو سبب ریزش آن نمیشود اما روشهایی برای پوشاندن طاسی سر در خانمها وجود دارد. بهعنوان مثال در خانمها برخلاف آقایان خط رویش باقی میماند پس فرم دادن موها میتواند در کمتر به نظر رسیدن ریزش مو تاثیر داشته باشد. توصیه میکنم موهایشان را کوتاه نگه دارند. میتوانند وسط سرشان را با شیوههای زیگزاگ آرایش یا برای فرم دادن موهای جلوی سر از موهای پشت سر استفاده کنند. برای پیشگیری از شکستگی موها، با شانههای دانه درشت چوبی موها را شانه کنند و از اسپریها یا فومهایی که موها را خشک نمیکنند برای پرحجم نشان دادن موها استفاده کنند. اگر کف سرشان خیلی خالی شده میتوانند از کلاهگیس استفاده کنند. استفاده از اکستنشن یا موی اضافه را خیلی توصیه نمیکنم چون بهدلیل وزنی که روی ریشه سایر موها ایجاد میکند میتواند باعث ریزش سایر موها شود. پیوند مو هم آخرین راهکار است. البته نتیجه آن در آقایان و خانمها یکسان نیست. در خانمها به تعداد جلسات بیشتری برای پیوند نیاز است و بهتر است بین هر جلسه حداقل 6 ماه فاصله باشد. نتیجه عمل نیز به خوبی آن در آقایان نیست. خانمهای مبتلا به ریزش موی آندروژنیک معمولا داوطلبان خوبی برای پیوند مو نیستند، مگر اینکه بانک موی خوبی داشته باشند. به همین دلیل برای تصمیمگیری در مورد پیوند مو حتما باید مشاوره دقیقی انجام دهند. توقع فرد و بانک مو بررسی میشود و در صورتی که امکان کاشت باشد این عمل انجام خواهد شد.
دکتر محمدعلی نیلفروشزاده
رئیس انجمن متخصصان پوست ایران